- vliegtuig noodgedwongen gemist op vakantie na noodweer
- bij terugkomst direct naar ziekenhuis ivm vader waarvan uiteindelijk beide benen zijn geamputeerd
- ziekenhuis in, ziekenhuis uit, revalidatie kliniek in, revalidatie kliniek uit
- 2 volle dagen cursus, veel complexe projecten en een extra opdracht voor paar maanden waardoor ik m'n 2 wekelijkse vrije dag voorlopig even kwijt ben, etc., etc.
- wat energie vretende discussies omtrent 50/50 deal en aflevering van auto voor m'n dochter achter de rug
- 40 jarig huwelijksfeest gefotografeerd en bezig met uitsorteren en editten van 400+ foto's
- een juridisch stuk aan het reviewen en aanpassen (pfff, ook een wereld op zich zeg...)
Dus ik ben net ff gestopt achter de computer te zitten en ben naar buiten gelopen om de voiture te starten en een lekker stukje te gaan rijden.
Maar helaas, slot was dichtgevroren. En afstandbediening schakelt zich automatisch na een tijdje stilstand uit om de accu te sparen. Dus busje zoeken, auto openmaken en contact maken. Alles is ijskoud en boordcomputer geeft een buitentemperatuur van -1 aan. Starten vind ie ook duidelijk niet fijn. Kou en 2,5 week stilstaan heeft de accu geen goed gedaan en de startmoter heeft duidelijk moeite om de 6 cylinder krukas van de 3.2l door de koude, stroperige oliemassa te drukken. Maar goed het lukt en het ding komt merkbaar met tegenzin tot leven en begint een zeer grote hoeveelheid (onschuldig) waterdamp te rochelen uit z'n sportuitlaat.
Kachel en stoelverwarming vol aan maar het mag niet baten. Het blijft koud en bij het uitrijden van de wijk kraakt en trilt alles in z'n raamrubbers, deurrubbers, etc. Als een oude houten boedelbak zeg maar.
Maar ik heb er zin in. Frisse lucht heb ik nodig ! En alles zit en voelt perfect. De leren stoelen omklemmen je lekker, de stoelverwarming wordt warmer en warmer en de stereo met slam-fm blaast 120 "beats per minute" het interieur in. Toch wel direct een stuk beter als de Peugeot 107 (van dochter), Fiat Panda (van mn vader) en de brommer (van mezelf) die ik de laatste weken heb mogen berijden
De radio staat hard en voorlopig horen we weinig van de atmo 6 cylinder die rustig met max. 3000 rpm aan het warmdraaien is. Meter voor meter wordt het beter, wordt het warmer, gaan de toeren omhoog en overstijgt de sportuitlaat en het gerochel van de inlaat het geluid van slam-fm. Soms voel je de auto wat schudden en zoeken de zomerbanden naar grip als de toeren stijgen naar 5000rpm en meer.
De binnenweggetjes vliegen voorbij en bij meer dan 100km/h op de klok en volgas in 2 tegen bijna de redline aan verliezen de achterbanden grip op een stukje ijs, strooizout of wat dan ook. Wie zal het zeggen? Tsja dit is nog een auto uit de tijd dat je voor traction control en stability management extra moest betalen en daar had ik dus het geld gewoon niet voor over. De auto glijdt wat maar blijft met een beetje tegenstuur keurig controleerbaar in het gewenste spoor, vindt even later z'n grip en met een glimlach op de kale kop schakel ik naar de derde versnelling, gaat het gas er weer vol op om een tunneltje door te blazen. Alhoewel ik niet aan de radio ben gekomen is slam-fm allang geen factor van betekenis meer. Als in een goede trance ben ik aan het genieten van m'n omgeving, het geluid en m'n bezigheden.
Net weer thuis na met de HTC een fotootje in het donker te hebben genomen (sorry had de NIkon niet bij me). Het was een heerlijke, en broodnodige, frisse neus halen. En het bewijst maar weer al te goed het nut van de 7e eigenschap van Covey: "sharpen the saw". Soms is het gewoon nodig.
Mark.
(en ja natuurlijk rijdt je open in een cabrio. Het is toch droog...
