http://www.parool.nl/parool/nl/23/MUZIE ... eden.dhtml
Er werd aanvankelijk nogal argwanend gereageerd op berichten over de dood van Peter Steele, de leider van de Amerikaanse rockgroep Type O Negative, die woensdag op 48-jarige leeftijd overleed aan vermoedelijk een hartaanval. Vijf jaar geleden werd hij namelijk ook al eens doodverklaard.
Op de officiële website van Type O Negative verscheen toen een afbeelding van een grafsteen met daarop zijn naam en de jaartallen 1962-2005. Fans waren in rep en roer, maar na verloop van tijd verdween de grafsteen weer en bleek Steele springlevend. Een staaltje macabere humor.
Maar dit keer was het waar. Nadat op internet al veel geruchten de ronde hadden gedaan, volgde op de website van Type O Negative gisteren een door de overgebleven bandleden en familie opgestelde verklaring, die niets aan duidelijkheid te wensen over laat: zanger, bassist en songschrijver Peter Steele is dood.
De rockmuziek verliest daarmee een markante, maar ook omstreden persoonlijkheid. Op muziek die het midden hield tussen gothic, metal en punk, zong Steele met zijn kenmerkend zware stem teksten die verre van politiek correct waren. Vroege Nederlandse optredens van de groep werden verstoord door demonstranten die Steele en de zijnen beschuldigden van vrouwenhaat en racisme.
Peter Steele werd als Petrus Ratajczyk geboren in het New Yorkse stadsdeel Brooklyn. Hij kreeg een streng katholieke opvoeding, maar brak al vroeg met het geloof. Zijn hele leven had hij last van depressies. Nadat hij als tiener een poging tot zelfmoord had gedaan, ontdekte hij in de psychiatrische inrichting waar hij ter observatie was opgenomen dat hij songs kon schrijven.
In 1979 richtte hij de groep Fall Out op die later zou overgaan in Type O Negative. De groep maakte naam met muziek die volgens de titel van hun eerste album Slow, deep and hard was. Binnen die logge en oorverdovende muziek was Steeles ongekend lage stem stem het opvallendste element.
De 2,01 meter lange en zwaar gespierde Steele werkte als een magneet op groupies. In de tv-show van Jerry Springer kwam hij er een keer uitgebreid over vertellen. Ook poseerde hij naakt voor het blad Playgirl. Toen hij later ontdekte dat dat blad behalve door vrouwen ook graag door homo's wordt gelezen, had de macho Steele spijt van zijn daad en schreef hij er I like goils over, een song waarin hij zijn grondige afkeer van homoseksualiteit bezong.
Het nummer verscheen in 2003 op Life is killing me, een album met een voor Peter Steele veelzeggende titel. Alle stoerheid ten spijt leed hij zwaar aan het leven. Depressiviteit was het werkelijke thema van zijn teksten. Zijn beledigingen aan het adres van vrouwen en minderheden leken vooral voort te komen uit een behoefte om te shockeren.
Politieke motieven? In het nummer We hate everyone bezong hij simpelweg iedereen, links of rechts, communist of nazi, te haten. (PETER VAN BRUMMELEN)
: 
