Leuk topic dit.
Ik heb wel een beetje ervaring inmiddels.
Ik kocht 2 1/2 jaar geleden m'n eerste GT3. Een van mijn jongensdromen waargemaakt, zal ik maar zeggen.
Mijn zoon Jitse was toen 20. Had inmiddels 2 jaar z'n rijbewijs. Snel gehaald ook nog: was net 10 dagen 18. Was ook noodzakelijk voor zijn nieuwe baan, maar evengoed wel solide. Hij reed regelmatig in mijn meer standaard auto's met mij ernaast. Had ook al snel z'n eerste karretje: Toyota Yaris. Een grafding! ging steeds kapot die super degelijke Toyota. (Sorry voor de blije Toyota-rijders hier!).
Nu het topic: wat doe je als vader? Althans wat deed ik?
Jitse is een koele vent, dus niet snel door adrenaline bevangen. Dat helpt bij je overwegingen. "Hij laat zich niet gek maken".
Na een aantal maanden zelf gestoeid te hebben (en helaas ook al snel een voorwaardelijke ontzegging), komt het moment dat je als vader denkt "hoe zou ik het vroeger zelf hebben gevonden om eens in een Porsche (mee) te rijden? Laat zich wel raden.
Welnu, dat moment kwam voor Jitse een stuk sneller dan voor mij. We maakten kleine dealtjes: Jitse de auto wassen en poetsen en dan de gelegenheid geven ermee (zonder mij erbij) naar de snackbar te rijden en vanaf het terras daar dat prachtig glimmende zwarte monster met zijn vrienden te bekijken. En zo stapje voor stapje uitbouwen. We gingen nogal eens naar Theo Jansen Porsche in De Wijk waar ik de auto had gekocht. Dik 2 uur rijden en ouwehoeren over auto's. Hij mocht dan ook rijden en zo kreeg ik meer en meer vertrouwen in zijn rijstijl. Hij kreeg vervolgens regelmatig de GT3 mee om te toeren. Er zit een DSI computer in, dus af en toe kon ik die eens uitlezen om te kijken of hij het niet al te bont maakte. Dat viel dus wel mee. Harder dan 230 kwam niet voor en dat is met die auto echt geen probleem. Sorry meneer Spee.
Tot we in september 2006 met de familie een weekje naar Luxemburg gingen. Jitse bleef thuis; kon vanwege zijn werk niet weg. Hij vroeg of hij de GT3 af en toe mee mocht nemen om te poetsen en rond te toeren. Dat ging altijd goed, dus ik trotseerde de opmerkingen van mijn vrouw Lenie en liet de sleutel binnen bereik van Jitse thuis liggen.
Enkele hier weten de afloop al: na een paar dagen werden we op ons vacantieadres gebeld door Jitse z'n vriendin. Aardig in paniek vertelde ze mijn vrouw"" "Jitse heeft de Porsche totall-loss gereden. Hij heeft zelf gelukkig niets.". Gevolg: ik kreeg ontzettend op mijn lazer van moederlief. Was natuurlijk mijn schuld enz.enz.enz. Lange preek, zal ik maar zeggen. Natuurlijk wist ook iedereen in de familie te vertellen dat het volstrekt onverandwoordelijk was om die auto aan zo'n knul uit te lenen. Een deel van hen was erbij in het vacantiehuisje en kon dus heerlijk bijdehand doen en fijn "lik op stuk beleid voeren".
Feitelijk had Jitse op zeer nat wegdek een beetje stoer gedaan. beetje gas erop. En werd op zeer lullige wijze aangetikt door een wijsneus aannemertje in ons dorp met diens Vito. Die vervolgens zo flink was om door te rijden. niemand die zich bekommert om pa die zijn jongendroom na 20 jaar zich de T....g werken in duigen ziet vallen. Eigen schuld, dikke bult.
Erg leerzaam moment: de politie gaat vervolgens niet achter die Vito aan (waarvan we het kenteken nota bene hadden), maar gaat "dat rijkeluisjochie eens een lesje geven in bescheidenheid". Geen waarheidsvinding, maar Hollandse kleinzieligheid. Gevoed door louter vooroordelen.
Samenvatting van het vervolg: hij krijgt een dagvaarding en wat staat daarin?
"Gezien de leeftijd van de jonge man en het vermogen van de auto, moet worden aangenomen dat deze veel te hard heeft gereden." Bewijs hiervoor: nihil.
Vervolgens leert de politieagente mij nog even dat ik me niet druk moet maken over waarheidsvinding, want "u bent toch all risk verzekerd". Welkom in het land van de vooroordelen en gelegaliseerde jalousie.
De auto bleek helaas nog te repareren Overigens zeer netjes gedaan in Zwolle. Inmiddels ingeruild voor een andere, waarmee Jitse en ik nu regelmatig op circuits onze zinnen verzetten met dank aan de organisatoren van Driving Fun. Helaas is Jitse niet meer zo'n poetser.
En, zou ik het weer zo doen?
Volmondig JA.
Pfffffffffffffff
