Ik heb op verschillende manieren plezier met autorijden. Dat kan zijn door in een Lamborghini te rijden, maar ook in de Lada Niva.
Al ver voor het internet tijdperk moest alles bij mij dwars. FWD of RWD maakte me niet uit, alles ging dwars de bocht door, ook al moest ik toen nog veel leren. In dwars gaan en het steeds opnieuw leren van nieuwe dingen, daar heb ik nog steeds veel lol in, maar ook al sinds dat ik kan autorijden heb ik plezier in mooie lijnen rijden en daarmee op zo'n hoogst mogelijke snelheid een bocht(je) te ronden. Ik rijd vrijwel overal ideale lijnen en als er tegenliggers zijn, maar ik mijn ideale lijn op mijn weghelft. Dat zorgt tevens voor rust in de auto en een zuiniger verbruik. Daar heb ik lol in, heel de dag door. En het maakt mij echt niet uit met welke auto dat is. Toen ik een paar jaar terug bij Prodrive werkte kon ik veel verschillende auto's rijden en nieuwe dingen leren, uitproberen en doceren. Daarna heb ik een tijdje gewerkt als directiechauffeur, naast het opstarten vna mijn bedrijf, iets wat ik in mijn studententijd op een lager niveau ook deed. Ik heb echt altijd met plezier dat werk gedaan. En de enige klacht die ik ooit heb gehad, was dat ik me te goed aan de snelheid hield.

Gas erop maakte dat meteen goed. Echt leuk werk, wel serieuzer dan veel mensen denken. Als ik ooit zonder werk kom te zitten, word ik weer chauffeur.
De kunst van het lijnen rijden pas ik dus niet alleen maar toe op circuits, zoals de Ring. Maar dat zijn wel de plekken waar je echt hoge snelheden kunt maken. Eens in de zoveel tijd heb ik gewoon een enorme behoefte om te knallen. En dan ga ik niet alleen driften, niet alleen op de limiet rijden en ook niet alleen maar lijntjes rijden. Ik wil het allemaal. Ik wil dan volledig los. Dat kan niet met een 2cv, Lada Niva, daar heb je iets gaafs voor nodig. Ik vind het wel belangrijk om altijd een fijn rijdende auto te hebben voor de snellere ritten en/of circuitwerk. Maar als ik 1 keer in de zoveel tijd op een circuit zit, dan kan ik er op de openbare weg weer een hele lange tijd tegenaan.
Zet mij in een 2cv en ik heb een glimlach op mijn gezicht. Zeker als de zon schijnt! Dakje open en lekker pruttelen. Zet me in een Porsche met 360 pk en ik heb diezelfde glimlach, maar dan komt er meteen concentratie bij. Opperste concentratie om alles eruit te halen wat erin zit. Ik pas me altijd aan aan de omstandigheden. Zowel in het dagelijks leven, met de mensen met wie ik samenwerk, dingen als het weer, maar vooral als ik in een auto zit. Alle auto's hebben voor en nadelen, maar ik probeer er zo goed mogelijk van te genieten. Zelfs in een C3 Pluriel, de allerslechtste auto ter wereld. Ik doe dan gewoon alsof ik zelf mijn eigen Top Gear beleef. Dat vind ik humor, ook al is er niemand die het op dat moment met me kan delen.
Een lange langzame rit zoals afgelopen en vorig jaar in de Defender naar Le Mans vind ik ook rijplezier. Lekkere meezingers aan, mensen belachelijk maken die je inhalen etc. Geinen tijdens het tanken of bij de tolpoortjes. Eén en al gezelligheid. Ik geniet ook enorm van uitzichten, landschappen en gave auto's en gebouwen die we onderweg tegenkomen. En lekkere chickies natuurlijk! Liefst in een knappe auto, maar lopend in een wapperend jurkje is ook goed spotten als je langs rijdt.
Ritten naar Zuid Europa vind ik heerlijk. Liefst in een snelle auto, maar ook met normale auto kan dat leuk zijn. Lange doordraaiers op autostrada, b (erg)wegen in Italie en Zwitserland, als ik maar lekker kan sturen, dan ben ik in mijn element.
Ik voel me lekker als ik alles onder controle heb. Daarom wil ik in zoveel mogelijk auto's rijden (liefst op de limiet als het kan) in alle mogelijke omstandigheden en op allerlei wegen en circuits. Ook vind ik het gaaf om anderen op de limiet te leren rijden, of om ze te leren driften en bewust te maken van zaken als remafstanden, uitwijken en vooral kijk- en stuurtechnieken. Als ik terugdenk aan meerijdrondjes met mensen op diverse circuits, dan zie ik telkens die progressie voor me. Mensen kunnen in korte tijd veel leren, vooral mensen die al wat talent in zich hebben. En dan maakt het geen fuck uit in wat voor auto dat is. Ik heb zelfs betere herinneringen aan mensen in gare koekblikken, dan aan supercars. Een superauto die niet op de limiet wordt bereden, is voor mij minder gaaf dan schijthok dat op de maximale sliphoek wordt bereden (niet per sé driftend, maar volle polle).
Nu ik geen woon werk verkeer meer heb, heb ik een veel groter plezier in autorijden dan tot een jaar geleden. Ik was het echt spuugzat om iedere dag in de file te staan. Tegenwoordig heb ik alleen af en toe in de weekenden nog tijd om even lekker een stukje te sturen. Daarom kan ik niet wachten om na de zomer nog even in de raceauto te stappen en een paar wedstrijden mee te pikken.