Ooit als verkoper (o nee, adviseur, verkoper is een vies woord geworden) heb ik hifi/high end verkocht ergens in Arnhem...
Er kwam wekelijks een man in de winkel die "zijn wekelijkse rondje" deed. Hij rook niet erg fris en had vaak dezelfde kleren aan. De meeste verkopers liepen bij deze klant er met een grote boog omheen. Maar goed, ik was besteld om te verkopen en niet om thee te leuten. Dus: elke keer als de beste man een rondje maakte, maakte ik met hem een praatje en adviseerde hem stukje bij beetje richting een bepaalde besluitvorming. Ik was er zelf niet zeker van wat het opleverde, maar goed.
Toen ik na de 6e keer de man had geadviseerd, werd ik na het gesprek apart genomen en dat het niet wenselijk was dat ik de man verder hielp..... Ik vroeg wat er mis aan was omdat de man elke donderdagochtend rond 10:30u zijn rondje deed én er geen kip in de winkel was. Uiteindelijk toch een 7e keer de beste man geholpen. De man zei letterlijk: meneer ik voel hier eigenlijk niet welkom maar u help mij zo goed... Wilt u mij beloven dat als ik deze set afneem, dat u het ook bij mij installeert? Ik zei, dat is geen probleem.
Tijdens het afrekenen stuifde de directeur naar beneden wat er allemaal aan de hand was. Ik: meneer wil graag een audioset á € 4.500,00 afrekenen waar hij lang voor heeft gespaard. De klant briesde richting de directeur: hier is € 100,00 fooi en dat is alleen voor deze verkoper. Verder wil ik dat hij de audioset installeert!
Dat gezicht van die "commerciële" directeur... heerlijk. Wie had er nu fingerspitzengefühl...
Moraal van het verhaal:
De klant wilde alleen maar wat aandacht en goed advies om zijn gespaarde centjes v/d afgelopen 20 jaar goed uit te geven. Hij vroeg niet om korting en was niemand tot last. Toch werd hij genegeerd en weggekeken door de rest van de verkopers.
Jans