Mijn Maserati's (ja, meervoud)

[GTRene]

[Martijn_bmw]

^^ die folder heb ik wel

ik bedoel uiteraard de 1:1 driedimensionale versie met wielen, stuur en motorblok... Niet de paar millimeter papier en drukinkt

oh toch

maar idd een E30 is een erg leuke en lekkere auto! (ik heb er een stuk of 10 versleten van 316 tot alpina C1 alle motoren wel gehad )

[FrankS]

Omdat je wel mooie Maserati's hebt

Ben benieuwd



En ja, we willen deel 6 ook lezen

[Michele]

Mille grazie!

En deel 6 wordt nog aangewerkt, is namelijk tegenwoordige tijd en morgen is er onderdeel van... (DF op Zandvoort)

[Michele]

Kom er net achter dat ik alweer 2 jaar geleden voor het laatst iets gepost heb over mijn Maser. Tijd dus voor een schopje omhoog.... Deel 6!

Sinds vorige maand is mijn Maserati 2.24V 20 jaar oud. Gevierd met een ritje en een glaasje bubbels. Ik had het jubileum ook al kunnen vieren in december 2012, maar besloot de toelatingsdatum van het kenteken te hanteren: 30 juni 1993. Het chassisnummer is echter van december 2012, maar toen stonden Maserati's wel eens wat langer in de showroom, vooral omdat in 1992 de Ghibli gepresenteerd werd en de 2.24v dus opeens een "oud" model was. Feitelijk is mijn groene 2.24v een "'actiemodelletje" om de laatste auto's te lozen. Leuk detail: een vriend van me heeft exact dezelfde, met slechts een paar cijfers verschil op het chassisnummer. Ze hebben dus destijds vrijwel achter elkaar op de band gestaan.

Lekker rijden
Zoals aangegeven een stukje naar boven: 2011 was een beter jaar. Met deelname aan de binnenlandse toertocht van de MCH in april, een succesvolle, maar erg drukke en warme Italia a Zandvoort en een mooie presence tijdens Wings & Wheels gala. (de 2e in het rijtje):


Gewoon rijden met lekker weer als we er zin in hebben. Zo moesten we de MCH buitenlandtoertocht in de Elzas voorbereiden en in mijn herwonnen blijheid met de 2.24v vond ik de Maserati heel geschikt om als vervoermiddel voor die gelegenheid te dienen. Probleemloos reden we een maand voor datum voor de laatste puntjes op de i naar Riquewihr en logeerden bij wijnboer Stoeffler in Beblenheim. De voorbereidingen voor de clubrit verliepen voorspoedig, maar op zaterdagavond kwam het koppelingspedaal niet meer omhoog nadat ik de auto parkeerde net buiten het dorp. Afgebroken. Het koppeloog van de cilinderstelschroef bleek domweg afgeknapt te zijn. Komt vaker voor, maar op zaterdagavond 20.00 uur vind je het minder leuk.
Wat te doen? Stoeffler gebeld! Tenslotte weet een agrariër vaak wel iemand die buiten de normale werktijden dingen kan repareren. Dat klopte! Een kennis bleek in deze periode 24 uur paraat te zijn om druivenoogstmachines te fixen. Die gaan blijkbaar ook wel eens stuk.
Met de stelschroef en het afgebroken koppeloog een lift gekregen naar diens werkplaats waar de man vakkundig een nieuwe schroefdraad aan het oog tapte, een roestvrijstalen schroef van de juiste maat op lengte zaagde en zo een perfecte oplossing regelde voor ons probleem. Kosten: "een voorraadje Belgische biertjes svp". Check!
Uiteindelijk konden we om tien uur alsnog aan tafel.
De volgende dag zijn we wel in één ruk naar huis gereden via Duitsland (als je strandt is de ADAC een stuk prettiger dan de Belgische wegenwacht...) en besloten we dat we niet meer met de Maserati naar het buitenland gaan. Om de een of andere reden gaat er altijd iets stuk als we over de grens zijn...

Niet naar het buitenland betekent niet dat we er niet mee hebben gereden. De APK werd in november 2011 keurig geregeld door de vaste APK-keurmeester en tot en met december heb ik de Maserati gebruikt op dagen dat het kon: familiebezoek, MaseratiChatmeeting bij Autoland, toertocht, en zelfs tegen kerst nog om in stijl op het kerstfeest van Ella d'r kantoor te verschijnen.

Vervolgens was het accu op de lader en lekker rustig aan wachten op het voorjaar, dat in 2012 inzette met redelijk weer en in maart zijn we met de Maserati lekker naar Zeeland getuft voor familiebezoek.


