Een grote droom van mij is in vervulling gegaan. Ik heb mijn racelicentie gehaald. Dit heb ik gedaan door de Dutch Race Driver Academy te volgen. Dit is een racecursus georganiseerd door Danny van Dongen, Dillon Koster en Ruud Wagner. Het doel van deze cursus is om binnen 1 dag je racelicentie te halen.
Na als finalist met mijn diesel aan de Autovisie Time Attack te hebben meegedaan, wilde ik graag eens met een echte raceauto onder begeleiding van een goede instructeur het circuit op om te leren hoe ik nog harder beter en veiliger over het circuit kan rijden. Het is ook mogelijk om met je eigen auto deze racecursus te volgen, maar ik heb ervoor gekozen om een echte race Seat Ibiza TDI te huren. Deze auto's zijn ex-cupauto's en rijden nog regelmatig mee tijdens de endurace wedstrijden van het DNRT. De motoren zijn getunde 110PK ASV motoren die na wat andere software ongeveer 145pk leveren.
Op woensdagochtend moest ik om 08:00 op het circuit van Zandvoort aanwezig zijn in de VIP-ruimte van de Race Driver Acadamy. Deze bevond zich exact boven de pitstraat. Daar aangekomen was het al gezellig druk, ik denk dat wij met ruim 30 deelnemers deze cursus gingen volgen. Na de opening heette Danny en Dillon iedereen welkom en namen ze met ons het dagprogramma door. Het doel was om zoveel mogelijk te rijden en ervaring op te doen op het circuit. Alle deelnemers worden ingedeeld in koppels, die ieder met een eigen auto samen één instructeur kregen. De instructeurs zijn allemaal rijders die hun sporen al ruim hebben verdiend in de racerij. Ik was deze dag samen met collega-rijder Johan van Vught ingedeeld bij Mike Verschuur. Deze 21-jarige coureur heeft al een hoop ervaring opgedaan in de autosport. De voormalig Duits -en Nederlands Renault Clio Cup-kampioen heeft dit jaar o.a. de Duitse Porsche Carrera Cup gereden. Genoeg ervaring dus naast mij op de stoel.
Na de introductie ging de dag pas echt beginnen. Beneden in de pitsstraat te zijn aangekomen zie ik een hoop Seat Ibiza's op een rij staan. Kies er maar een uit, zegt Mike. Als een kind dat een groot cadeau mag uitzoeken in de Bart Smit, loop ik naar een van de Seats toe. Na compleet onhandig te zijn ingestapt door de rolkooi, zit ik voor het eerst van mijn leven in een echte raceauto. En ik mag er nog mee gaan rijden op het circuit ook. Na een korte uitleg van Mike over de auto probeer ik mij in de gordels te wurmen en na een aantal pogingen en wat assistentie ben ik klaar voor om voor het eerst met de auto het circuit op te gaan. De eerste paar rondes rijdt Mike met Johan mee en ik krijg de instructie om dezelfde lijnen te rijden als de auto voor mij. De eerste rondes gaan in een gestaag tempo en volg ik netjes de lijnen van de Seat voor mij.
Na een ronde of vijf rijden we de pits weer in en is het mijn beurt. Mike wisselt van auto en ik mag op de bijrijderstoel plaatsnemen. Als wij het circuit oprijden legt Mike uit dat het belangrijk is om herkenningspunten voor jezelf op het circuit te vinden. Zo kan je heel gemakkelijk je rempunt en het punt van insturen bepalen. Naar mate je de baan beter leert kennen, kun je bijvoorbeeld je rempunt steeds verder gaan verleggen. Na deze uitleg is het de beurt aan mij om dit na te doen. De eerste paar keren krijg ik nog een hoop commentaar en in een aantal bochten stuur ik te snel in, of doe ik dit juist te laat. Maar na een aantal corrigerende tikken van Mike op mijn helm en een aantal correcties aan het stuur krijg ik de slag langzaam te pakken. Ik merk dat het tempo in de auto langzaam steeds hoger wordt en dat Mike steeds minder hoeft te corrigeren. Omdat wij met twee auto's rijden wisselt Mike regelmatig van auto. Ik heb dus regelmatig achter Johan aangereden. Zo zie je ook hoe je voorganger rijdt en dat is wel zo leerzaam. Ook bij Johan gaat het steeds beter. Het tempo van onze twee Seat's wordt steeds een beetje hoger.
Rond de middag is er lunch, welke wordt geserveerd in de VIP-ruimte van de Race Driver Acadamy. Aan het einde van de lunch krijgen wij nog wat extra theorieles. De theorie heb ik al een aantal weken eerder via de mail opgestuurd gekregen en thuis doorgenomen. Wij krijgen de kans om vragen te stellen en worden er vragen aan ons gesteld. Er wordt veel aandacht besteed aan de vlagsignalen en veiligheid op de baan. Nu dacht ik al veel te weten na mijn kartervaring, maar bij een aantal vragen moest ik toch nog even diep nadenken.
Vervolgens stappen wij weer in de auto's en om wederom te gaan rijden. Ik merk dat het tempo al veel hoger ligt dan in de ochtend. De bochten worden met veel hogere snelheid genomen en remmen op het rechte stuk voor de Tarzanbocht gebeurt steeds later. Omdat wij het rijden op het circuit onder de knie beginnen te krijgen, wordt er ook geoefend in het uitremmen en het veilig close racen. Het is zo geweldig om al echt een racegevoel te krijgen. Natuurlijk zit er nog steeds een veiligheidmarge ingebouwd, maar het begint al echt op racen te lijken.
