Amerikaanse presidentsverkiezingen 2020

[MarkS]

Is dit een open sollicitatie Luco?

Zolang ik er nog niet zo oud uitzie als jij, mag jij eerst.

Deze ga jij winnen, met een “landslide”, van mij hoor.

[Enrico]

4442AF0F-A27F-46B1-81CD-287B608537F8.jpeg (109.76 KiB) 1052 keer bekeken

[MarkS]

FD

VERENIGDE STATEN

Bijna duwde de president zijn land nog écht de afgrond in
Amsterdam
De resultaten van het Amerikaanse kiescollege worden elke vier jaar in twee mahonie­houten kistjes het Capitool binnen gebracht. De kistjes zijn zoals het Nederlandse koffertje waar de miljoenennota in zit: een symbolisch attribuut dat hoort bij een democratisch ritueel.
Woensdag lagen de twee kistjes met daarin de certificaten die Joe Biden aanwijzen als nieuwe president voor het grijpen, terwijl een meute opstandelingen de ramen en deuren van Amerika’s parlement forceerde. Vier schrandere medewerkers van de Senaat namen ze op het laatste moment mee, terwijl de Congresleden in veiligheid werden gebracht. ‘Als onze capabele medewerkers de kistjes niet hadden meegegrist, zouden ze zijn verbrand door de meute’, concludeerde de Democratische senator Jeff Merkley uit de staat Oregon achteraf.
Merkleys woorden onderstrepen hoezeer Amerika door het oog van de naald is gekropen. Als de QAnon-sjamaan, de viking, de neo­confederalist of een ander lid van de uitbundig uitgedoste horde de kistjes had ontvreemd, had het vaststellen van de verkiezingsuitslag niet nog dezelfde avond kunnen worden afgerond. De vertraging die dat had opgeleverd, zou door Trump ongetwijfeld zijn gebruikt om nog meer wantrouwen te zaaien over de verkiezingen, mogelijk met nog meer geweld en slachtoffers tot gevolg.
6 januari 2020 gaat de geschiedenisboeken in als de dag dat het Capitool werd bestormd. Het had nog erger kunnen aflopen. Het had een bloedbad kunnen worden, het had een startschot kunnen zijn voor vergelijkbare aanvallen op regeringszetels in de vijftig staten van de VS.
Dat er uiteindelijk geen daadwerkelijke staatsgreep is gepleegd, komt doordat dit nooit het doel was. Zoals met alles bij Donald Trump was er geen plan, alleen de impuls van het moment en de overtuiging dat er nooit consequenties zijn. Trump heeft straffeloos vier lang de Amerikaanse democratie kunnen aanvallen. Dan is het niet vreemd dat zijn trouwste fans denken vervolgens hetzelfde te ­mogen doen.
REPUBLIKEINSE ‘ENABLERS’
De bestorming van het Capitool was een incident dat de wereld schokte, maar in feite is het beleg tegen dit instituut al veel langer aan de gang.
Trump heeft stelselmatig geweigerd opgevraagde dossiers en documenten te delen met Amerikaanse volksvertegenwoordigers. Hij heeft Congresleden uitgescholden en bedreigd. Vrouwelijke leden van het Huis van Afgevaardigden met een migratieachtergrond moesten van hem ‘terug naar waar ze vandaan kwamen’. De impeachmentprocedure tegen hem, een goed gereguleerd wettelijk gesanctioneerd proces, noemde Trump woedend ‘een coup’.
Het was deze retoriek van de leider van het land dat zich voorstaat op een rol als voorbeelddemocratie die de beveiliging van het Capitool pas echt verzwakte. Elke minachting door Trump maakte het respect van zijn aanhang voor democratie en parlement kleiner. Op 6 januari konden ze naar binnen lopen door het gat dat zijn woorden hadden gecreëerd.
