In ronde 5 of 6 van de warm up ging het hopeloos mis en ik zat erbij. Je hebt daar een verhoogd deel en al je daar weer afrijdt zit er in een 90 graden bocht direct een schuin stuk. Ik kwam natuurlijk snelheid te kort bij het naar boven gaan, dankzij mijn gewicht. Dus iemand, ik weet niet wie, kwam langzij. Aan de binnenkant. Tegelijk stuurden we in en onze snelheid was nagenoeg gelijk. Doordat je voorwielen loskomen moet je daar flink in blijven sturen, of liften. Ik deed het eerste, die andere jongen geen van beide. Hij schoot daardoor een meter naar rechts, daar reed ik, en dus werd ik vol de muur in gebeukt. Stond binnen 1 cm stil. Nek, rug etc. kregen een flinke optater. Gekraak van de wervels tussen mijn schouderblad.
In een fractie van een seconde vloog John bij mij naar binnen (schijnt, want ik heb dat niet meegekregen). Hij lag half bovenop mijn kart. Toen kwam Steef, dwars naar binnen zetten. Hij ketste John weg en John belandde op zijn kop naast mij. Steef maakte zelf een flinke klap met zijn hoofd, doordat hij haaks op ons in vloog (letterlijk, want hij kwam los). De karts daarachter spinden en toen ging het rode licht aan.
Steef zijn hoofd bleef opzij hangen en zijn ogen waren dicht. Hij had ook een flinke striem in zijn nek van de gordels (die dingen moeten ze verbieden op karts!!!).
Ik had pijn en voelde me flink duizelig, maar klom zelf uit de kart nadat ik mijn helm voorzichtig had afgedaan.
Marshalls kwamen erbij en wij bekommerden ons om Steef. John vroeg om een ambulance, maar dat was volgens zo'n snotaap van een marshall niet nodig. Uiteindelijk hebben we steef op zijn kart naar de pits geduwd. Ik heb mijn kart laten staan en liep ook versuft die kant op.
Na een tijdje toch maar de ambulance gebeld, want we waren pissed off dat die gasten dat nog niet gedaan hadden. De ambulance kwam snel. Steef reageerde een heel klein beetje op reacties, ademde normaal. Maar zijn ogen waren gesloten.
Nadat we alweer kwaad moesten worden omdat die jongens geen gereedschap wilden geven om het stuurtje te demonteren, werd de kart achterover gekanteld, brancard onder zijn rug en zo schoven ze Steef op die plank. Flink pijn in zijn schouder/nek. Toen hij eenmaal lag gingen ze ogen weer open. Ook hadden de ambulance broeders contact met hem.
Toen viel het men op dat ik lijkbleek zag. Had geen gevoel meer in rechter arm. Pijn in rug, schouders, bekken en voelde me licht in mijn hoofd en beetje misselijk. Dus ging ook ik naar het ziekenhuis. Eerst had ik nog bijna dat irritante kutventje in elkaar gebeukt. Want die zei tegen de volgende groep:
"Ja zo zie je maar wat er kan gebeuren, die jongen deed van tevoren ook lacherig over alle regeltjes, maar nu negeerde hij het rode licht".
Het is dat ik me zwaar kut voelde, maar anders hadden ze tegen moeten houden, of was die jongen gewoon gevloerd. Wat een lul! Als ik hem nog een keer zie sla ik hem alsnog. :twisted:
Na onderzoek (door een blondje met blauwe ogen) en foto's viel de schade bij mij allemaal reuze mee. Spieren hebben wel een optater gehad, maar verder niets ernstigs. Diverse plekken deden wel pijn, maar niets gebroken of gescheurd. Steef bleek zijn schouderblad te hebben gebroken. Lekker klote dus... Zijn vrouw heeft hem opgehaald, dus dat moet verder goedkomen. Volgens het ziekenhuis is het schering en inslag van die kartbaan. Ik wist niet dat er zoveel ongelukken konden gebeuren met karten.
Nu is alleen mijn offroad dagje in het Brabantse land in duigen gevallen. Dat is best balen. Hopelijk voel ik me snel weer fit, want ik merk dat mijn lichaam nu alle energie in het herstel stopt, ben echt gaar.
