Bericht
door Dennis Cavallino » 22 okt 2007, 11:17
Wat een gaaf dagje! Onwijs bedankt voor het organiseren Peter. Jammer van de weinige aanmeldingen. Malmedy is een baan waar je met je supercar niet veel lol kunt beleven, maar met een oude (trage?) rwd des te meer!
Omdat ik geen zin had om met de Lada 350 km. te rijden, ben ik gaan carpoolen met Tommy. Zo spreek je elkaar ook weer eens, behalve als je in slaap valt op de terugweg. Op de heenweg reden we in een leuk treintje E36’s. Joy, Allen en Tommy zijn allemaal E36 verslaafd en het bleek gedurende de dag dat zij niet de enigen zijn.
King of Track II
We begonnen natuurlijk met de King of Track. De E30 325 was weer opgelapt door Elmar, na de poging van Maik. Erg leuk dat we wederom konden rijden volgens dit principe. Raar dat er niet meer mensen aan meededen. Maar met dit ‘startveld’ zou het ook al spannend worden. Er waren veel mensen die kans maakten op deze auto in mijn ogen. De vorige keer had ik al wat snelle tijden neergezet, dus ik zag mezelf wel als één van de kanshebbers. Ik ging ik er dan ook lekker voor zitten.
Mijn analyse: Rondje 1, ik ging als eerste de baan op, en dat gaf stof tot nadenken. Letterlijk. De baan was één en al zand. Erg leuk om te rijden en gezien mijn tijd ging dat niet slecht. Wel zat ik te prutsen in de laatste bocht, ik pakte hem in 2 ipv 3 en schakelde op het rechte stuk te laat over. Ik denk dat ik daar een seconde verloor... Later bleek dat dit nog niet zo’n slechte manier was om die bocht te ronden.
Dus in rondje 2, ik mocht nu als laatste, wat als voordeel had dat de baan helemaal schoon was, ging het erg goed. Ik wist voor het insturen van de laatste bocht dat ik 'm 'had'. Dus ik schakelde vóór het insturen op naar 3. Er zit daar een afvoerrooster in de weg en daarachter was 1 stroompje vocht op de baan. Geen excuses, gewoon mijn domme fout (en pech), de toch al onderstuurde E30 kreeg op een terminaal punt hardnekkige onderstuur. Ik probeerde te remmen, maar de voorbanden blokkeerden direct. Ik schoot dus van de baan, over een meter gras, nog een rijstrook en hup bovenop een kleine heuveltje....
Ik kon ervan balen, maar ik moest er eigenlijk alleen maar om lachen. Dít is autosport, dit is gewoon het feit dat het regeltje 'to finish first, you first have to finish' klopt! Waarheid als een koe. Dikke pech voor mij en daarom hulde aan de mensen die de auto wel op de baan hielden. Het was best spannend. Want Pol was ook snel, maar spinde ook in die laatste bocht (en maakt nu grappen over mij om zijn spin te verdoezelen hahaha) en Elmar had in rondje 1 al pech dat ie ergens een foutje maakte.
Het was anders echt spannend geweest tussen zo'n 5 rijders! Nu won Ton op een tiende (?) van Peter, berekend over 6 rondjes die bij elkaar zijn opgeteld. Super!
Als we ooit ergens een gebakje (V360/E30/Sierra etc.) vinden, dan moeten we het gewoon opnieuw doen! Erg leuk om allemaal in eenzelfde auto te rijden. No excuses!
Ton’s zoon zal erg blij zijn met de E30. De auto heeft mooie opties zoals de velgen, stoelen, stuur etc. maar vooral een heel erg goed blok! Ik heb nog een ideaal onderstel voor de Ring, waarmee je goede tijden kunt neerzetten.
Vrij rijden
Na de King of Track overwinning van Ton was het tijd voor het vrijrijden. Met een divers deelnemersveld vol fraaie auto’s, was het meteen feest. Ik stapte in bij Tommy, die meteen 45 (!!) minuten achtereen met de E36 320i ging boenderen. En niet onverdienstelijk. In het begin even zoeken naar de juiste lijnen en technieken op de baan, zelfs een tijdje met terugschakelen naar 1. Maar daarna liet ‘ie de auto meer rollen en hier en daar gooien en smijten. De E36 is verre van langzaam in Tommy’s handen, zo bleven we lang achter bijvoorbeeld Elmar rijden en natuurlijk achter Allen, Joy en vele anderen. Terwijl de rest al 3 pauzes hadden gehad, bleef Tommy maar rijden en rijden en rijden. Ik moet zeggen, het verveelde geen moment.
