Het gaat mij niet om de gevaren in vergelijking met een fietstocht of elke willekeurige activiteit. Het gaat erom of er een reeele inschatting gemaakt kan worden van de mentale en fysieke uitputting en de moeilijkheid en gevaren van de tocht. Iedere ouder die hun dochter van 13 alleen de modellenwereld instuurt omdat ze talentvol is en het graag wil, verklaren we toch voor gek? Dat wuiven we toch ook niet weg met de opmerking dat er genoeg meisjes op straat of in het park door mannen worden lastig gevallen?
Ik vraag mij serieus of Laura Dekker een goede inschatting op dit moment kan maken van de moeilijkheden van deze tocht en die onderneming niet teveel indealiseert.
Het klinkt soms prachtig natuurlijk.
http://en.nataszacaban.com/
allen schreef:Rutger, de prestatie is voor jezelf. De commercie er omheen is budgettechnisch vaak handig. Ik neem aan dat je ook wel begrijpt dat dat zowel het kind als haar ouders bewust zijn van de gevaren. Mensen laten hun kinderen al vanaf jong op een wielrenfiets stappen. Enig idee watvoor doodsmak je daarmee kunt maken als je met 70 op het asfalt knalt? Wat dacht je van mountainbiken. Downhillend een boom tegenkomen of over de kop slaan zal niet altijd even mooi uitpakken voor je hoofd en / of nek. Dat halve walnootje op je kop en dat fietsbroekje helpen je dan ook niet. Dan hebben we nog de wintersport. Ook dat is gevaarlijk, terwijl de meesten hier niet bij stil staan. De meeste mensen in de autosport zijn vaak eerder begonnen voor ze hun rijbewijs hebben. Ook daarmee ben je je leven feitelijk niet veilig. Zo zijn er nog wel meer dingen te verzinnen.
Dat dit alleen bedoeld is voor een paar minuutjes aandacht voor haar pa vind ik een erg simpele reactie.
De vraag is misschien ook of wij het kind willen zien ontwikkelen in de dingen die zij lief heeft of de dingen die wij als normaal achten, omdat wij niet buiten onze grenzen durven te denken. Uitgaan en leren feesten met je vrienden of jezelf fysiek en mentaal ontwikkelen.