Als ik 's ochtends naar m'n werk ga is het een soort van ochtendgymnastiek. Wanneer ik uit m'n bed kom ben ik nog niet wakker. Het eerste gedeelte van de route ook niet, maar eenmaal op de snelweg vind ik het lekker om gelijk de bochten op een lekkere snelheid te maken. Ook rechts inhalen geeft een soort kick. Zigzaggend tussen de onnodig linksrijdende automobilisten rijden vind ik ook altijd leuk... is toch altijd maar weer de vraag of die 105 pk ook die ochtend weer genoeg zijn om em nog op tijd in dat gat links te prikken, net voor je klem komt te zitten achter een vrachtwagen. Waarbij ik een vreugdegevoel krijg als ik zo weer vijf auto's ingehaald heb.
Dan de afrit die je moet hebben... lekker op de meest linkerbaan rijden (uiteraard 'op snelheid' 8) ), waarbij er op de twee banen rechts ervan ook veel verkeer zit. Het is elke morgen weer leuk om em zo uit te gokken dat je een paar banen naar rechts kan om op de afrit terecht te komen (en daar uiteraard flink gas te geven). Veel spiegelen, op het juiste moment remmen en het lukt prima.
In de bebouwde kom moet ik na een stoplicht links afslaan. Heerlijk om daar met 80 aan te komen rijden.. vol in de remmen en tegen de gripgrens aan die bocht te nemen. Met regen is dat effect helemaal gaaf, dan ligt daar een gigantische plas bij het stoplicht waar (als je geluk hebt) een fietser staat te wachten. Met zo'n hoge snelheid geeft dat een prachtig effect waarbij ik voldaan in m'n spiegels kan toekijken.
Aangekomen op de zaak kun je met een voldaan gevoel beginnen met je werk.
Ontopic: ik vind het wel lekker om dat soort spanning op te zoeken. Herkenbaar? Leuke verhalen, vertel het
Het mag niet, te hard rijden, rechts inhalen en krappe inhaalacties.. maar het feit dat je juist dan lekker actief met autorijden en sturen bezig bent maakt het wel leuk.
: 
