Na begin vorig jaar mijn GSX-R 750 te hebben verkocht en een jaar lang gebaald te hebben dat ik niet kon rijden, heb ik afgelopen zaterdag weer een motor gekocht.
Nadat ik een tijdje heb zitten twijfelen, vooral omdat mijn nieuwe huis in juli wordt opgeleverd en ik dus nog genoeg kosten ga maken, heb ik besloten om op zoek te gaan naar een motor waar ik een jaar of 2 a 3 mee zou kunnen rijden. Daarna kan ik dan alsnog een wat duurdere (en met name nieuwere) motor kopen.
Zondag 13 februari heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik gaan kijken bij een drietal motoren, namelijk een Suzuki GSX-R 750 uit 1995, een Aprillia RSV Mille uit 1999 en een Kawasaki ZX-6R uit 2000. De Suzuki bleek al vrij snel niet wat te zijn. Te oud, te afgeleefd, te veel buiten gestaan. Was altijd als woon-werkvervoer gebruikt. De Aprillia daarentegen heeft enorm veel indruk gemaakt. Wat een power zit er in zo'n twin zeg! De motor verkeerde in uitstekende staat en reed als een zonnetje. En allemachtig, wat een geluid komt er uit zo'n tweepitter! Nadeel was wel dat er bijna 60k op de klok stond. Ik ging na het proefritje weg met de gedachte dat dit hem wel eens kon worden. De kilometerstand was dan misschien wel hoog, maar de motor was duidelijk goed onderhouden en zag er nog uitstekend uit. Daarna doorgereden naar de Kawasaki. En prachtig apparaat in uitstekende staat, met maar 34k op de klok. De motor mag dan misschien wel minder power hebben dan de RSV, maar dat maakt hij wel weer goed met wendbaarheid en stuurgenot. Die wetenschap, tezamen met de lage kilometerstand en het feit dat de motor al 8 jaar dezelfde eigenaar had, heeft me doen kiezen voor de Kawasaki. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog wel getwijfeld heb tussen de RSV en de Kawa, ondanks dat de Kawa duidelijk de rationale keuze was.
Dinsdag 15 februari heb ik de knoop doorgehakt, het zou de Kawasaki gaan worden. De prijs was gunstig (het is tenslotte nog geen hoogseizoen), dus ik heb er geen gras over laten groeien en heb de motor zaterdag 19 februari opgehaald. Een collega heeft me die kant op gebracht en de originele uitlaat en bok mee terug genomen. Ik kon niet wachten om de motor naar huis te rijden!
De afstand tussen Nijverdal en Arnhem is ongeveer 85 kilometer. "Dat haal je makkelijk met deze tank", zei de voormalig eigenaar. Naïef als ik blijkbaar soms ben nam ik het van hem aan, waarna ik (hoe kan het ook anders) 25 km later langs de A1 zonder benzine stond. Ik had natuurlijk gewoon even langs een tankstation moeten rijden, maar goed... Gelukkig reed mijn collega vlak achter me, zodat ik 20 minuten later m'n tank met een jerrycan vers getankte benzine kon vullen en m'n weg kon vervolgen.
Ik ben ontzettend blij met de motor en hoop van harte dat de temperatuur snel gaat stijgen. Het ritje van Nijverdal naar huis en dag er na naar Utrecht op en neer heeft me vooral veel bevroren ledematen opgeleverd. Over de snelweg scheuren met -3 is niet bepaald een pretje... Voorlopig staat de motor dus lekker in de berging, totdat het buiten weer wat behaaglijker is

Nog wat plaatjes van het apparaat:
Langs de A1:
Foto's van de verkoopadvertentie: