Zoals beloofd bij het voorstellen zal ik hier wat meer vertellen over mijn auto.
Het betreft een El Camino uit 1977 welke ik nu 3 jaar in mijn bezit heb.
Het is tot voor kort altijd de bedoeling geweest hem onder het motto "met een auto moet je rijden" als daily te gebruiken. Hier is sinds kort echter verandering in gekomen.
Toen ik hem kocht was hij voorzien van een laffe 5.0 smog motor met lage compressie. Zo`n ding levert na al die jaren met een beetje geluk 100pk. Met een gewicht van zo`n 2 ton natuurlijk niets om in je handjes te klappen., maar trots, dát was ik wel...
Na veel probleemloze kilometers begon het in de winter verdacht lang te duren tot ik aandrijving had, waarna vervolgens mijn ergste vermoeden werkelijkheid werd. De automaat was zodanig mals dat hij een revisie zou moeten ondergaan. Zodoende kwam ik bij Speetjens Transmissie Service terecht.
Omdat ik een "arme" student was (en ben
) kreeg ik het voor mekaar hem er daar zelf in en uit te bouwen daar ik daar thuis geen plek voor had. Dit scheelde mij wat knaken en heeft mij door het goed geleverde werk bovendien een baantje opgeleverd.Nu de bak goed was, was het rijgedrag ook verbeterd, maar ik wilde méér... Helaas was er geen geld voor een nieuwe motor, want die 5.0 oplappen zou het niet waard zijn. Heb er nog een tijdje over gedacht zelf een motor te bouwen, omdat ik dan tóch het idee zou hebben progressie te maken. Maar na wat financiele optelsommetjes en het gebrek aan plek heb ik dat plan ook weer snel in de diepvries gegooid.
Na een bepaalde periode kreeg ik echter de kans om via een kennis van mijn baas voor een mooi bedrag een net gereviseerde 5,7 te kopen. Deze motor had hij gereviseerd voor in zijn eigen speedboot, maar die was tijdens een storm losgeslagen en was daardoor voorzien van een fraai gat in de romp. Vanwege tijdgebrek werd de boot maar niet gerepareerd en de gereviseerde motor stond hierdoor al een hele tijd in de kelder.
Toen ik het aanbod kreeg heb ik het met drie handen aangegrepen, waardoor ik opeens trotse eigenaar was van een gemodificeerde 5,7 welke was opgeboord naar de grootste overmaat met flattop aluminium zuigertjes en een agressieve nokkenstok. PERFECT voor een boot, maar niet voor 2 ton oud ijzer wat je graag zou willen katapulteren (kwam ik akelig snel achter).
Met name door de (voor mijn setup té) agressieve nokkenas pakte het ding voor geen meter op, en na het tandjes-tellen op het kroon en pinion kwam ik er achter dat mijn eindoverbrenging nummeriek veel te laag zat (2.5). Nog erger was dat ik er zodoende achter kwam dat het ontluchtingsnippeltje van mijn achteras zoek was, zodat door het ontstane gat zand en ander gespuis zijn weg naar binnen had gevonden.
Voor het slecht oppakken heb ik vervolgens een custom high stall (2800rpm) torque converter van Pro-Torque gekocht, samengesteld op de gewenste overbrengingsverhoudingen en de nokkenas, geen probleem...
Maar de achteras was ik ziek van. De as van de planeetwieletjes was ingevreten door het zand, de lagers van de steekassen waren op de assen ingelopen (amerikaanse strontlagers), de yoke op de neus van de klok was ingelopen, waardoor deze ook nieuw moest. Kroon en pinion moest ik zoiezo nieuw vanwege de andere gewenste eindoverbrenging, en als alles dan toch uit elkaar moest, dan kun je het echt niet over je hart verkrijgen om er niet ook nieuwe lagers en afdichtingen in te zetten, net zoals de tegenzin om alles in elkaar te zetten met een open diff
dus heb ik er gelijk een sper bijbesteld. Al met al kostte het wat centjes, maar het resultaat mag er wezen aangezien er met enige regelmaat 2 295mm brede strepen onder vandaan getoverd worden. Iets waar ik in begin alleen maar van kon dromen.
MAAR... Uit de eeuwig voortdurende strijd met mezelf is naar voren gekomen dat het niet genoeg was...
Omdat het een "daily driver" was, liep en loopt hij nu nog steeds op LPG
daar dit uit financieel oogpunt toch iets voordeliger was met een gemiddeld verbruik van 1: 2,4.Ook zitten er nog steeds orginele gietijzeren corvette koppen op uit 1984, die absoluut geen performance potentieel hebben. Desondanks is het op dit moment mogelijk om 0-100 in ongeveer 9 seconden neer te zetten. Op zicht een respectabele tijd voor een 2 ton wegend stuk oud ijzer met een vooroorlogs oversized bootanker in het vooronder.
Niets, maar dan ook niets is erger dan je bewust zijn van het feit dat het allemaal sneller kan. Dat is dan ook de reden om me vanaf nu dagelijks voort te bewegen in de Alto. Het plan is namelijk om er binnen aanzienlijke termijn een dikke carb op te schroeven die er gewoon weer peut doorheen blaast in combinatie met een setje dikke koppen van Brodix. Daarmee moet er toch minstens een dikke seconde af, anders schroef ik er een supercharger op.
Zo, dat was een beetje het verhaal. Tot slot nog wat fotootjes om het compleet te maken...
Gr. Wouter 8)
!
voor de reacties!
, maar na een weekend nürburg ben ik er toch redelijk zeker van dat hij word ingeruild voor een "grappig" ander autootje...