De verdedigingslinie was verder geslonken doordat de Republikeinse partij, gevuld met enablers, Trumps autoritaire opstelling met het oog op electoraal gewin goedpraatte. Trumps ongefundeerde claims over verkiezingsfraude weerklonken uit talloze Republikeinse kelen.
‘Ik doe niet meer mee. Genoeg is genoeg’, sprak Lindsey Graham, een senator uit South Carolina die de wonderlijke ommekeer van fel Trumpcriticus naar presidentieel slippendrager had gemaakt. Waar Graham niet meer aan meedeed, was de aanval op de democratie die zich voorzette nadat de bestormers uit het Capitool waren verwijderd. Een deel van de Republikeinen ging onverdroten door met waar het agressievelingen ook om te doen was geweest: voorkomen dat de overwinning van Biden en het verlies van Trump officieel werd vastgesteld. Ze bleven bezwaar aantekenen ­tegen de verkiezingsresultaten, omdat ze meenden dat er fraude is gepleegd.
SHOW MET ESCAPE-KNOP
Wellicht was het reservoir aan verontwaardiging op dat moment leeg, maar het zou terecht zijn geweest als er net zoveel ontzetting had geklonken over wat er gebeurde toen de ­demonstranten weer vertrokken waren. De Amerikaanse presidentsverkiezingen, zo hebben talloze rechtszaken en een onderzoek door Trumps eigen minister van justitie uitgewezen, zijn keurig verlopen. Er is niets onzuivers aan de uitslag. Toch hield een significante fractie binnen de Republikeinse Partij het verzet tegen de verkiezingsuitslag tot op laatste moment vol. Toen de mahoniehouten kistjes weer op hun plek stonden, stemden ze tegen het goedkeuren van de resultaten van Pennsylvania, een cruciale swingstaat.
Deze poging om de wil van de Amerikaanse kiezer van tafel te vegen was waar Lindsey Graham ‘niet meer aan mee wilde doen’. Die woorden suggereren een show of een spel waarbij je elk moment op de escape-knop kunt drukken. Voor Graham en een aantal anderen was het genoeg toen de fictie die ze zo uitvoerig hadden opgetuigd plotseling reële gevolgen bleek te hebben. Gevolgen die ze zelf ondervonden toen ze met gasmaskers op naar de schuil­kelders werden geleid.
Uiteindelijk weigerden zeven senatoren en 138 Huis-leden de resultaten van Pennsylvania goed te keuren. In het geval van Arizona waren dat er zes en 121. Ook hier had het anders kunnen lopen. Als de Republikeinen meer zetels hadden binnengesleept bij de vorige midterm-verkiezingen, hadden ze wellicht genoeg stemmen gehad om de verkiezingsuitslag daadwerkelijk tegen te houden. Ook in dit opzicht ging Amerika door het oog van de naald. Er waren veel Republikeinen bereid mee te gaan in Trumps weigering zijn verlies te aanvaarden, het waren er alleen niet voldoende om ook daadwerkelijk Biden zijn overwinning te onthouden.
‘Kantje boord’ is daarmee de samenvatting van de afgelopen vier jaar in de VS. De combinatie van Trumps verbale aanvallen op de Congresleden, minachting voor de scheiding der machten en actieve opruiing van demonstranten om het Capitool aan te vallen had het einde van de democratie in Amerika kunnen betekenen. Dat het land op het nippertje is ontsnapt aan een autoritaire wending is meer ­geluk dan wijsheid.

