Tom Walkinshaw (64) overleden

[Replay]

Voormalig coureur en teameigenaar Tom Walkinshaw is vandaag op 64-jarige leeftijd overleden. De Schot leed al een tijdlang aan kanker. Hoewel hij zelf als rijder met toerwagens uitstekende resultaten scoorde, waaronder het winnen van het Europees Toerwagenkampioenschap met een door hemzelf ingezette Jaguar XJS in 1984, verwierf Walkinshaw vooral faam als teameigenaar. Zo speelde hij ook een elementaire rol in de carrière van Jan Lammers, die voor Walkinshaw met Jaguar en Nissan in de sportwagens en met Volvo in het Brits Toerwagenkampioenschap reed. Ook een van Lammers’ grootste racesuccessen, de overwining in de 24 Uur van Le Mans 1988, behaalde hij met een door Walkinshaw gerunde Jaguar. “Met Walkinshaw verliest de sport een icoon”, zegt Lammers, nadat hij op de hoogte is gebracht van het overlijden van zijn vroegere teambaas. Jos Verstappen, die voor Walkinshaw bij Arrows in de Formule 1 racete, is minder positief: “Natuurlijk wens je niemand zoiets toe, maar ik ben niet al te positief over hem. Ik ben jaren met hem omgegaan en vond hem uiterst onbetrouwbaar.”

Dat Walkinshaw ernstig ziek was, was al langer bekend. Tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië in juli van dit jaar op het circuit van Silverstone, bracht hij voor het laatst een bezoek aan de Formule 1-paddock. Daar zag hij er volgens velen die hem spraken al bijzonder slecht uit. Niettemin komt het nieuws van zijn overlijden toch nog als een verrassing. “Hij was een sterke, krachtige persoonlijkheid”, zegt Jan Lammers. “Ook fysiek, want hij was vroeger rugbyer. Dan is het triest om te horen dat ook zo iemand door ziekte wordt geveld. We hadden al langere tijd geen contact meer gehad, want hij was de laatste tijd, waarschijnlijk ook vanwege zijn ziekte, vooral met zichzelf bezig, maar dit is wel een groot verlies.”

Al in 1975, toen hij nog volop bezig was met zijn eigen racecarrière, richtte Walkinshaw zijn eigen bedrijf Tom Walkinshaw Racing op. Hij behaalde vooral successen met Britse merken: in 1980 en 1981 werd Win Percy met een TWR-Jaguar kampioen in het Brits Toerwagenkampioenschap en in 1983 won het team met Rover Vitesses elf BTCC-races en de titel voor Steve Soper, maar verloor later de overwinningen en het kampioenschap achter de groene tafel vanwege technische onregelmatigheden (de wielkasten op de Vitesses bleken afkomstig van Volvo’s en veel groter dan standaard, wat leidde tot een protest van BMW). Die creativiteit op technisch gebied was bij Walkinshaw geen onbekend fenomeen. Het verhaal van hoe hij ooit tijdens een natte 24-uursrace in Spa de regenbanden van de teamsponsor waardeloos vond, banden van een ander merk kocht en daar doodleuk de naam van de officiële leverancier van het team op liet schilderen, is bij veel mensen bekend. En dat is dan nog vrij onschuldig…

Na de toerwagensuccessen met Rover en Jaguar volgde het programma met Jaguar in de Groep C, dat ondermeer resulteerde in de overwinningen in Le Mans in 1988 met Jan Lammers, Johnny Dumfries en Andy Wallace en 1990 met Martin Brundle, John Nielsen en Price Cobb en de teamtitels in het WK voor sportwagens in 1987, 1988 en 1991. De Jaguars in de kleuren van sigarettenmerk Silk Cut behoren tot de beroemdste sportwagens aller tijden.

Formule 1 was een logische volgende stap. In 1991 werd Walkinshaw technisch directeur van het Benetton Formule 1-team, waar hij ook een bijdrage leverde aan de wereldtitel van Michael Schumacher in 1994 en de resultaten van Jos Verstappen in hetzelfde jaar, hoewel in het geval van laatstgenoemde de bijdrage van Walkinshaw misschien ook wel in negatieve zin kan worden uitgelegd… Ook in de weliswaar vastgestelde, maar nooit bestrafte aanwezigheid van tractiecontrole in de Benetton in 1994 zagen velen de hand van Walkinshaw.

Ondertussen was Walkinshaw nog volop actief in de toerwagens. Toen Volvo in 1994 in het BTCC kwam, bedacht hij de PR-technisch geniale zet om in het leerjaar met stationwagens te gaan racen. Resultaten zouden er in het eerste seizoen toch niet echt komen, dus dan maar liever veel publiciteit voor Rickard Rydell en Jan Lammers. Het jaar erna bleek de Volvo 850, inmiddels als sedan, al een racewinnaar en in 1998 won Rydell voor TWR en Volvo met de S40 de titel. Walkinshaws professionele aanpak leidde ook in het BTCC tot succes. Daarbij kon hij geen pottenkijkers gebruiken, zo moest ook AUTOSPORT.NL-collega Willem J. Staat in 1995 al een keer tijdens een BTCC-race vaststellen, toen hij net voor de start van een trainingssessie op Brands Hatch nog een foto wilde maken van Rickard Rydell in de auto. “This is my pitbox, and you stay out”, kreeg hij van Walkinshaw te verstaan. Terwijl de teambaas op andere momenten juist weer wat graag met de pers wilde praten…

Walkinshaw bleef daarnaast ook in de Formule 1, al moest hij eind 1994 vanwege een conflict met Flavio Briatore bij Benetton het veld ruimen. Nadat een overnamedeal van Ligier uiteindelijk niet doorging, kocht Walkinshaw het Arrows-team en legde voor 1997 de toen regerend wereldkampioen Damon Hill vast, met diens verrassende tweede plaats in Hongarije als belangrijkste wapenfeit. Nadat Arrows failliet ging, ging in 2002 ook de TWR-groep ten onder. Walkinshaw vond een nieuw onderdak in de Australische V8 Supercars, waar hij nauw betrokken was bij de Holden-teams. In 2008 nam Walkinshaw het Holden-team over van Mark Skaife en vorig jaar debuteerde Walkinshaw Racing in het Australisch V8 Supercar-kampioenschap. Het zou Walkinshaws laatste project worden.

Bron: Autosport.nl

[Ravin ///M]

RIP

[Wouter81]

Grote boef dus kan er niet echt wakker van liggen.

[Niels]

Wie is dat niet in de wereld?

[Xave30]

RIP.

+1 Niels.

[Richardt.]

Grote boef dus kan er niet echt wakker van liggen.

Inderdaad.

Maar toch, RIP

[Ben_968CS]

Aparte vent, TW. Maar behalve een team en fabriek(je) runnen, stuurde hij zelf ook wel eens. Dit vind ik toch een erg sterk staatje:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=1oab6wwy ... re=related[/youtube]