Manfred,
Toen ik op 17-jarige leeftijd met 4 gebroken rugwervels,een gebroken arm en ribben en een inwendige bloeding in het ziekenhuis belandde zei de doktoren ook dat ik nooit meer zou kunnen brommer- of motorrijden.
Die uitspraak gaf me genoeg koppige energie om juist
dat te willen verwezenlijken, en dat is me uiteindelijk ook gelukt na een jaar of anderhalf.
Daarna heb ik tot vorig jaar altijd motor gereden als ik dat wou en heb daarbij soms wel eens afgezien van de pijn en ook mooie momenten beleefd.
Ik heb nu (op 52-jarige leeftijd) nog steeds een redelijk gevoelloze bil, een bekkenscheefstand van 2 centimeter en in al die jaren wel 4 hernia's gehad en inmiddels 2 versleten tussenwervelschijven, maar ik ga gewoon door tot het echt niet meer kan.
Kortom, iets opgeven kan altijd nog maar nu is het (vind ik dan toch) nog te vroeg.
Jij laat je toch zeker ook niet kisten?
Blijf geloven in jezelf dan kom je er wel!
