Ohja, bij die video die Robin hier boven postte had ik ook een verhaaltje getypt, los van de kentekenplaathouders en CarPlay/HK-dinges...
xHP
Bij mijn voorstelrondje werd al vanuit verschillende hoeken gesuggereerd dat ik die fijne ZF achttraps automaat onder handen moest nemen met xHP, en dat kan ik volledig beamen. Ook dit is weer een app waarmee je zelf met behulp van een OBD2-dongel software-aanpassingen kunt uitvoeren, maar in dit geval gaat het dan om het inladen van andere maps en optie op de TCU. Dat is de Transmission Control Unit, het brein van de automatische versnellingsbak, en daar is wederom een hoop aan in te stellen. Kort gezegd komt het erop neer dat na het aanpassen van de map, de automaat nóg soepeler schakelt in de Comfort-stand, maar juist een stuk sneller en agressiever in de Sport-standen.
Ik opteerde meteen voor de ruigste “Stage 3”, waarmee het handmatig schakelen soms een beetje lomp en onbehouwen aan kan voelen, zoals we dat bijvoorbeeld van de DCT-transmissies kennen. Een beetje onnodig misschien, maar ook wel weer vermakelijk als je er even goed voor gaat zitten. En als je daar geen zin in hebt, zet je de bak weer terug in Comfort, en zoef je met je ouderwetse slushbox langs ’s Heeren wegen. Nou, niet helemaal, maar het contrast is erg groot, en dat vind ik het leuke aan verschillende standen. De schakelflippers zouden voor mij wel iets langer mogen zijn, maar ik heb niet direct behoefte aan van die aluminium boomerangs achter mijn stuur, dus daar ben ik nog zoekende.
Wrappen
Toen BMW op de markt kwam met de zogenaamde MPerformance-modellen, in eerste instantie in de vorm van de M135i en M550d, verscheen daar ook de accentkleur Ferric Grey. Terug te vinden op onder andere de wielen, de spiegels en in delen van de bumper. Nou ben ik daar niet zo’n fan van, zeker niet op een zwarte auto, dus daar moest wat aan gebeuren. Ik wende mij tot folietovenaar Sebas van WrapCity, die ook ooit de duurtest-Swift onder handen nam en met zijn M2 in Mijn-Auto figureerde (ik zie hier een patroon ontstaan).
Op een warme zomerochtend had hij in een handomdraai de grijze delen in de voorbumper voorzien van zwarte folie, monteerde hij mijn in China bestelde zwarte spiegelkappen (uiteraard in M-stijl, ik ben een secret-Sjonnie), verdween er wat chroom van het kofferklepslot en verwijderde hij de M-logo’s van de voorschermen. Een subtiel verschil, maar ik vind het bij een zwarte auto een stuk fraaier staan.
Onderstel
Meestal heb ik al een schroefset en andere wielen besteld voordat ik m’n nieuwe auto heb opgehaald, maar dit keer besloot ik wat subtieler te beginnen. Ik toog naar mijn grote vriend Roel van 1202 Automotive (bekend van het oneindige geknutsel aan mijn MINI) voor drie kleine aanpassingen: een Wiechers veerpootbrug, een zogenaamde ‘stud-conversion’ en PowerFlex-inserts voor het achterste subframe.
De veerpootbrug was snel bekeken, die had ik bewaard van mijn vorige auto, de M135i, en past ook hier probleemloos op. Moderne auto’s zijn vrij stijf gebouwd, dus je kunt je afvragen wat de toegevoegde waarde is, maar van de andere kant: BMW vond het ook nodig om bij de M2/3/4 een extra carbon versteviging toe te voegen. Nu is het ook zo dat bij een McPherson voorwielophanging de bovenkant van de veertoren als het ware de bovenste draagarm is, dus alle extra stijfheid is welkom (TWSS). In de praktijk is het verschil subtiel, je merkt dat de auto iets eerder reageert rond de middenstand, maar dat is het dan ook wel.
De ‘stud-conversion’ betekent simpelweg het vervangen van de wielbouten door draadeindes en moeren. Merk je tijdens het rijden niets van, maar het wisselen van wielen en het monteren van eventuele spacers wordt een stuk makkelijker. Als je het niet voor jezelf doet, doe het dan voor je monteur, die zal je dankbaar zijn!
Het achterste subframe is opgehangen en rubbers, waardoor het geheel, inclusief bevestiging van de draagarmen en het differentieel kan bewegen ten opzichte van de koets. Dit is uiteraard een afweging op basis van comfort en sportiviteit, maar je ziet dat ook fabrikanten daar andere afwegingen in beginnen te maken. Bij de introductie van de Volkswagen ID.7 Tourer werden de stijvere rubbers op deze plek benadrukt, en bij de Audi RS 4 Edition 25 years zijn de rubbers zelfs helemaal weggelaten. Overigens is dat geen nieuw trucje, BMW doet dat ook zo bij de M2/3/4, maar die staan natuurlijk anders in de markt dan deze opgepimpte instapper.
Het voordeel van de PowerFlex inserts is dat ze in de holtes van de bestaande rubbers passen, en je dus niet het hele subframe hoeft te demonteren om andere rubbers of aluminium bussen erin te persen. In tegenstelling tot de eerste twee onderstel-mods voel je deze vrij goed, het lijkt net alsof er na het insturen eerst een soort kleine vertraging in de achterkant zat, die nu weg is. Ook stuitert de achteras minder bij wielspin, alhoewel dat bij xDrive niet echt vaak voorkomt.
Video's presenteren is op zich wel leuker/makkelijker als het over een onderwerp gaat waar je zelf gepassioneerd over bent.