Tijdens de lunch ging het over een schitterend Tougé weggetje naar de Quick Burger, waar ik de vette hap maar heb overgeslagen (had genoeg broodjes etc. meegenomen). Maar het was wel gaaf om de Evo achtervolgd te zien worden door de Cecotto. Die weg moeten we inderdaad een keertje afzetten voor een Tougé (downhill) of heuvelklim. Er gaan geheid doden vallen, maar het is wel spectaculair!!!
Daarna heb ik meegereden met Elmar. Dat is echt een hele serieuze auto in deze setup op straatbanden. Geen auto die je zonder ervaring vol over de baan kunt knallen. Elmar heeft inmiddels meer dan voldoende ervaring om dat te doen, dus dat is erg gaaf als passagier. Vorige keer op semi slicks ging het snaarstrak, nu ging het lekker dwars. Vervolgens liet hij mij rijden en dat was echt niet instappen en wegwezen. De auto is voor vrij stijf geveerd, en op deze baan wat onderstuurd en achter komt de kont niet snel om tijdens gas los, of inremmen, waardoor ik wat tijd nodig had tot ik in mijn element kwam. Toen kwam er een rode vlag, dus kon ik naast de baan even nagenieten. Bedankt voor deze rit Elmar, erg gaaf! Ik heb veel respect voor jouw aanpak. Je wilt blijven leren. Al een paar jaar lang en je maakt daarbij enorm veel progressie.
In de middag gaf Ton mij de sleutels van zijn nieuwe E30. Eerst met hem naast mij. Ton is van de tijden, niet van het driften, dus ik moest met de sperloze, onderstuurde E30 goed op zoek naar grip en een balans tussen pushen, minimaal glijden en minimaal driften. En dat is nog verdomd lastig als je andersom rijdt dan tijdens de King of Track rondjes. Deze tegengestelde richting leende zich veel meer voor driften dan maximaal tijden rijden. Ton sprong uit de auto om zijn vriendin op te pikken ergens en ik mocht nog even verder rijden. Ilja kroop in de auto, fapte het kale interieur niet onder, maar daar gingen voor snelle driftrondjes. Best of both. Hehe
Het was spekglad door de water op de baan op sommige stukken en de E30 ging lekker dwars van bocht naar bocht. Dit is toch de snelste manier om zonder onderstuur met die auto over de baan te gaan.
Daarna wilde een vriend van Ilja mee, en Peter bood zijn E30M5 aan. Die auto kent geen onderstuur, dus die jongen heeft de baan alleen maar via de zijruiten bekeken. Hij was danig onder de indruk van het driften, dus wellicht dat ie vaker meegaat?
Verder heb ik nog met Peter meegereden die de smaak goed te pakken had. Wat gaat die auto snoeihard door bocht 1 zeg, ongelooflijk! Waar ik driftend doorheen ging om onderstuur te voorkomen, ging Peter er juist volgas doorheen, zonder te remmen soms! Dat gaat echt hard. Daarna hebben we geprobeerd om wat bochten aan elkaar te lussen, wat ook steeds beter ging. Peter heeft het spelletje wel door en het is gaaf om daarnaast te zitten. De M5 motor moet je kunnen temmen en dat kan hij.
Verder heb ik veel moois gezien. De knallen uit de uitlaat van Allen, Joy die niet meer kon stoppen, de M3 van Pol die zo fraai over de baan gaat, de Evo van Gerhard die vol vierwieldriftend bochten aan elkaar wist te lussen, de Subaru van Gerrit die voorbij kwam als een RWD. De M3’s die veel achterstevoren stonden en maar bleven proberen. De Mr2 die in handen van Hans over de baan werd gegooid alsof het een radio controlled gumbakkie was. En nog veel meer. Ruud die de Ascona op de baan rondreed alsof ie een echte rally reed met zijn zoon als navi die ook de auto niet meer uit te slaan was. Ik heb er echt van genoten!
Ondanks de kou ’s ochtends het miezerige weer in de middag was iedereen vrolijk, gezellig en werd er vol lof over elkaars rijkunsten en auto’s gesproken. Zoals het hoort. Dit heb ik in het verre verleden weleens anders meegemaakt.
Volgende keer meer deelnemers, meer zon en meer vrouwen!
En zelf een auto om mee te rijden natuurlijk.
Op de terugweg was ik uitgeteld. Vanaf 4.45 uur wakker, tijd om af en toe mijn ogen dicht te doen op de terugweg. Na een hap eten bij een AC ging het wel weer. Tommy bedankt voor het carpoolen en de gezelligheid.
De Lada bracht me probleemloos thuis en zelfs de laatste bocht ging perfect. Ik kán het wel :!:
Groeten,
Dennis
Ik heb wat foto’s gemaakt en o.a. filmpjes van Elmar en Ruud. Ik zal ze eerdaags even uploaden.