[smiley]

[MarkS]

Haha! LOL

[Bram]

[Downforce Hans]

Nu is het Trump die van de social media geweerd wordt, maar wie is de volgende? Als we niet uitkijken worden dadelijk belangrijke posten bemand door mensen die hun ingangen hebben in die zelfde social media. Lijkt me niet een gewenste situatie.....

[Enrico]

FD

VERENIGDE STATEN

Bijna duwde de president zijn land nog écht de afgrond in
Amsterdam
De resultaten van het Amerikaanse kiescollege worden elke vier jaar in twee mahonie­houten kistjes het Capitool binnen gebracht. De kistjes zijn zoals het Nederlandse koffertje waar de miljoenennota in zit: een symbolisch attribuut dat hoort bij een democratisch ritueel.
Woensdag lagen de twee kistjes met daarin de certificaten die Joe Biden aanwijzen als nieuwe president voor het grijpen, terwijl een meute opstandelingen de ramen en deuren van Amerika’s parlement forceerde. Vier schrandere medewerkers van de Senaat namen ze op het laatste moment mee, terwijl de Congresleden in veiligheid werden gebracht. ‘Als onze capabele medewerkers de kistjes niet hadden meegegrist, zouden ze zijn verbrand door de meute’, concludeerde de Democratische senator Jeff Merkley uit de staat Oregon achteraf.
Merkleys woorden onderstrepen hoezeer Amerika door het oog van de naald is gekropen. Als de QAnon-sjamaan, de viking, de neo­confederalist of een ander lid van de uitbundig uitgedoste horde de kistjes had ontvreemd, had het vaststellen van de verkiezingsuitslag niet nog dezelfde avond kunnen worden afgerond. De vertraging die dat had opgeleverd, zou door Trump ongetwijfeld zijn gebruikt om nog meer wantrouwen te zaaien over de verkiezingen, mogelijk met nog meer geweld en slachtoffers tot gevolg.
6 januari 2020 gaat de geschiedenisboeken in als de dag dat het Capitool werd bestormd. Het had nog erger kunnen aflopen. Het had een bloedbad kunnen worden, het had een startschot kunnen zijn voor vergelijkbare aanvallen op regeringszetels in de vijftig staten van de VS.
Dat er uiteindelijk geen daadwerkelijke staatsgreep is gepleegd, komt doordat dit nooit het doel was. Zoals met alles bij Donald Trump was er geen plan, alleen de impuls van het moment en de overtuiging dat er nooit consequenties zijn. Trump heeft straffeloos vier lang de Amerikaanse democratie kunnen aanvallen. Dan is het niet vreemd dat zijn trouwste fans denken vervolgens hetzelfde te ­mogen doen.
REPUBLIKEINSE ‘ENABLERS’
De bestorming van het Capitool was een incident dat de wereld schokte, maar in feite is het beleg tegen dit instituut al veel langer aan de gang.
Trump heeft stelselmatig geweigerd opgevraagde dossiers en documenten te delen met Amerikaanse volksvertegenwoordigers. Hij heeft Congresleden uitgescholden en bedreigd. Vrouwelijke leden van het Huis van Afgevaardigden met een migratieachtergrond moesten van hem ‘terug naar waar ze vandaan kwamen’. De impeachmentprocedure tegen hem, een goed gereguleerd wettelijk gesanctioneerd proces, noemde Trump woedend ‘een coup’.
Het was deze retoriek van de leider van het land dat zich voorstaat op een rol als voorbeelddemocratie die de beveiliging van het Capitool pas echt verzwakte. Elke minachting door Trump maakte het respect van zijn aanhang voor democratie en parlement kleiner. Op 6 januari konden ze naar binnen lopen door het gat dat zijn woorden hadden gecreëerd.
De verdedigingslinie was verder geslonken doordat de Republikeinse partij, gevuld met enablers, Trumps autoritaire opstelling met het oog op electoraal gewin goedpraatte. Trumps ongefundeerde claims over verkiezingsfraude weerklonken uit talloze Republikeinse kelen.
‘Ik doe niet meer mee. Genoeg is genoeg’, sprak Lindsey Graham, een senator uit South Carolina die de wonderlijke ommekeer van fel Trumpcriticus naar presidentieel slippendrager had gemaakt. Waar Graham niet meer aan meedeed, was de aanval op de democratie die zich voorzette nadat de bestormers uit het Capitool waren verwijderd. Een deel van de Republikeinen ging onverdroten door met waar het agressievelingen ook om te doen was geweest: voorkomen dat de overwinning van Biden en het verlies van Trump officieel werd vastgesteld. Ze bleven bezwaar aantekenen ­tegen de verkiezingsresultaten, omdat ze meenden dat er fraude is gepleegd.
SHOW MET ESCAPE-KNOP
Wellicht was het reservoir aan verontwaardiging op dat moment leeg, maar het zou terecht zijn geweest als er net zoveel ontzetting had geklonken over wat er gebeurde toen de ­demonstranten weer vertrokken waren. De Amerikaanse presidentsverkiezingen, zo hebben talloze rechtszaken en een onderzoek door Trumps eigen minister van justitie uitgewezen, zijn keurig verlopen. Er is niets onzuivers aan de uitslag. Toch hield een significante fractie binnen de Republikeinse Partij het verzet tegen de verkiezingsuitslag tot op laatste moment vol. Toen de mahoniehouten kistjes weer op hun plek stonden, stemden ze tegen het goedkeuren van de resultaten van Pennsylvania, een cruciale swingstaat.
Deze poging om de wil van de Amerikaanse kiezer van tafel te vegen was waar Lindsey Graham ‘niet meer aan mee wilde doen’. Die woorden suggereren een show of een spel waarbij je elk moment op de escape-knop kunt drukken. Voor Graham en een aantal anderen was het genoeg toen de fictie die ze zo uitvoerig hadden opgetuigd plotseling reële gevolgen bleek te hebben. Gevolgen die ze zelf ondervonden toen ze met gasmaskers op naar de schuil­kelders werden geleid.
Uiteindelijk weigerden zeven senatoren en 138 Huis-leden de resultaten van Pennsylvania goed te keuren. In het geval van Arizona waren dat er zes en 121. Ook hier had het anders kunnen lopen. Als de Republikeinen meer zetels hadden binnengesleept bij de vorige midterm-verkiezingen, hadden ze wellicht genoeg stemmen gehad om de verkiezingsuitslag daadwerkelijk tegen te houden. Ook in dit opzicht ging Amerika door het oog van de naald. Er waren veel Republikeinen bereid mee te gaan in Trumps weigering zijn verlies te aanvaarden, het waren er alleen niet voldoende om ook daadwerkelijk Biden zijn overwinning te onthouden.
‘Kantje boord’ is daarmee de samenvatting van de afgelopen vier jaar in de VS. De combinatie van Trumps verbale aanvallen op de Congresleden, minachting voor de scheiding der machten en actieve opruiing van demonstranten om het Capitool aan te vallen had het einde van de democratie in Amerika kunnen betekenen. Dat het land op het nippertje is ontsnapt aan een autoritaire wending is meer ­geluk dan wijsheid.

