Van de week had ik Eugene aan de telefoon en die was even lekker een langweekend weggeweest om zich weer helemaal op te laden voor de finale races. We waren allebei zeer gemotiveerd om dit weekend weer alles te geven. Ik was donderdag avond al even naar het circuit gereden om de inschrijving te regelen en voor een stukje gezelligheid met het team. Na de inschrijving was ik naar de pitbox gegaan en zag ik erik van albi engineering al weer druk bezig met de Z4 GTR. Weegschalen waterpas met de uitlijning bezig etc. Ook stond Eugene voor de pitbox samen met Dick van Elk. Even leuk gesproken en wat Cubaanse rook signalen gesnoven van de sigaren van Van Elk.
Daarna hebben we even lekkere drentse boerenkool gegeten in het Assen restaurant samen met het team van Peter Klaassen. Ik had de worst maar omgeruild voor een gehaktbal. Leek me verstandiger.
Heeft me goed gesmaakt en we hebben nog lang na gezeten en er gingen veel sterke verhalen over de tafel met de nodige lach salvo s.Vrijdag ochtend hadden we een extra training genomen om toch even wat afstel werk te doen om de goeie balans te zoeken in de auto die voor zowel Eugene als ook voor mij goed paste. Eugene kwam veel fitter uit de auto. Hij had na zijn ziekenhuis bezoek weer veel in de sportschool gezeten en dat kon ik goed zien. Na de vrijdag training heb ik de camera's uit de auto gehaald en hebben Eugene en ik samen met erik alle data, bochtsnelheden, remwegen, lijnen bekeken 2 laptop s naast elkaar synchroom laten lopen met rondes van mij en Eugene naast elkaar. Al het werk was niet voor niks. Eugene reed zijn personal best van 1.51.6. Een uitmuntende prestatie.
Aan het einde van de dag hebben Eugene en ik samen de Qualificatie gereden waar uiteindelijk een Pole Postition uitkwam. Dat is dan een mooi vooruitzicht voor de race van zaterdag. Met de pole position op zak zijn we zaterdagavond met het hele team en de familie van Eugene lekker uit eten geweest met grote Rib Eye s op ons bord en daarnaast heb ik voor het eerst de vrouw van Eugene leren kennen. Die vertelde dat zij zelfs nog een race licentie had gehaald met veel angst en beven:) Eugene vond destijds dat zijn vrouw dan ook een race moest doen. Dat heeft ze gedaan en de race auto na de finish in de pits gezet en het eerste wat ze toen zei. Dit doe ik nooit weer. Prachtig verhaal we hebben allemaal smakelijk gelachen.
Zaterdag.
De Race!
De baan was droog maar regen druppen kwamen naar beneden. Wat doen we. Veel overleg. Sijthof stond op intermediates en zo waren er nog een paar. Uiteindelijk hadden wij voor slicks gekozen. De temp kwam moeilijk in de banden en Eugene was naar grip aan het zoeken. We verloren een paar plekken. Maar het was ontzettend knap dat Eugene de auto op de baan hield. Aan het einde van de race lagen we 2e met uitzicht op de 1e plaats maar er kwam meer regen. Sijthof lag eerste met intermediates. Ik verloor steeds meer grip en moest mijn lijnen en snelheid al aanpassen. Op dat moment was er een grote crash met een BRL wat een safety car opleverde. Ik probeerde veel warmte in de slicks te houden achter de safety car maar het werd slechter en slechter grip zero. 1e plek had er niet in gezeten met slicks. Uiteindelijk 2e gefinished achter de safety car. Een goeie beslissing van de wedstijd leiding. Want 80% stond op dat moment op slicks en als je dat veld in 1 keer had los gelaten was er misschien nog meer schade gereden.
