Na van alles te hebben gereden, van een Toyota MR2 tot een MX-5 tot een E30 318is en een Alfa 156 2.0 kroop het bloed toch waar het niet gaan kon, de Alfa had iets met me gedaan waardoor de petrolhead in me er weer een moest hebben. Na een kort avontuur met een Alfetta GTV uit '84 (iets teveel hooi op m'n vork genomen) wilde toch echt een keer een 'busso' V6 hebben. Ik heb een tijdje getwijfeld tussen een GTV 3.0, een 147 GTA en een GT 3.2. Toen ik de GT in het echt zag, zoals die er nu bij staat met deze kleurstelling (Blu Vela/Biscuit) en met deze prachtige velgen, was ik al voordat ik erin gereden had verkocht, dit moest 'm worden. Hoewel ik een 147/156 GTA ook schitterend vind is een GT toch net wat chiquer en daarnaast vindt je er eerder eentje in een goede staat voor een wat schappelijkere prijs. De auto is gekocht bij Sam van Dalen in Opmeer, die wel ervaring hebben met mooi Italiaans spul. De GT komt uit 2004 en heeft zo'n 145.000 km gelopen.
Wat zit er allemaal op?
De toch wel fijne luxe dingetjes als climate control, cruise control, parkeersensoren en zelfs stoelverwarming. Erg fijn. Wat fijner is, is de super klinkende Novitec uitlaat die het geluid van de V6 echt tot z'n recht laat komen en 18 inch velgen die naar mijn weten niet standaard op dit model/bouwjaar zijn geleverd.
Eerst even wat foto's:






Heb 'm nu zo'n 3 weken in mijn bezit en er al aardig wat kilometers opzitten. Ik zal even kort mijn bevindingen beschrijven. Om te beginnen met het pronkstuk; de motor. Voorin zit dus die fantastisch ogende V6. Het is in principe hetzelfde blok als degene die in de 147/156 GTA zit, alleen om een of andere duistere reden produceert hij 240pk/300nm in plaats van 250pk/300nm. Het is echt een geweldig blok, hij trekt enorm lineair door en het geluid dat daarbij vrijkomst is echt fenomenaal. Het is wel handjes aan het stuur houden want al dat geweld gaat via de voorwielen naar het wegdek, zonder sper... . Nu heb ik het zelf nog niet heel erg bond gemaakt maar het sturen gaat enorm strak en precies. Ik heb de tractioncontrol nog niet uitgezet maar op droog wegdek is het prima te doen om vol op het gas te gaan, je voelt wel wat lichte torquesteering maar dat is dan deels wel 'part of the charme'. Wat je ook maar voor lief moet nemen is het brandstofverbruik, dit is vrij vors te noemen. Reken er niet op dat je met redelijk 'normaal' gebruik een betere score dan 1 op 8,5 gaat halen. Ga je echt met een zware voet rijden dan wordt het verbruik echt astronomisch. Gelukkig klinkt die vooral ook zo rond de 2500 rpm heel erg goed.

Zoals gezegd stuurt het erg strak, mede dankzij het feit dat het stuurhuis zo is ontworpen dat met een kleine beweging de auto heel direct reageert en je maar heel weinig rotatie's van lock-to-lock hebt (in tegenstelling tot de E30, waarin je maar blijft draaien). Dit heeft wel tot gevolg dat de draaicirkel gigantisch is. Dacht ik dat het bij de 156 al slecht was, daar doet de GT nog een schepje bovenop, maar hier heb je alleen last van met parkeren, of een straatje keren. Wel voel je ook dat die wat zwaar in de neus is in vergelijking met m'n 4 cilinder 156 die veel van het onderstel met de GT deelt, vooral als je over drempels gaat voel je het gewicht even 'settelen'. Het schakelen gaat soepel, maar wel Italiaanse stijl met vrij lange slagen.
Het is wellicht geen perfecte auto, maar het is by far de auto die de meeste emotie opwekt. Van het geluid, de Bertone styling, het prachtige leren interieur; dit kun je toch het beste aan de Italianen over laten. Waarschijnlijk zit een Duitser beter in elkaar en rijdt het beter, maar het is toch allemaal al snel wat saai en klinisch. Zoals een J. Clarkson ooit zei moet een echte petrolhead een keer in zijn leven een Alfa gehad hebben. Ik ben inmiddels aan m'n derde bezig. Hopelijk gaan ze ooit nog iets bouwen wat weer dezelfde emoties opwekt (de 4C even buiten beschouwing gelaten).