Mensen (automobilist/truckers) die duidelijk richting aangeven en zichtbaar de noodzaak inzien dat ze een baan op moeten schuiven laat ik er doorgaans gewoon tussen, behalve als het snelheidsverschil te groot is, of als er mensen op mijn achterbumper hangen.
Vrijdag was er een idioot die uit een invoegend rijtje naar de linker rijbaan stuurde zonder richting aan te geven. Daar reed ik met zo'n 40 km/u snelheidsverschil (ik 100, hij 60). Ik wilde dat rijtje snel voorbij, omdat ze allemaal leken te prutsen.... toen kwam hij opeens. Kon 't snelheidsverschil net wegremmen en daarvoor moest ik wel sturen tussen de vangrails en 't linker deel van zijn achterbumper. Als een getuige zou zeggen dat er 1 centimeter over was, dan geloof ik dat. Ik was direct woedend, want zo'n sukkel speelt gewoon met je leven en hij had nog makkelijk terug kunnen sturen. Kennelijk had 'ie niets gezien in zijn spiegels, want hij snapte natuurlijk niets van al mijn ophef. Gelijk heeft 'ie, want in 't zelfde traject werd ik er 5 keer niet tussen gelaten en nog 4 andere keren afgesneden. Stuk van 15 km. Welkom op vrijdagmiddag in de Randstad. Die mensen waren allemaal gestoord en op weg naar huis.
Zelf maak ik mij soms ook schuldig aan dat soort situaties hoor, tenminste als ik al die ondankbare blikken en lichtsignalen/handgebaren met een vorm van dichterlijke vrijheid samenvat. Het komt gewoon dat je soms niet wil, of niet kán anticiperen op invoegend gedrag. De ander snapt daar op dat moment niets van.
Wat enorm scheelt is of iemand een gaatje 'drukt' of geduldig 'vraagt'. Soms vragen mensen niet eens om een gaatje, maar zie je bijv. mensen op de rechter baan met een redelijk snelheidsverschil een voorganger naderen. Meestal zorg ik er dan voor dat ze zonder problemen voor mij kunnen invoegen op mijn rijstrook, of dat ik even gas geven dat ze niet hoeven te remmen alvorens van baan te veranderen.
Waar ik zelf veel meer rekening mee houd dan vroeger is wat 't remmen voor invoegers voor gevolgen kan hebben. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de mensen achter mij en die daar achter.
Vanmorgen liet ik op een grote rotonde (Hoogmade/A4) een vrachtwagen voor, die over 't kleine middenbermpje reed om in de juiste rijbaan te belanden (is erg onduidelijk als je daar voor 't eerst komt). Ik kon ook doorrijden, maar dacht dat de Golf 50 meter achter mij me wel (rustig) zag remmen. Deed 'ie niet (was in ieder geval met iets anders bezig dan kijken/sturen)... dus die komt heel abrupt achter mij tot stilstand en laat ook nog eens zijn motor afslaan. De auto daarachter knalde vervolgens bijna op die Golf. Het was een beetje nat en de bocht heeft off camber, dus als je dan een noodstop maakt, kom je al snel aan de grens van je grip.
Kortom, Golf kwaad op mij natuurlijk. Ik dacht ook, ik had die vrachtwagen beter niet voor kunnen laten, maar aangezien ik in zijn dode hoek zat, had ik dan geen schijn van kans gehad als ik hem had geprobeerd terug te duwen.

Ging allemaal net goed gelukkig, maar het zijn wel situaties waarvan je denkt, die trucker had gewoon in zijn rijbaan moeten blijven, bij de McDonalds moeten keren en ons niet lastig moeten vallen met z'n navigatiefoutje. Die golf rijder had dat natuurlijk allemaal niet gezien. Dus zo ontstaat al snel verkeersagressie.
--
Net als Mack, iemand die te vroeg naar links gaat, zonder accelereren (en zonder richting aanwijzer), die zie ik niet als iemand die een gaatje claimt, maar gewoon ongeneerd een linksplakker is.
Met een slome Saab 900 is 't trouwens ook allemaal wat anders dan met bijv. mijn 535. Daar was 't tikkie op 't gas en er was geen gat meer. Of juist een heel groot gat.

In een langzame auto ben je in 't drukke Randstad verkeer wat meer aan de goden overgeleverd.