In het begin van de middag is er de medische keuring. In de doktersruimte van het circuit moeten alle cursisten zich één voor één melden. Hier worden onder andere de ogen, longen en bloeddruk gecontroleerd. Gelukkig blijk ik niets ernstigs te hebben, buiten het feit dat mijn hartslag hoger lag dan gemiddeld. Als is dat niet zo gek denk ik na al een behoorlijke tijd in een raceauto te hebben gezeten. Je moet toch nog best een goede conditie hebben om een aantal uur fit in zo'n auto te blijven zitten.
Na deze keuring worden alle auto's in drie rijen naast elkaar op het rechte stuk opgesteld en wordt er geoefend op het starten en het uitremmen van je collega-coureurs in spé. Als de vlag naar beneden gaat, wordt er vanaf de start/finish een sprint getrokken naar de Tarzanbocht en na de Gerlach en de Hugenholtzbocht worden we op de Hunserug weer afgevlagd. Omdat ik al een aantal keer op de airstrip van Drachten heb meegedaan met sprintwedstrijden, had ik er erg veel zin om ook eens met deze diesel te gaan sprinten. De eerste keer moest ik ook tegen een gelijkwaardige Seat Ibiza en tegen een BMW 325 (E30). Omdat de BMW achterwielaandrijving heeft, is deze in het voordeel met sprinten uiteraard, maar ik was na het vallen van de vlag als eerste bij de Tarzan, al moest ik wel een iets verdedegende lijn rijden voor de BMW. Heerlijk om nu dat echte racegevoel te krijgen. De tweede sprint moest ik tegen twee Seat Ibiza's waarvan Johan er in een zat. Nu heeft Johan ook regelmatig meegedaan met het sprinten op Assen, mar gelukkig kon ik ook deze auto's weer voorblijven.
Na nog een behoorlijk aantal rondes op hoge snelheid te hebben gereden moesten wij van de baan af en weer naar de ruimte van de D.R.D.A. Ons werd medegedeeld dat de examens gingen beginnen. De praktijkexamens werden afgelegd door 5 volle rondes op het circuit te rijden en dat er in bijna iedere bocht een examinator stond die cijfers ging geven voor je bochtenwerk. Er werd heel goed gelet op het rijden van de juiste lijnen, maar ook op dat er wel met een juiste snelheid werd gereden. Het was dus zeker niet even een aantal rondes rustig aan over het circuit tuffen, een paar mooie lijnen laten zien en je licentie ophalen. Er werd streng gejureerd.
Nadat de eerste van de drie groepen klaar was met het rijden van het praktijkexamen, kon men meteen door naar het mediacenter van het circuit alwaar het theorie-examen werd afgenomen.
Ik was samen met Johan ingedeeld in de derde en laatste groep voor het praktijkexamen. Ruim voor tijd dat ik het circuit opmocht zat ik al in de riemen in de auto, in mijn gedachten alle bochten nog eens door te nemen. Nadat de tweede groep klaar was met hun rondes was het de beurt aan onze groep. Als tweede auto werd ik met een aantal secondes pauze tussen mijn voorganger de baan opgestuurd. Omdat de TOYO R888 semi-slick banden van de Seat alweer wat waren afgekoeld was het toch nog erg oppassen. Ik probeer de lijnen zo 'clean' mogelijk te rijden en de snelheid zo goed mogelijk in de auto te houden. Na de vijf rondes te hebben gereden werden wij afgevlagd en konden we rustig naar de pits rijden.
Na even snel nagepraat te hebben met wat collega-rijders is het tijd geworden voor het theorie-examen. Ik had verwacht dat ik hier niet al teveel moeite mee zou hebben, alle vlaggen zijn mij immers wel duidelijk en met een hoop gezond verstand dacht ik de meeste vragen wel te kunnen beantwoorden. Maar na het blaadje met de 20 examenvragen onder ogen te hebben gekregen, bleek dit bij een aantal vragen toch wel even anders te zijn. De vraagstelling was soms lastig en een aantal vragen had ik toch behoorlijk wat moeite mee
Na terugkomst in de VIP-ruimte en onder het genot van een drankje was ik er dan ook niet 100% zeker dat ik het theoriegedeelte wel gehaald zou hebben.
Na ongeveer een half uur werden door Dillon, Danny en Ruud de uitslagen bekend gemaakt. Alle deelnemers werden één voor één opgenoemd en het bleek ook dat er toch nog wel een klein aantal mensen gezakt waren voor, of hun theorie, of voor hun praktijkexamen. Gelukkig blijven de wel gehaalde examens staan en hoef je dus niet de volledige racecursus opnieuw te doen. Na een aantal gespannen minuten waren wij aan de beurt. Gelukkig hoefden wij beide niet opnieuw een onderdeel over te doen, want wij waren beide geslaagd. Uit handen van Danny, Dillon en Ruud kregen wij het certificaat en is de missie om de racelicentie te halen helemaal geslaagd!
Nu wordt het kijken of ik mijn licentie bij een team kan gaan verzilveren
Danny, Dillon, Ruud, Mike en alle anderen die deze geweldige dag hebben mogelijk gemaakt ontzettend bedankt. Dit is een ervaring om nooit te vergeten!!
Hieronder een aantal foto's
Ook heb ik op internet beelden gevonden van mijn cursus auto in actie.
Na een aantal seconden komt er een zwart/grijze Seat in beeld (nr 11)
http://www.youtube.com/watch?v=UflOpbBbkSU