De volgende grote happening was het Louwman museum voor de presentatie van Louwman als nieuwe Maserati dealer. Op zich niets bijzonders, maar in een garage die voornamelijk bevolkt werd door QP V en GranTurismo's viel de groene 2.24v wel op, net als dat ene witte slagschip van een QP III van een MCH-clublid en de prachtige donkerblauwe Mexico van een mij onbekende. Het is dan best leuk om bij vertrek aangesproken te worden door een 4200 eigenaar die enthousiast roept: "Ik heb er ook zo een gehad! Mijn eerste Maserati die ik nieuw kocht. Ik vertelde dat het hier een import 2.24v betrof uit Italië en de man reageerde heel blij. "Geweldig!".

De zomer kon beginnen!
Zoals al eerder beschreven: de meeste 'ellende' is doorgaans te wijten aan de elektronische componenten en niet aan de mechaniek. Verbetering van die componenten doet al een boel potentieel leed de deur uit. Oude relais wisselen voor moderne bijvoorbeeld. Nog zo'n onderdeel is de zekeringenkast. Is die goed, dan is er niets aan de hand, maar is ie rot, dan krijg je ellende als dansende meters, niet werkende centrale vergrendeling of lampen die doen waar ze zin in hebben.

Op het moment dat ik problemen kreeg met mijn snelheidsmeter dacht ik dus direct aan de zekeringenkast. De eerste indicatie was post vanuit Leeuwarden waar ik mijn wenkbrauwen van optrok. Ik rijd namelijk doorgaans niet meer dan 30 km/u te hard op de snelweg (de auto doet het gewoon fijn bij die snelheid) maar bij trajectcontroles ben ik een heel oplettende burger. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik een voorstel in de bus kreeg om een bedrag naar het CJIB over te maken in verband met de overschrijding van de maximum snelheid met 25 km na correctie tussen Utrecht en Woerden. Juist, op het deel van de A12 met de trajectcontrole.
Raadsel! Ik rij daar namelijk altijd keurig 120 op de teller. Had ik toch niet goed opgelet? Zeker weten deed ik het niet want de verwerking was bij het CJIB niet zo rap en ik kon me de situatie niet meer helemaal voor de geest halen. Ik betaalde de bon en schoof het op een stomme fout mijnerzijds. Tot een mede-Maseratista na een stukje doorrijden op de A6 richting Viva Italia me vroeg waarom ik mijn rijbewijs zo graag kwijt wilde "Je reed 180 gek!". Ik had toch echt maar 150 op de teller gezien...
Het kwartje viel. De meter zou wel eens stevig kunnen afwijken. Op zich niet vreemd bij een Italiaan uit de jaren '90. Die gaven vaak meer aan dan de werkelijkheid, wat niet verkeerd is als het gaat om de veiligheid. Maar als de meter te weinig aangeeft gaan er dingen fout! Je remweg is bijvoorbeeld langer dan je denkt en ook financieel kan het dus in de papieren lopen. Op de terugweg hebben we daarom eens gecheckt hoe hard het echt ging. Maat voorop met 120, ik d'r achteraan: 110. Oké, versnellen naar 150! Ik bleek 120 op de teller te hebben... Foute boel, de meter bleek boven de 100 steeds meer naar de verkeerde kant af te wijken. Die afwijking van de meter kon veroorzaakt worden door de pulssensor op de bak, de klok zelf of een hickup in de zekeringenkast. Ik besloot te beginnen bij de klok zelf, omdat de wijzer echt bleef 'hangen' en de kilometerstand wel keurig doorliep

Gelukkig kan je bij een oude Maserati overal gemakkelijk bij. Er zit heel veel ruimte in de auto en alles is nog ouderwets geschroefd, geen gezeur met plastic clipjes en zo, wat betekent dat sleutelen ook thuis best lekker gaat. De klokkenwinkel zit met 2 schroeven en een haak aan het dashboard vast. Losdraaien, loshaken en je hebt alle meters in je handen. Nieuwe snelheidsmeter cq. kilometerteller er in en kijken wat er gebeurt. 120 bleek weer 120. Ik rij nu alleen wel rond met een afwijkende kleur naald op mijn dashboard want de nieuwe meter kwam uit een ander type Biturbo. Binnenkort de toerenteller ook maar doen , want die gaat ondertussen dezelfde trekjes vertonen.

