Dus voor wat het leger betreft vinden "we" het acceptabel dat er slachtoffers vallen en er beslist wordt over leven en dood. Maar als het op rechters aankomt, dan gaan we ineens heel erg moeilijk doen alsof die niet zouden kunnen/mogen beslissen over leven en dood?
De basis van het leger is vandaag de dag de vrijwilligheid van de huidige beroepsmilitair. Iedere militair weet wat de gevaren zijn en krijgen een financiële compensatie die in hun ogen tegen de gevaren opweegt. Niemand verplicht burgers beroepsmilitair te worden.
Met jou redenering beslist ook iedere horeca eigenaar over leven en dood als hij een portier voor de deur zet of een chef bij de politie die beslist over leven en dood als hij zijn agenten de straat op stuurt.
En om nog maar even door te gaan op die onschuldige slachtoffers. Stel je wordt voor levenlang veroordeeld en na 25 jaar cel komen ze erachter dat ze helaas toch de verkeerde te pakken hadden......nee, daar wordt je gelukkig van, had je mijns inziens net zo goed de doodstraf kunnen krijgen.
Of iemand liever dood wil dan 25 jaar cel, lijkt mij niet aan ons om te bepalen, maar aan degene zelf. Sterker nog het ondersteunt eerder het idee dat de doodstraf niet de ergste straf is waartoe je een misdadiger kan veroordelen.
Fouten worden gemaakt en het zou best wel eens voor kunnen komen dat een onschuldig persoon veroordeeld wordt. Maar ik ben er absoluut van overtuigd dat het aantal "onschuldige" veroordelingen vele malen kleiner is als het aantal onschuldige slachtoffers in oorlogsgebied.
Wat vind je een acceptabele verhouding 1 op 100, 1 op 50? Is het ook acceptabel als jij die ene bent? Ben jij bereid om met 49 ter dood veroordeelden in een ruimte te gaan staan en iemand willekeurig een persoon in de ruimte aan te laten wijzen die ter dood zal worden gebracht?
Tja, erg makkelijk om met een lijstje landen te komen waar geen enkele vorm van vrijheid is. Je lijst met mensen die een ideaal hebben nagestreeft zal ook wel vol dictators staan.
Ik bedoel dus geen totalitair systeem, maar een vrije democratische samenleving waarbij we de elkaar (zieken en invaliden etc) zoveel mogelijk helpen. Maar waarbij wel er wel voor zorgen dat er gepaste straffen zijn voor de mensen die het niet zo nauw nemen met die vrije democratische samenleving.
Voel je vrij om met positieve voorbeelden uit de praktijk te komen.
Rommel voorkomen is natuurlijk prima, maar als er rommel is we niet de kop in het zand steken en denken dat een taakstrafje de boel wel oplost.
http://www.nu.nl/algemeen/2038616/kleut ... chool.html
Rommel voorkomen. Maar opruimen dan?
En dan het in mijn ogen onzinnige kosten argument. Laat dan ook maar alle zwaar geestelijk gehandicapten inslapen, mensen boven de 85, dementen, langdurige comapatiënten en alle anderen personen die geld kosten.
De geheime bankrekeningen in het buitenland kosten de schatkist waarschijnlijk jaarlijks meer.
echter denk dat er ook wel anderen zullen zijn die het "graag" voor de slachtoffers willen doen.
en wie goed doet die goed ontmoet 
