Zaterdag:
Op zo'n 6 km van mijn huis, op weg naar mijn werk, begeeft mijn Clio het. Oordeel van de ANWB: Distributieriem gebroken. (maar hier loopt al een topic over)
Maandag:
Met de verkoper van het autobedrijf kunnen regelen dat ik mijn Ibiza wel al vast kan ophalen. Wel betaal ik hem het resterende bedrag dat ik eigenlijk voor mijn Clio zou krijgen. Onder voorwaarde dat ik dit terug krijg bij het inleveren van mijn auto na de reparatie. Dit uiteraard ook op papier laten zetten.
Dinsdag:
Over de auto niets dan lof, op alle fronten heb ik het idee er op vooruit te zijn gegaan ten opzichte van mijn Renault. Kortom ik ben een tevreden man.
Woensdag:
van "mijn" monteur krijg ik te horen dat de schade aan mijn Renault zo'n 1500 euro is en dat de wagen vrijdagavond klaar zal zijn.
Met dit nieuws bel ik de verkoper van mijn Seat op met de mededeling dat ik van plan ben om mijn Clio maandag te brengen. Hij is hier niet blij mee want hij wil 'm voor het weekend hebben zodat hij 'm op internet kan zetten en snel kan verkopen. Aan de telefoon is hij in eens minder vriendelijk en doet uitspraken als: "De Renault wordt toch wel goed gerepareerd he ?" "en ik wil er wel een bon bij anders hoef ik 'm niet". Hier kon ik uiteraard aan voldoen, waarop hij de volgende uitspraak doet: "kun je hem niet zelf verkopen ?" Ik heb hem aangegeven dat ik dit wel kan doen, maar dat ik geen zin heb in het "marktplaats-gedoe". Ik heb het gesprek beeïndigd met de opmerking dat wij een afspraak hadden en dat de situatie voor mij vervelender is dan voor hem. Mij kost het een bult geld, hij hoeft alleen een paar dagen meer geduld te hebben.
Donderdag:
Geen contact gehad mijn de monteur van mijn Renault en ook niet met de verkoper van mijn Seat. Na een lange dag werken kom ik om 21.45 uur thuis.
Vrijdag:
's ochtend om 8 uur loop ik naar de parkeerplaats van mijn auto, met de sleutel al in de aanslag ga ik de deur uit. Nu kan ik mijn auto niet voor de deur parkeren dus moet ik een paar meter lopen. Ik kom de hoek om en zie meteen dat mijn auto weg is. Ondanks dat ik zeker weet waar ik hem de dag ervoor geparkeerd heb kijk ik even rond of ie niet toevallig ergens alnders staat, je gaat op zo'n moment erg aan je geheugen twijfelen. Na even rond te hebben gekeken word bevestigd wat ik eigenlijk al wist: MIJN AUTO IS GESTOLEN ! pas 4 dagen had ik 'm in mijn bezit en nu is ie al weg. Uiteraard meteen de politie gebeld om er melding van te maken, om me vervolgens naar het politiebureau te gaan om aangifte te doen van diefstal. Daarna nog naar de verzekeringsmaatschapij geweest om melding te maken (scoren daar ook een onvoldoende voor klantvriendelijkheid). Daarna ben ik alsnog gaan werken, waar mijn collega´s niet konden genieten van humeur

Jullie kunnen begrijpen dat ik geen goede week achter de rug heb, de verzekering wacht nu 30 dagen af voordat ze gaan uitbetalen. En dan is het natuurlijk afwachten wat ik ga terug krijgen, in de tussentijd vinden ze misschien mijn auto terug. Maar zelf heb ik daar 0% hoop op, en misschien is het maar beter ook dat ze ´m niet terug gaan vinden. Wie weet in welke staat ie aangetroffen zou worden
Als de verzekering uitbetaald heeft zal ik een nieuwe zoektocht naar een andere auto starten. Een Seat Ibiza in de zelfde uitvoering heeft absoluut de voorkeur. Alhoewel ik twijfel ik nog zo'n auto durf te kopen, de huidige was wel erg snel weer weg zonder dat er een spoor van de vinden is.
In de tussentijd rijd ik weer rond in mijn Clio die ik gisteravond bij mijn monteur heb kunnen ophalen.
Het enige dat ik nu kan doen is te relativeren dat er ergere dingen in het leven zijn en dat dit allemaal te vervangen is. Maar tegelijkertijd ben ik er erg "ziek" van....