Tijdens de Kinderrally merkte ik dat de deurvanger aan de passagierszijde losgeschoten was. Ding liep al stroef dus vermoedelijk heeft de splitpen het niet gehouden na ruim 19 jaar. Heb ik gefikst met een stevige bout en wat WD40. Ook een heel klein beetje olie bijgevuld, nieuwe ruitenwissers gemonteerd, een beetje ruitenwisservloeistof bijgevuld en klaar voor het volgende evenement: Concours het Loo.
Het Loo was regenachtig, en dan regenachtig in de betekenis van: eufemisme voor pokkenweer. De nieuwe ruitenwissers waren dus geen overbodige luxe. Nog een effect van pokkenweer: beslagen ruiten. Wat? Er zit toch airco in de Maserati? Klopt, maar die is blijkbaar niet helemaal meer tegen zijn taak opgewassen, want tijdens de kinderrally had ik er ook al last van, maar toen dacht ik dat het lag aan het teveel aan mensen in de auto in combinatie met de tamelijk hoge luchtvochtigheid buiten. Temeer omdat de airco de een week later weer lekker kouwe lucht blies... Toch bleek het dus niet helemaal oké, want op weg naar Apeldoorn gebeurde het weer. Voor de APK een paar maanden later maakte het niet uit, want na het Loo was er weinig meer te rijden behalve wat losse familiebezoekjes bij mooi weer. Streepje op de to-do-list: afvullen airco ergens in het najaar van 2013.

[Tim N]

meeer!!!

[GTRene]

mooi verhaal

blijf ook een zwak houden voor dat type maserati's zo ook de Racing van dat type, er schijnen er wat met V8 te rijden en natuurlijk wat andere typen zoals ook de Ghibli bv, veel (pech) voor weinig als je zo'n auto aanschaft en of die aparte Karif en zo nog een paar.

zelfs mijn Pa heeft vroegah 2 Maserati's gehad

[Robin]

Goh dat ik deze reeks nog niet eerder ben tegengekomen.

Een klasse apart qua schrijfwijze over 'n icoon/merk.

Als klein kind was t bij mij Ferrari voor en na, gekker bestond er niet en beter/mooier ook niet .Nog steeds niet. Tot in het einde der tijden:)
Nog niet wetende de connectie met Alfa en Maserati. Dat kwam later pas als 10jarige tot puber.

Anyway, ergens in 82/83 inderdaad in de brugklas hadden we 'n biologieleraar geitewollensokken relaxed haleluja figuur die het tussendoor had over de nieuwe Maserati BIETUURBOOO. Dan had ie 't over de lotrerij winnen weetikveel. En dán begon ik pas met opletten als ie over die BIETUUURBOOO begon:)

(mooie trouwfoto op het piazza del campo in Siena toch? Heerlijke stad)

Ik had op m'n lederen schooltas(common stuff in de 70s/80s) geen AC/DC/ KISS/U2/Simple Minds met 'n merkstift gekalkt, maar 'Ferrari' in 't juiste logo/lettertype.

En toen gingen we in sept 83 naar Rome voor 'n weekje naar die stad. Ik was 13. Impressive. Vooral impressive de verkeerschaos en dat je van veraf sirenes hoorde, de straat/weg 'vrij' kwam met als eerste wat Carabinieri in Fiats/Deltas(zie m'n avatar) met 'n bloedgang gevolgd door (1 of 2) nieuwe Maseratis Quattroporte donkerblauw ofzo, met 'n hoge Berlusconi ofzo erin vervoerd...

Dan ben je als beginnend puber verkocht en komt Samantha Fox bijna op plaats twee:)

Dan kom je er ook achter dat de nieuwe Mercedes S Klasse (vanaf 82 die mooie rondere) wel de beste wagen ter wereld úberhaupt moet zijn, maar niet de mooiste(2/4 deurs auto met kofferbak). Dat waren toch echt de XJ Jaguars en de bovengenoemde Maseratis...de Biturbo en de QP.

Pa wilde in 83 een 320i E30 en ik vond 'm qua achterlichtpartij wel wat hebben van Maserati Biturbo herinner ik me nog. Het werd 'm niet, maar dat kwam later weer 'goed'...

Anyway, vraagje: Waarom zit bij die modernere Maserati's Biturbo opvolgers de NACA ducts eigenlijk omgekeerd in de motorkap of ben IK nou gek? Wat is de reden?

[martijn kool]

Met veel plezier alle delen gelezen! Leuk topic!

Edit-

En leuke auto natuurlijk!

[Michele]

Anyway, vraagje: Waarom zit bij die modernere Maserati's Biturbo opvolgers de NACA ducts eigenlijk omgekeerd in de motorkap of ben IK nou gek? Wat is de reden?

Schijnt te maken te hebben met het feit dat de warme lucht UIT de motorruimte gezogen moet worden. Koeling is nog wel eens een probleem namelijk en met een gat in de motorkap loste je dat volgens Maserati op. Roosters zouden ongetwijfeld ook werken, maar vermoed dat ze dat te gewoontjes vonden.