Ain’t that the truth. Nu opsluiten die yo-yo

[Arthur]

Nu is het Trump die van de social media geweerd wordt, maar wie is de volgende? Als we niet uitkijken worden dadelijk belangrijke posten bemand door mensen die hun ingangen hebben in die zelfde social media. Lijkt me niet een gewenste situatie.....

Precies, want wie moet dit gaan bepalen en op welke gronden. Dan kan die Trump nog zo’n clown zijn... Zo begeven ‘ze’ zich wel op een hellend vlak.

Maar dit gebeurt, kleiner, hier in NL ook al met (het verwijderen van) reacties op NU.nl artikelen. En op mss wel meer waar ik iig geen weet van heb

[JP]

Of reacties op fora die verwijderd worden.

Mod-edit dus....

[MarkS]

Alsof het een grondrecht is om social media / fora te mogen gebruiken (niet misbruiken). Is in essentie nog steeds gewoon een commerciële dienst / platform die wordt aangeboden en waarvan je gebruik mag maken. Hou je je niet aan de regels kun je een ban krijgen. Staan je de regels niet aan of krijg je een ban kun je je eigen pagina, (social media / forum) platform, website of partij beginnen.

[Arthur]

Mwoah, bij ‘grote’ spelers zoals Facebook is dat toch wel anders. Die hebben veel macht, voor velen wordt alles daar voor waar aangenomen. Als zij dan gaan bepalen wie en wat mensen mogen plaatsen en wie ze weren. Ik weet het niet, ik vind dat niet helemaal normaal. Maar goed, aan de andere kant boeit dat me voor geen meter eigenlijk, heb zelf niet eens FB of een ander social media medium.

