Vroeger vond ik zoveel dingen aan auto's belangrijk; het motorgeluid, 0-100 tijden, uiterlijk, afwerking van het dashboard, kraakvrijheid, dat de tellers bij stilstand ook echt terug gaan naar de 0 (ja echt

Dat is de laatste jaren wel veranderd, ik heb geen auto nodig voor woon-werk, de keren dat ik per jaar in de file sta zijn wel op de vingers van één hand te tellen, dus ik zoek naar één ding en dat is maximale fun.
Binnen zekere grenzen, want een auto met vier zitplaatsen en een grote kofferbak is handiger dan een die dat niet heeft, een Radical lijkt me geweldig, maar verandert in het Nederlandse klimaat zonder garagestalling binnen de kortste keren in een dure vissenkom en een Exige die na twee weken van ellende uit elkaar dondert is ook niks, maar toch, de fun op één en dan een hele tijd niks en dan pas wat minder belangrijke dingen.
Dat is soms ook best wel een nadeel; ik zag gisteren een F355, is echt jarenlang mijn absolute droomauto geweest. Uiterlijk is na al die jaren nog steeds oogstrelend mooi, het geluid was ook prima, de snelheid viel wat tegen (ik heb geen petje op, dus zal niet vertellen dat een Impreza op zijn staart hing en bleef hangen, maar goed....), maar het punt is dat ik nu zo'n auto nooit meer zou kopen, hoe mooi ik hem ook vind, hoe gaaf ik het ook vind om het in het echt eens tegen te komen.
Niet veel praktischer dan een SR3, onbetaalbaar in onderheid bij echt gebruik i.p.v. alleen maar posen, slecht in elkaar geschroefd, etc.; de magie is er vanaf.
En zo is het wel met meer auto's gegaan, vroeger hing er een poster van boven je bed, nu denk je neh, da's toch niet meer wat ik zou zoeken in een auto, d'r zijn voor dat geld wel dingen te krijgen die je met een grotere

En zo beperk je voor jezelf het aanbod van 'interessante' auto's wel enorm, misschien nog 1 of 2% van de auto's die op de markt zijn, terwijl er zoveel meer moois te koop is.
Meer mensen hier last van of niet?