Het is lastig te generaliseren, zelfs binnen dealer groepen.
ErikS zijn voorbeeld, heb ik met dezelfde twee vestigingen precies andersom! (wellicht is de werkelijke les hier dat je niet elke week bij je lokale BMW dealer moet binnenlopen

).
Lijkt er toch altijd op dat het even los van het humeur van de verkopert het toch ook enorm af hangt van de auto waar je naar kijkt en de auto die je inruilt op het specifieke moment. Ik was nu niets van plan, loop uit verveling bij dealert binnen en koop wat nieuws (dus ja, op bennefooi kopen kan nog).
540i wilde ik destijds inruilen op M3, bij een dealer waar ik al 2x zeer prettig gekocht had en kreeg echt heel vreemd inruil bedrag, zat er voor mijn gevoel minstens 10k naast dus ben er niet op in gegaan. Iets anders gekocht, maar had die auto nog in autoscout staan. Zie je 'm een paar maanden later 10k afgeprijsd worden. Moment opname? Who knows, ik kan niet bij die dealert in z'n budget, voorraad, plannen, targets, inkoop, etc. kijken. Schrijf ze daardoor (nog) niet definitief af in elk geval.
Heb soms idee dat het wel heel persoonlijk wordt ervaren, zo'n inruilprijs. En iedereen heeft andere aanpak/stijl die bij m'n past. Ik vond verkoper van m'n Audi erg prettig in zijn aanpak, mijn vader had bij hem juist een minder goed gevoel en kocht bij z'n collega uiteindelijk. Geloof niet de deal er anders door werd, maar de stijl en daarmee het gevoel wat het je geeft over de transactie.
Het past of past niet en toch beetje leven en laten leven en _elkaar_ wat gunnen lijkt me. Als de deal niet goed voelt, lekker laten lopen.
En godzijdank al een hele tijd geen nitwit sales meegemaakt. Recent wel eentje die ik (qua communicatie stijl) wel onprettig vond, wel correct maar daardoor zelf ook geen motivatie om dan door te handelen. Oh ja, en een keer en erg junior verkopert die elke keer van z'n bureau wegliep om 't aan z'n manager te vragen. Was vooral aandoenlijk, was geloof ik z'n eerste koper, en werkte bij de aflevering er al niet meer

.