Afgelopen maandag omstreeks half negen vertrokken vanuit Zuid-Limburg om binnendoor te rijden naar Adenau waar de 24 stunden rennen van de Nurburgring plaats vond. Helaas werkte het weer niet mee zodat het kapje ons moest beschermen tegen de plaatselijke regen buien. Rond het middaguur kwamen we aan in Adenau waar we het motorgeronk tussen de heuvels weerkaatste en er nog volop werd geracet voor een mooie klassering. Nadat onze hongerige magen werden gevuld mit Pommes zijn we langs het circuit gaan lopen op zoek naar wat mooie punten om te kijken. Gezien het redelijke late tijdstip hoefden we geen entree meer te betalen maar mochten we gewoon doorlopen. Gelukkig waren we beide voorzien van het juiste schoeisel want door de veelvuldig gevallen regen was de term ‘door de modder banjeren’ ter plaatse van toepassing. Nadat we waren doorgelopen tot voorbij Metzgesfeld had Apolo2 het vermoeden dat ietwat verderop wel een tunnel of duiker te vinden moest zijn zodat we onder de baan door konden lopen en daardoor dus een heel stuk konden afsteken naar de auto. Gelukkig kijk ik graag op Discovery Channel naar de escapades van Bear Grylls in zijn programma Ultimate Survival en deze kennis heeft ons er doorheen gesleept in het wilde bos tijdens woeste afdalingen en grillige beklimmingen. Nadat we de Varens en bladeren hadden afgeschut zat er niets anders op om rechtsomkeert te maken en weer door de modderstroom terug te lopen. Rond de klok van vijf uur kwamen we weer bij de auto en was ook de race ten einde. Op naar de Weinstrasse, op naar Deidesheim waar we twee dagen zouden gaan logeren in een hotel. Na nog wat te hebben gegeten bij een Grieks restaurant nog een afzakkertje in de bar van het hotel. Wat smaakt er dan beter dan een halve liter Weizenbier?
De andere dag werd er koers gezet naar de geboorteplaats van de Boxster Spyder en was het mijn beurt achter het stuur nadat we eerst een aantal uren door de Weinstrasse hadden getoerd hebben we Zuffenhausen in de navigatie ingevoerd. Nadat ik in Karlsruhe bij 80km/u en misschien twee of drie kilometer per uur meer nog even vriendelijk in de tegemoet fotograferende camera heb geposeerd kwamen we eindelijk in Zuffenhausen aan. Daarna de parkeergarage onder het Porsche Museum ingestuurd en twee kaartjes gekocht voor het museum. Eerst nog een even een kopje Espresso drinken en genieten van het schoons achter de bar wat ons zo mooi had geholpen. Man, wat gaaf, een autodroom in vervulling. In een Porsche naar het Porsche museum.
En wat een mooie historie heeft dit merk toch, echt prachtig. Daarna nog even bij de dealer naar binnen waar mijn oog viel op een Porsche 997 GT3 RS MKII in het wit met Weissgold en oranje spiegelkappen.
Wat ons nog opviel bij deze dealer dat er gewoon drie Carrera GT’s stonden. Ongekend!
Een niet nader te noemen persoon, ook DF lid en eigenaar van een Spyder, had geregeld dat we even bij Porsche Exclusive mochten gaan kijken en we hadden om half vier een afspraak met de heer Stephan Nadj, spreek uit Nadi en niet Najib. Ron had niet verteld dat Porsche Exclusive zich op het terrein in Zuffenhausen zou bevinden. Maar wij dachten dat dit onderdeel van de dealer was hebben we ons daar bij de balie gemeld. Daar werden we netjes door de broer van Mike de Boer te woord gestaan en deze man ging voor ons door de interne telefoonlijst heen bladeren opzoek naar Herr Nadj. ‘Ah, Porsche Exclusive, antwoordde het broertje van Mike en wees naar de overkant van de weg bij de ingang van de fabriek. Herr Nadj wacht u daarop.
Vijf minuten later komt daar een oudere heer aangelopen met uitgestrekte hand en verwelkomde ons alleraardigst en nodigde ons uit om met hem mee te lopen het terrein op.
Deze meneer werkt sinds 1973 bij Porsche AG. Na een aantal minuten lopen en zo’n honderd nieuwe Porsche's voorbij te hebben zien rijden kwamen we bij een gebouw aan waar we naar binnen mochten. Het Porsche Exclusive gebouw. Niet normaal wat daar voor wagens staan! In een apart ruimte onder een doek stond de Porsche 918 Spyder klaar voor bezichtiging voor eventuele potentiële klanten. Maar wij bleven even staan bij een nieuwe Porsche Boxster in het Riviera blauw met zwarte accenten. Waaronder de spoiler en kofferklep. De wielen waren zwart hoogglans lackiert met een blauw randje en de sportschalensitze hadden een blauw lederen middenstuk naast het zwarte leder. Verder nog wat blauwe accenten in het interieur en je bent vele tienduizenden euro-tjes verder.
Een Kermit groene 991 met zijdeglans antraciet kleurige velgen, een 991 in een soort Porsche classic grijs met dezelfde kleur velgen. Zowat alle exterieur en interieur kleuren kunnen. We hebben zelfs een lade gezien waar alle kleuren waren gesampled van alle Porsche ooit gespoten. Mochten we ook nog even de werkplaats in waar de de monteurs Exclusive delen werden gemonteerd in de Porsche’s. En toen nog even naar de loodsen waar de auto’s stonden te wachten tot dat de eigenaren ze kwamen ophalen of totdat de Porsche’s worden verscheept naar de dealer. Veel van deze Exclusive auto’s worden verscheept naar China. Ik moet er wel bij zeggen dat niet iedereen zo’n mooie smaak heeft IMHO.
Maar al met al een zeer gave ervaring. Nadat we afscheid hadden genomen zijn we nog even bij de afdeling Werkswagen geweest. Daar kun je dus een nieuwe tweedehands Porsche kopen. Niet normaal hoeveel van die Porsche’s daar op het terrein stonden!
Nadat we nog een uur in de stadsfile in Karlsruhe hebben gestaan omdat Apolo2 geen zin had in het opvolgen van de charmante aanwijzingen van het navigatiesysteem was het tijd voor de inwendige mens. Nu was het die avond wijnfeest in het centrum van Deidesheim dus dat kwam ons goed uit. De sekt smaakte meer dan goed en het plaatselijke eten ook. Nog een paar grote afzakkers aan de bar van het hotel en het was tijd voor het bedienen van de Wurlitzer. Ik weet niet exact de volgorde meer maar de volgende sterren kwamen voorbij. Trio met Dadada. Harold Gronemeyer, Mathias Reim, Marianne Rosenberg, Julianne Werding en Beate Ushe.
Gisteren was de rit der ritten, de etappe van de 123.789 bochten. De rit die ging van Duitsland naar Luxemburg en België. Na zowat tien uur rijden met een gemiddelde van 53 km/u zagen we de eerste snelweg naar 512 km rijden. Gisteren ongeveer zo’n 750 km in de auto gezeten. Thuis gekomen en de kleine meid een kus te geven. Ik hoopte nog dat ze wakker werd maar ze sliep helaas door.
Apolo2 en Ron, want zo'n bezoek via Pon regelen lijkt me onmogelijk, bedankt. Dit was een onvergetelijke leuke rit.
, ook op jou had ze het niet, eerst een halve minuut op een kruising laten twijfelen en dan met een beledigend toontje zeggend...
en geen 911 en geen handbak maar met PDK