Ja, ik ‘zit’ wel eens op een forum...

[MarkS]

Ik zit ook nog op Facebook maar doe er heel erg weinig mee. Ken er ook genoeg, wo mn broertje die er al weer een tijd (bewust) vanaf is. Zou op zich ook best goed zijn wat minder social media, iPhone, iPad. Invloed moet je ook weer niet overdrijven. En als die invloed wel groot is, zoals bij iemand als Trump, en dat wordt misbruikt dan is het imho prima dat daar grenzen aan worden gesteld. De impact op je mentale/fysieke gesteldheid daarentegen zou ik dan weer juist niet onderschatten.

[Shakes]

Helemaal mooi dit.

[allen]

Ik zit ook nog op Facebook maar doe er heel erg weinig mee. Ken er ook genoeg, wo mn broertje die er al weer een tijd (bewust) vanaf is. Zou op zich ook best goed zijn wat minder social media, iPhone, iPad. Invloed moet je ook weer niet overdrijven. En als die invloed wel groot is, zoals bij iemand als Trump, en dat wordt misbruikt dan is het imho prima dat daar grenzen aan worden gesteld. De impact op je mentale/fysieke gesteldheid daarentegen zou ik dan weer juist niet onderschatten.

+1

[Downforce Hans]

.

[Downforce Hans]

https://www.rtlnieuws.nl/tech/artikel/5 ... U3lS1jCKsI

Er wordt dadelijk voor jou bepaald wat je mag zien....... top

[Zed240]

Het meest bizarre vind ik nog wel dat Twitter dit dan weer wel toestaat:

https://www.geenstijl.nl/5157117/zomaar ... -overheid/

Mediabedrijven die gaan bepalen wat wel en wat geen goede mening is, vind ik al een enge gedachte, maar als ze dit dan weer wel toestaan. Hoe biased ben je dan.

[Robin]

Wie wil er wodka?

[MarkS]

Denk dat we ondertussen ook een beetje vergeten zijn dat er een tijd bestond voor social media. De meeste van jullie hebben die nog wel meegemaakt verwacht ik. Alleen radio, TV, krant. Werd toen dan niet voor ons bepaald wat we konden/mochten zien? Alleen hebben we door internet en inmiddels een aantal social media platforms en bedrijven het idee gekregen dat we zelf aan de knoppen zitten en volledige invloed hebben of zouden moeten hebben. Die hebben we niet.

[Robin]

De tijd van Berlijnse Muur, Stalin Oostblok, de fouten van JFK waardoor Castro Cuba communistisch maakte, Mao en China, Pol Pot, Vietnam, Noord Korea. Venezuela na Chavez nu Maduro(m'n schoonzus en zwager zijn daar net op tijd weggevlucht)
Chile--->Allende met z'n grote bek. de paramilitairen in Colombia met Tanja Nijmeijer als woordvoerster.

Kent u dat liedje? We didn't start the Fire. Van Billy Joel?


'We' versloegen fascisme en de Nazis en vele miljoenen mensen kregen de bovenstaande 'vrijheden' ervoor terug.

[RS-Ron]

Vind het een hellend vlak het weren van een onwelgevallige mening. Geef bijvoorbeeld de techneuten een mooie financiële meevaller (belastingtechnisch) en koop daarmee macht.

Gr Ron

[Tom]

Alsof het een grondrecht is om social media / fora te mogen gebruiken (niet misbruiken). Is in essentie nog steeds gewoon een commerciële dienst / platform die wordt aangeboden en waarvan je gebruik mag maken. Hou je je niet aan de regels kun je een ban krijgen. Staan je de regels niet aan of krijg je een ban kun je je eigen pagina, (social media / forum) platform, website of partij beginnen.

In de basis mee eens, uiteindelijk moet elk bedrijf baas in eigen huis blijven. Net zoals een krant zelf mag bepalen wat het publiceert. Waarbij door diversiteit van kranten mensen toch volledig geïnformeerd blijven. Tenminste, dat hoop je dan.

