Nogmaals, ik concentreer mij enkel op het wrakingsverzoek zijnde dat deze rechtbank de schijn van partijdigheid zou wekken. Nu lijkt het net alsof een rechter geen media mag kijken ?
Waarom gaan jullie niet in op mijn opmerking dat als Wilders wil dat de rechter zich niet beroept op de media, dat het dan toch op zijn minst uit zijn mond zou moeten komen ? Een rechter wil graag dat een verdachte communiceert. Hij mag dan toch wel een beetje zijn best doen om de verdachte daartoe te proberen te bewegen ?
Natuurlijk heeft hij dit recht en zou ik hem dat als advocaat waarschijnlijk ook adviseren, maar om daarmee de schijn van partijdigheid aan te nemen weet ik niet hoor. Het is misschien wat ongelukkig, maar partijdig ?
Overigens hier wat interessant leesvoer voor jullie. Komt uit Tekst en Commentaar bij Wetboek van Strafvordering artikel 29 waarin staat dat de verdachte niet tot antwoorden verplicht is:
In andere arresten overweegt de Hoge Raad echter dat het feit dat de verdachte zwijgt niet met zich meebrengt dat de rechter nooit aan de weigering van de verdachte om op bepaalde vragen te antwoorden enig gevolg zou mogen verbinden. Indien de verdachte weigert vragen te beantwoorden, kan de rechter dit gebruiken bij de verwerping van een verweer of in de bewijsoverwegingen betrekken, indien de verdachte daardoor geen redelijke verklaring voor belastende omstandigheden geeft.