Amen!Dennis Cavallino schreef:Ik onderhandel altijd met aannemers en bijv. liftbouwers dat mijn klanten de korting krijgen. Ik hoef niets van ze.
Dat heb ik al wel geleerd van mijn pa die vroeger een riante portefeuille onder zijn hoede had toen hij voor een pensioenfonds werkte. Die kon ook een dikke mercedes uitkiezen en een chalet in Zwitserland, als 'ie wilde dat bepaalde aannemers de opdracht gegund zouden krijgen. Maar iedereen die daarin trapt, die is zijn baan kwijt zodra de volgende keer zo'n opdracht niet naar diezelfde gaat, dan gaat de aannemer namelijk bij je baas klikken. Een oud collega die wagenparkbeheerder was bij een groot concern vertelde me hetzelfde verhaal. Er zijn genoeg mensen op hun bek gegaan omdat ze de verleiding niet konden weerstaan.
Gewoon niet aan mee werken, en duidelijk zijn. Flesje wijn met oud-en nieuw is acceptabel, maar daar ligt voor mij wel zo'n beetje de grens.
Als je er niet aan meedoet, dan ga je ook niet naast je schoenen lopen, of boven je 'stand' leven. En volgens mij maak je je klanten er alleen maar blijer mee en creeer je meer omzet en goodwill. De aannemers met wie ik werk zijn er ook wel blij mee, want een aantal willen gewoon hun opdracht vanwege de kwaliteit van 't werk dat ze leveren, en ik merk dat ze wat meer korting willen geven om voor ons te mogen werken. Dat heeft veel meer met respect, dan met fraude te maken dus. Overigens ben ik gekke henkie niet dat ik me daar volledig op blind staar, want vriendjes hoef ik niet met ze te worden, zijn ze te duur, dan gaat de opdracht naar een ander die dezelfde kwaliteit levert.
Zelfde bij ons (keukens in het hogere segment). Wij werken niet met stelposten of absurde provisies. Wij ontzorgen wél de aannemers door onze kwaliteit van werken, en nu blijken ze in de gaten te krijgen dat dat ook veel waard is. Ik ben nu even te moe om verder uit te weiden. Bovendien barst ik van de koppijn