De eerste Biturbo's hadden niks:


De Biturbo S-modellen hadden juist inlaten met daaronder direct het luchtfilter:


Vervolgens kwam de Si met een gladde motorkap (dit model werd later omgedoopt tot 222 na een kleine facelift):


En vervolgens verschijnen de 2.24v Serie 1 en 2 / de Racing / de 222SE/SR ten tonele met een set luchtuitlaten in de motorkap:




Nog een leuk filmpje van de zusterauto van de mijne. We verschillen maar 2 chassisnummers.
http://www.youtube.com/watch?v=RRyHvg_tHQs" onclick="window.open(this.href);return false;

[GTRene]

mooi ding ook en die kleur ook in dat filmpje

[Michele]

mooi verhaal
blijf ook een zwak houden voor dat type maserati's zo ook de Racing van dat type, er schijnen er wat met V8 te rijden en natuurlijk wat andere typen zoals ook de Ghibli bv, veel (pech) voor weinig als je zo'n auto aanschaft en of die aparte Karif en zo nog een paar.
zelfs mijn Pa heeft vroegah 2 Maserati's gehad

Racing is nooit met V8 geleverd. Altijd V6 2 liter, 285PK en zwart of rood. Giveaway: dashboard met carbon-imitatie ipv hout..
Wel heeft iemand in NL een Ghibli voorzien van een V8 uit een 3200. Beest van een auto.
Ghibli heb ik een zwak voor, laatst serieus overwogen de 2.24v in te ruilen op een nette met historie, maar toch niet gedaan en het geld geïnvesteerd in mijn bedrijfje.
Karif is ook mooi, en erg zeldzaam. Een van de weinige Biturbo's die wellicht zal gaan stijgen in waarde in de toekomst. Probleem: ze zijn listig want op de korte wielbasis van de Spyder en daarom zijn er nogal wat om een boom gevouwen..

[GTRene]

ik heb ooit een racing eigenaar aangesproken hier in Almelo bij het pompstation
anyway's, dat was een heule mooie dkr bruin metallic, net zoiets als die Shamal was van men pa, en die man vertelde mij dat die racing (liep erg mooi) de V8 had ipv de V6, waren er 2 van zei die ook nog als ik het me kan herinneren van zolang gelee (denk jaar of 10<>13) maakte in elk geval wel indruk op mij, pracht wagen was het die ook wat dik/stoer leek

[GTRene]

karif waren er dacht ik 2 ofzo toen wij bij Wiesmann een bezoekje brachten...waren ook een aantal fraaie maserati's, anderen hebben ook nog wat foto's van die massers gemaakt.

IMG_5683.jpg (396.14 KiB) 3366 keer bekeken

21052011268.jpg (444.68 KiB) 3366 keer bekeken

21052011267.jpg (517.63 KiB) 3366 keer bekeken

[Robin]

Bedankt Michele voor de uitleg. Het wordt er inderdaad logischer van:)

René leuk!

[Frank280zx]

Mooi stuk! ook ik heb een zwak voor Biturbos en 3 maanden zo een ding gehad .. Ik heb nog nooit zo vaak stilgestaan ... Ook een witte ook een 222!
Daarnaast is de stuurpositie en het stuurgevoel op zijn minst bijzonder te noemen.
Snel weer verkocht dus .. maar het zwak voor het model blijft! respect voor je volharding!

[Michele]

@GT Rene: mooi rijtje van de Duitse club, maar een Racing met een V8 + in donkerbruin... dat lijkt meer op een gehobbiede Ghibli, daar zijn er een paar van bekend, eentje zelfs met meer dan 500PK.... Fabriek heeft ze iig nooit geleverd. Ken wel een eigenaar van een rode Racing in die regio, maar die auto is geheel origineel.
Overigens: als jouw Pa een Shamal gehad heeft, is ie een held. Monsterachtige auto maar schijnt geweldig te rijden (nooit zelf gedaan). Wel listig.

Mooi stuk! ook ik heb een zwak voor Biturbos en 3 maanden zo een ding gehad .. Ik heb nog nooit zo vaak stilgestaan ... Ook een witte ook een 222!
Daarnaast is de stuurpositie en het stuurgevoel op zijn minst bijzonder te noemen.
Snel weer verkocht dus .. maar het zwak voor het model blijft! respect voor je volharding!

