Krijg ik op de voicemail m'n vrouw die naar de bios is, dat de 2 fietsen van 2 vriendinnen hier tegenover staan geparkeerd en of ik die na sluitingstijd ff binnen wil zetten voor de veiligheid. Dus dat doe ik 10 min terug, eerst de fietsen zoeken, nr1 klaar. Dan nr 2 met zo'n kabelslot. De fiets staat vlak naast een bestelbus van een installatiebedrijf uit Bussum(die hier op de promenade NIET mag staan vanavond, maar hier tegenover wordt 'n kledingzaak verbouwd) waar 2 installateurs (jaar of 30) staan te wachten op iets
. Ik zeg goedenavond in m'n trainingskloffie van fitness en morrel aan dat kabelslot:Gehannes, de mannen staan erbij en kijken ernaar. Het stuur van de fiets glijdt naar rechts en de voorband tikt tegen de achterband van de bus:Ik zeg:Sorry. Ik hoor hun mopperen mmmm 'beetje dom'. Ik zeg:Huh, ik moet 'n fiets binnen zetten, ben van tegenover. Hij:Wij vinden je actie een beetje dom...
Ik:Oh sorry. Heej ik ben van hier tegenover, wanneer vertrekken jullie, want jullie mogen hier niet staan vanavond.
Zij wat mopperen ze gaan straks weg., meer niet. Ik heb hun constant met 'u' aangesproken, zij mij met 'je'....
Normaal loop ik er gewoon netjes bij: overhemd bandplooibroek, gepoetste van bommels. Nu dus trainingskloffie.
En dan wilde die vent me even terechtwijzen terwijl z'n auto tegen die fiets staat geparkeerd op koopavond op 'n promenade en ik al sorry zei:"We vinden het 'n beetje dom."
Morgenochtend fris met bandplooibroekje/overhemdje/van bommels parkeer ik m'n kar wel ff dwars voor die van hun en roep:Goedemorgen heren. Wat is de reden om hier te parkeren.
Kortom: Was er wel wat flauw van, en ik had m'n woordje wel klaar, maar denk:Laat maar.(goede zet, maar toch ff een bericht getypt)
Het zal aan m'n kloffie liggen?