Zondag
Ik werd vanochtend wakker om half 9. En dacht he. Bij de finale races heb je taxi ritten. Ik denk dat is leuk dan kan ik mooi de jongens van Albi engineering en de familie van Eugene paar ronden meenemen in de GT3. Het mooie was nog de baan was nat. Dus veel drifts gemaakt. Applaus van de baanmarschals dat was wel heel leuk. Het enthousiasme van de bijrijders was prachtig. Er zijn van de drifts ook foto s gemaakt ik hoop dat ik ze ergens op het internet tegen kom. Was echt geslaagd.
Bij Race 2 was het weer ongeloofelijk wispelturig. Buien, droog zonnetje etc. Wat moet je? Even blik werpen bij de concurentie. Dat heb ik vroeger van mijn vader geleerd. Als we bij karten niet wisten wat voor tandwielen we moesten rijden, gingen we spieken bij de conculega's.
Maar ben ook even wezen kijken naar de baan en er zaten nog behoorlijk gladde stukken op de baan. Opdrogende lijn maar nog niet overal. In overleg met erik dat het toch misschien verstandig is om op intermediates te starten. Na de opwarm ronde riep Eugene al veel droge lijnen. Oeps misschien toch verkeerd? We hadden onze keus gemaakt dus doorgaan. Eugene starte vanaf 2e plek en pakt meteen Sijthof. Een fantastische start wij vol enthousiastme juichen voor de tv monitor. Eugene kon zelfs iets uitlopen. Intermediates waren toch goed. De slicks kregen moelijk temp in de banden bij de concurentie. Maar helaas er was een start crash, Sijthof ging rond en een BRL vloog er vol op. Dus safety car. Na de safety car verloren we iets plekken. De slicks kregen temperatuur en onze intermediates werden hard minder. Bij een inhaal actie van de Monster brothers op Eugene raakte de seat net de voorbumper. Onze bumper ging stuk. Seat op kop maar die ging in de GT bocht rond. Waarschijnlijk lek gereden op de touche met onze voorbumper. Er was veel rook ontwikkeling. De banden raakten de bumper. Eugene ging iets van gas af en over de boord radio dachten we dat het over was. Maar rook ging weg en Eugene pakte het tempo weer op, wat moeilijk was met een halve voorbumper. Bij de pitsstop gewisseld naar slicks en de jongens van de kartbaan met tape in de weer om zo snel mogelijk de bumper nog een beetje weer in model te krijgen. Prachtig om te zien dat ze bijsprongen om te helpen. Alles klaar binnen de tijd. Pits uit. Beetje oppassen nieuw rubber en gas erop. Merkte al heel snel dat de auto niet meer zo mooi instuurde en de voorbanden werden snel te warm, doordat de splitter stuk was en meer onderstuur naar voren kwam. Rijstijl iets aangepast en proberen stabiele ronden te rijden. Ik hoorde veel geklapper. Iets wat niet echt veel vertrouwen gaf. Maar na een paar bochten raak je ook daar aan gewend en proberen naar voren te rijden. Mooie serie 49ers gereden. En had uitzicht op 3e plaats. Dat lukte. Toen zag ik de JR auto met pieter van soelen. Die maakte het me nog even moeilijk maar had al snel een foutje dat ik er makkelijk langs kon. Daarvoor zat henk thuis met een E92 M3. Die zag mij komen en ineens gaf ie meer gas. Ik met al het onderstuur wat ik had pushen pushen. Het was nog 1 ronde. Hij remde te laat voor de GT bocht. En ik zat er al deels naast. Thuis drukt me als een heuse schumacher richting de pitmuur. Maar ik liet hem staan. En kon hem in de laaste ronde uitremmen. Wat ons een prachtig slot bracht bij de laatste DSC race van 2010. Een eerste plaats. Op het podium was het een waar champagne festijn. Pitspoezen volledig in de champagne en Eugene pakt nog een 2e fles die ging bij Pieter van Soelen in de overal. Een prachtig slot.
Eugene en Familie, Erik, Jack, Mark, Jaap, Niels en de rest bedankt voor een werkelijk prachtig weekend.