Dank! Als je in 3 maanden tijd meerdere malen stil hebt gestaan heb je d'r een gehad die niet goed onderhouden is geweest. De 222 is redelijk bulletproof namelijk als ie goed onderhouden wordt. De mijne was vrijwel perfect toen die dame haar Hy***ai onzin erin prakte, anders had ik 'm waarschijnlijk nu nog steeds gehad. Basisregel bij het aanschaffen van een Biturbo: onderhoudsgeschiedenis checken en direct een grote beurt + distri laten doen als dat langer dan 2 jaar geleden was. Ze moeten om de 10K een beurt hebben om optimaal te blijven. Olie wisselen liever nog vaker ivm de turbo's. Sta je stil op de elektriek, dan is de zekeringenkast vrijwel zeker de boosdoener.

Stuurpositie is typisch Italiaans uit die tijd: opgetrokken knietjes en lange armen. gemaakt voor kleine mannetjes. Stuurgevoel is afhankelijk van de versie: de auto's met stuurbekrachtiging zijn nogal vaag rond het midden, maar de onbekrachtigde kunnen zeer strak sturen, mits het stuurhuis maar goed onderhouden is. Heb je echter een gaar stuurhuis, dan zit er doorgaans erg veel speling op het stuur. Weggedrag is redelijk rudimentair want het onderstel blinkt niet uit door finesse. Basisontwerp 1982 en daarna nooit echt aangepast, behalve verstelbare dempers op de latere modellen 2.24v, Racing, 222SE/SR en Ghibli. Met stabistangen is eea wel behoorlijk te verbeteren weet ik van vrienden die dat hebben laten aanpassen.

[Robin]

Wat ik ook zo mooi vind:

Zo'n enorm beroemd(roemrucht) merk met historie, die gewoon al in 1982(vóór het 8000 toeren motorconcept in straatauto's wat in de 90s begon) met 'n erg kleine V6 kwam met twee(!) turbos terwijl een paar jaar later pas de 288GTO, 959, F40 en XJ220 etc kwamen...

2 liter en 285pk toen al.

Zo'n racy merk. Aan de turbos al > 3 decennia.

Vandaar dat ik ook zo tevreden ben met mijn Beierse Biturbo:)

[GTRene]

later kwamen nog meer herinneringen aan die Racing en die dag long time ago, ik weet wel zeker dat het een racing was en dat de eigenaar zei dat in die ook de 3.2 V8 lag en dat er maar 2 van zijn, die bruin/zwarte? en een rode.

magoed, die man kan ook een fabeltje verteld hebben want ik vroeg hem is het de 2.0 V6 was want hij klonk wel heel mooi, toen vertelde hij me dus dat verhaal maybe a urban myth

mijn pa zijn auto was precies zoals onderstaande, reed opzich goed alleen boven in toeren raakt het wat buiten adem origineel en in het interieur is het te stil terwijl die V8 vanaf buiten een super geluid produceert, dat was wel jammer maar de auto maakt wel indruk als je hem ziet en hoort aan komen.

Auto Pa kleur.jpg (175.06 KiB) 3307 keer bekeken

[Michele]

Wat ik ook zo mooi vind:
Zo'n enorm beroemd(roemrucht) merk met historie, die gewoon al in 1982 (vóór het 8000 toeren motorconcept in straatauto's wat in de 90s begon) met 'n erg kleine V6 kwam met twee(!) turbo's terwijl een paar jaar later pas de 288GTO, 959, F40 en XJ220 etc kwamen...

2 liter en 285pk toen al.

Zo'n racy merk. Aan de turbos al > 3 decennia.

Eens.
De oer-biturbo had overigens "maar" 190PK uit 2 liter in 1983 / 1984, maar de 2 liter 2.24v in 1989 was met 245PK vrij uniek in het vermogen per liter. De Ghibli 2 liter uit 1992 had zelfs 303PK... Als je dat vergelijkt met de vermogens die de superauto's uit die tijd uit hun grotere(!) blok persten blijft het een prestatie van formaat idd. Tegenwoordig is 120PK voor een middenklasser heel normaal, maar 20 jaar geleden was 300PK heeeeel veel.
Overigens nog steeds leuk om te vergelijken: een moderne 2013 Golf GTi peurt 220PK uit 2 liter en gaat in 6,5 seconden naar de 100. De 222 leverde die cijfers al in 1989 en de 2.24v ging zelfs in 5.9 seconden naar de 100. Mijn 2.24v doet dat niet meer helemaal (ouderdom) maar ik rij een moderne VW Gti nog steeds rechtdoor eruit. Bochtenwerk wordt een ander verhaal.......

[Michele]

Hiep hoi! Maserati heeft weer een verse APK!

[Tim N]

Gefeliciteerd!!!! Dat is weer een mooi verhaal waard