JP schreef: 20 apr 2020, 16:54 Zolang het in de meeste bejaardenhuizen normaal gevonden wordt dat mensen een niet reanimeren/niet beademen-contract tekenen bij binnenkomst zeg toch genoeg hoe we met de mensen om gaan die dit land groot hebben gemaakt. Mijn opa (inmiddels gestorven) weigerde dot te tekenen. Dan wordt gewoon gezegd, “u hebt weinig keuze, er is hier toch niemand die kàn reanimeren”.
Nu vallen ze met bosjes om en nog steeds is het normaal dat men zo met die oudjes omgaat. Zo lang er plek is op de ic’s waarom dan nog steeds weigeren om ze in te sturen? Dan vallen de corona-cijfers hoger uit, terwijl het nu onder oversterfte ergens in een boekje wordt weggeschreven.
Ik begrijp de emotie maar weleens nagedacht over hoe opa/oma uit de reanimatie komt ??
99 van de 100 zijn in één klap van redelijk zelfstandig naar zeer beperkt in hun doen en laten.
En "contract" klinkt wel heel zwaar, het is meer dat de instelling/verplegend personeel weet waar het aan toe is en wat de wensen zijn in het geval van medische problemen. Beetje kut als je gereanimeerd wordt terwijl je "SOS bandje" wat anders aangeeft als wens en je vervolgens als een schuimend kasplantje nog wat jaren "leeft"..
Zelf zat ik pre-corona de afgelopen 6 jaar wekelijks bij mijn moeder en heb daar met medebewoners( uit de buurt, wonend in de aanleunwoningen of een appartement met of zonder zorg)gesprekken over van alles en nog wat gevoerd. Ook over wel of niet reanimeren, wel of geen medicatie etc. 7 van de 10 hadden zelf al een verklaring opgesteld en wilden NIET gereanimeerd worden en de rest had zoiets van "dat bepalen de kinderen maar". Het merendeel wil graag nog wat waardigheid bewaren in de " herfst van het leven" en maakt dat op deze manier duidelijk. Het is nog het enige waar ze een beetje invloed op kunnen hebben.
Opa/oma is er vaak al verder mee dan de kinderen/kleinkinderen..