Alleen die social media zijn wel weer heel erg groot. Daar zit (inmiddels) wel een groot stuk algemeen belang in. Ze hebben veel invloed op de democratie, zeker als er op politiek vlak een filtering gaat plaatsvinden. En dat alles wordt erg versterkt voor algoritmen. Daar is een groot deel van de polarisatie aan te denken. Je hebt een bepaald standpunt, zoekt daar een keer naar en de volgende keer verschijnen er meer items over dat onderwerp in je feed (dat voelt lekker comfortabel, dus kom je terug, meer views voor de advertenties en dus meer cash voor het platform). Die nieuwe items zijn vaak weer iets extremer zijn. Elke andere mening verdwijnt al snel naar de achtergrond tot je het helemaal niet meer ziet.

Dat alles komt voort omdat advertentienetwerken mensen graag in een hokje stoppen. Die hokjes zijn binair, wel of niet. Met een genuanceerde mening kan een algoritme weinig, daar is geen hokje voor. Je haat zwarte piet of je haat 'm niet, er zit niks tussenin. Dat is onschuldig bij bijvoorbeeld producten, maar niet voor nieuws en politieke onderwerpen. Het is al onderzocht dat het doorwerkt in de democratie, mensen zien de berichten die ze willen zien (en alles wordt uitvergroot, een klein probleem lijkt daardoor een groot probleem) en laten zich op die manier beïnvloeden bij het stemmen.

Ik werk al 20 jaar in de techindustrie en vind internet geweldig. Algoritmen ook, die kunnen behoorlijk goed meedenken en zo het leven gemakkelijker maken. Alleen dit is wel een probleem en dat staat mij erg tegen. Op politiek vlak zou het denk ik beter zijn als er geen filtering zou plaatsvinden en algoritmen voor die onderwerpen uitgeschakeld worden. Mensen moeten dan wel accepteren dat er ook extreme meningen terug te vinden zijn.

Het verbaast mij ook dat tegenstanders het goed vinden dat Trump van Twitter is verwijdert. In mijn eigen Twitter-feed kom ik ook dergelijke berichten tegen, zelfs van slimme mensen. Hoe kun je zoiets goed vinden in een democratie met vrijheid van meningsuiting? Ik snap dat echt niet. Er zijn genoeg personen waar mijn mening haaks mee staat, maar mensen de mond snoeren omdat hun standpunt mij niet aan staat lijkt mij nooit de oplossing en vind ik een enge gedachte.

[Peric]

Denk dat we ondertussen ook een beetje vergeten zijn dat er een tijd bestond voor social media. De meeste van jullie hebben die nog wel meegemaakt verwacht ik. Alleen radio, TV, krant. Werd toen dan niet voor ons bepaald wat we konden/mochten zien? Alleen hebben we door internet en inmiddels een aantal social media platforms en bedrijven het idee gekregen dat we zelf aan de knoppen zitten en volledige invloed hebben of zouden moeten hebben. Die hebben we niet.

Nee, want toen werd er nog aan journalistiek gedaan, tegenwoordig is het activisme.

Toevoeging: niemand maakt mij nog wijs dat de Big Tech niet partijdig zijn.
Trump kondigt aan dat hij verder gaat op Parler omdat Twitter 'm geband heeft. Nu hebben de Google-app-store en Apple-store die in de ban gedaan.

[MarkS]

Dus vroeger was er geen activisme en de media waren niet partijdig gekleurd of lieten zich niet voor karretjes spannen. Oké.

At the end of the day zijn Facebook Twitter Instagram etc etc nog steeds private companies. Die moeten we niet verwarren met ons recht van meningsuiting.

Verder wel eens met dat deze bedrijven te groot kunnen worden en dat daarop toezicht plaats dient te vinden en eventueel ingegrepen moet worden. En dat gebeurt ook. Dat gebeurt ook bij andere bedrijven binnen andere bedrijfstakken. Alleen gebeurt dat door de politiek. En dan is het cirkeltje weer bijna rond.