Ferdinand schreef:
1. Een of andere Volvo. Haha, volgens mij een standaard ding, maar er werd behoorlijk in geplankt. Deze reed de bochten zeer hard aan, bestuurder met een groot hart.
Inderdaad, dat was ik. Is een geheel standaard volvo C30 2.0 dieseltje met 130PK'tjes en een gewicht van over de 1300kg
Dit was de eerste keer dat echt serieus met de C30 het circuit over ging. Ik moet zeggen dat dat niet geheel onverdienstelijk ging. Hetgeen roet in het eten gooide waren eigenlijk de banden, deze werden na 5 ronden erg heet en dan was het exit grip. Dit had ik dan ook bij Bos Uit, ik kon proberen de wagen op de baan te houden en dan relatief lomp over de curbs het grind in knallen of ik kon em uitremmen en dan relatief rustig het grind in sturen. Ik verkoos optie 2. Grote troef van de c30 zijn de remmen. Deze zijn geheel standaard en hielden het echt goed uit. Helemaal geen ernstige fading of dat de bijt er opeens uit was. Wel dat ze iets minder fijn aanvoelde na een ronde of 7 a 8.
De C30 heeft normaal gezien permanente TC voor de huismoeders. Gelukkig schakelt deze zichzelf uit als de remmen te heet worden. Dit bracht echt veel lol met zich mee en ook de kans om de wagen echt uitvoerig te testen. Zo kreeg ik het voor mekaar om bij het schijvlak de kont iets uit te laten komen. Echter, dit was bij bos uit helemaal een genot. Dat was met 120km/h uitremmen tot 100-105 en dan kwam de kont omzetten, iets meesturen en gas erop en je gleed ( ik mag van Elmar driften niet gebruiken ) er mooi haaks door heen van curb naar curb. Het leuke was ook dat dit de snelste manier was.
Verder heb ik ook de Marlboro-, renault- en vodaphonebocht goed kunnen oefenen. Ik blijf dit 3 pittige bochten vinden maar wel uitdagend om ze goed te nemen.
Coen heeft nog een paar rondes geklokt en we kwamen zo uit de losse pols op een 2.20. Mijn latere rondes waren sneller maar gezien die 2.20 meer een prognestiek is is het alleen maar gissen welke tijd ik heb neergezet.