
Na mijn rijbewijs gehaald te hebben in oktober 2007 heb ik een winter gespaard en in maart 2008 een Suzuki GSXR-600 k8 gekocht.
Best een leuk speeltje voor de eerste km's maar ik heb het niet zo op klinische vervoersmiddelen. Een speeltje moet voor mij een ruwe diamant zijn. Het moet leven, bokken, afslaan. De GSXR was het tegenovergestelde, remde perfect, stuurde perfect, bij 2500 RPM gas en er gebeurde zowaar iets zonder horten of stoten. Een mak schaap en niets voor mij kwam ik in de zomer van 2008 achter. Na een kort bezoek aan Moto Breda en een proefrit op een 848 was ik verkocht...
Toch maar mijn kop in het zand gestoken en stug door blijven rijden op mijn GSXR. Tot aan de vooravond van het seizoen 2009 er geen zin meer in had, de liefde was over. Ik ging weer naar de motor die in mijn hoofd bleef rondspoken, een witte Ducati 848.
Op 16 maart 2009 was het dan eindelijk zo ver, ze stond klaar voor me, mooier dan ik had gedacht!
Met toch de Akra-dempers gemonteerd, ik hoorde de monteur wegrijden voor een laatste check en ze waren toch op tijd geleverd. Ik vergeet de smile op mijn gezicht niet snel meer!!
En lente wennen, een zomer knallen, een herfst genieten! Het werd winter en ze verdween in de garage bij mijn ouders. Maar ik kon haar niet vergeten! Ze bleef door mijn hoofd spoken en ik had tijd teveel op mijn stagebedrijf dus ebay werd afgespeurd, marktplaats werd in de gaten gehouden en een plan werd gesmeed....
De pond stond extreem gunstig tov de euro en zodoende is er heel wat officieel Ducati Performance carbon mijn kant opgekomen om mijn schatje te voorzien van het beste van het beste. Alle mensen die mij vertelden dat het geen echte Duc was omdat ze niet rood was en geen droge koppeling had mochten wat mij betreft voor gek verklaard worden. Ik was zo gek met dat ding!
Om het plaatje compleet te maken ook maar een helm aangeschaft van de coureur die ik toch een erg warm hart toedraag, Noriyuki Haga.
En vele uren sleutelen later had ik dan eindelijk bijna alle kunststof zwarte delen vervangen door carbon. Maar dat niet alleen, in mijn zoektocht naar carbon kwam ik veel meer leuks tegen. Een nieuwe ECU van Ducati Performance werd ook gemonteerd evenals een setje grotere remschijven en sterkere klauwen van zijn grote broer (Ducati 1098). De diameter van de schijven groeide met 10mm naar 330mm en de klauwen zijn gewoon veel en veel mooier, en ze remmen nog veel en veel beter ook in combinatie met de schijven.
En daar stond ze dan, klaar, gereed, af! Helemaal naar mijn smaak! Klaar om naar de Eiffel te gaan in mei.
De eerste week van mei, slecht weer, 4 graden celsius en regen! Prima weer om met 130+PK op Pilot Powers 2CT onderweg te zijn.... Not! Om een of andere reden waren mijn remblokken 400km verder compleet weg en zat er een hele irritante trilling in mijn stuur tijdens het remmen. Kromme schijven!
En toen? Schijven zoeken in de Eiffel, vanwege het weer heb ik er weinig tijd ingestoken en ben ik er weer mee naar huis gereden zonder ook maar een km afgelegd te hebben. Verstandig is anders maar ach, we zijn heel thuis gekomen

Rekenen rekenen, schijven, klauwen, blokken, kosten? Kosten vs baten. Tijdens de vakantie hadden mijn ouders al iets laten vallen. Is een reparatie het wel waard? Wat kost een 1198?
Een 1198 moest er komen. De liefde voor mijn 848 was weg! We hebben leuk gespeeld, time to say goodbye! :playcar:
De 848 weer volledig ontdaan van al haar carbon en andere extra's en naar de BMW-dealer getogen. Ik moest toch echt even een S1000RR proberen voor ik blind voor een Ducati zou gaan. Mijn keus stond eigenlijk al vast maar mijn vader heeft mij overgehaald en heeft me naar zijn dealer gestuurd.
Daar stond ze dan, groengrijs-achtig, 200+PK, slickmode, knopjes, de hele rimram aan opties erop. Moet zeggen rijdt lekker, niet mijn ding. Klinisch, wheelies tot over de 200km/u dat wel, en hele irritante anti-wheel-control. Zou ik er door een niet rood-gekleurde bril naar gekeken hebben dan zou het een serieuze kandidaat geweest zijn. Nu niet, nu ben ik Ducati!
En dus, wederom naar de dealer, een rode 1198 graag, en deze wil ik inruilen! Niet te lang over nagedacht, ik wilde kennismaken met mijn nieuwe liefde!
Een ruime week later stond ze klaar, dempers overgezet, sleuteltjes, hele uitleg, garantie, pechservice, overschijven,

De eerste km's voorzichtig, nieuwe bandjes, 40PK meer dan ik gewend ben, al snel kwam het vertrouwde gevoel terug... De bekende kwaaltjes mbt de wegligging kwam ik ook weer tegen en waren exact hetzelfde als bij mijn 848. Eerst langs HK Suspension in Tiel om de boel af te laten stellen en om sterkere veren in de voorvork te plaatsen...
Ahhhh ze reed weer heerlijk, maar dan instant wheeliepower in 1 en 2 en heel hard bijten als je te ruw speelt! Het gerammel van de koppeling, de lompe klappen uit de dempers, heerlijk. Meer Ducati dan mijn 848, want gerinkel en volle doffe klappen.
Het carbon werd weer overgezet en zo staat ze er nu bij. 1000km verder sinds juni 2010 en ik voel me schuldig, deels omdat ik te weinig tijd heb vanwege mijn afstudeerproject maar des te meer omdat ik tegenwoordig meer tijd doorbreng op mijn vaders BMW K1300S. Daar kun je namelijk wel met goed fatsoen een duo op meenemen. Een duo op een 1198? Dat wil ik mijn lieve vriendinnetje niet aandoen! Dus dan maar samen op een BMW.....