Bedankt voor de bezorgde en de bemoedigende reacties en smsjes!
We stellen het allebei, op wat spierpijn en snijwonden na, goed.
Het is menselijk dat iemand na zo'n ongeval begint te filosoferen over "what if" situaties. Maar goed, het zij zo en we moeten het bekopen.
Even een situatieschets.
Ik reed dus in een treintje van +/- 8 vrachtwagens richting Antwerpen. Op de kop reed een wagen geladen met veevoeders, daarachter een 2 dagen oude Daf, daarachter een autotransporter met nieuwe BMW's, Toyota, en Lexussen en vervolgens reed ik. Achter me reed een Oostenrijkse Daf, gevolgd door 2 Belgische Scania's geladen met Containers. Ter hoogte van Tessenderlo ging ik van de Cruise Control af aangezien ik inliep op de autotransporter en hier in BE een inhaalverbod geldt voor voertuigen +7.5t gvw. Al snel sloten meerdere vrachtwagens achter me aan.
Ik wordt van huis uit op mijn hart gedrukt om afstand te houden (vader is al 25 jaar vrachtwagenchauffeur) en dus hield ik een gezonde afstand op mijn voorligger, die hetzelfde deed op diens voorligger. De wagen achter me deed dat niet, soms zag ik zelfs zijn spiegels niet meer in mijn spiegel, dus ik denk dat hij aan het twijfelen was om de colonne alsnog in te halen. Ter hoogte van de afrit massenhoven is het altijd druk met in- en uitvoegend verkeer. Ik zag in mijn ooghoek een witte bestelwagen twijfelend de colonne inhalen. Vervolgens trapte hij op zijn rem en voegde rechts in, om de uitvoegstrook te halen veronderstel ik, voor de veevoederwagen. Deze trapte hem vol in de remmen, gevolgd door de autotransporter en mezelf. Op het moment dat ik stilkwam, zo'n 4 meter achter de trailer van mijn voorligger, klapte de Oostenrijkse Daf vol op mij in. Hij heeft me letterlijk gesandwiched tussen zichzelf en die autotransporter.
Het volgende wat ik herrinner is een bloedlip en het bovenste dashboard van de Black magic hangend aan de bekabeling in mijn gezichtsveld.
De deuren gingen niet meer open, maar gelukkig was door de impact de zijruit aan de bijrijderskant geklapt, waardoor we naar buiten konden. Eenmaal naar buiten geklauterd werd het duidelijk wat een verschrikkelijke mazzelaars wij waren. Het bovenste dek van de autotrailer zat terhoogte van onze A stijl, en dus ons hoofd. Als dat ding 20 cm verder naar binnen had gekomen waren wij er niet meer. Wat me ook opviel is dat onze Scania, de enigste was waar de stoelen nog perfect bevestigd zaten. Bij de andere trucks waren deze naar voren geklapt. Als dat bij ons was gebeurt kon ik dit hier niet meer vertellen, daar ben ik zeker van.
Vervolgens is Bjorn naar de cabine gelopen van de belgische Scania, die ontwricht was van het chassis door de impact achterop de Oostenrijkse Daf, om de bestuurder te bevrijden. Ik wou ook gaan, maar hoe dichter ik bij de cabine kwam en het gekweel van de chauffeur hoorde, zoveel te meer schrik ik kreeg. Toen ik zag dat er al een 2 chauffeurs hem aan het bevrijden waren en hij niet echt in levensgevaar was heb ik me omgedraait. Call me chickenshit, maar daar kan ik echt niet tegen. Al snel was hij uit het wrak bevrijdt en kwamen de hulpdiensten eraan.
Iedereen stond er van te kijken dat wij zonder noemenswaardige verwondingen uit dit wrak zijn gekomen. Ik ben de Black Magic dan nog altijd dankbaar dat de A stijlen het niet helemaal hebben begeven en dat de deuren in hun plaats zijn gebleven.
Wie heeft schuld aan dit ongeval? Tja, in eerste instantie die witte bestelwagen voor het afsnijden van de eerste truck. In tweede instantie de Daf die veel te weinig afstand hield. Ik weet het niet, het is allemaal zo vaag. Die impact was zo geweldadig, echt niet te vergelijken met een auto ongeval imho.
Nu ervaren we natuurlijk de naweeën. De administratieve romslomp kan beginnen. Je kan zeggen wat je wil, maar het 2de wat je denkt is GDVRD DIE TRUCK!!!!! Zoals steve hierboven al opmerkt was het een beetje "ons" dingetje. Stond dat ding constant te onderhouden en keek er naar uit om elke keer weer door die ingewikkelde versnellingsbak te roeren en die ongevenaarde klapper V8. Elk raceweekend stonden we eraan te poetsen, want het was een beetje ons 2de huis. Zo ervaarde ik 'em ook, vandaar die "persoonlijke" titel op het verhoogde dak. Ik hoop dat de schade nog meevalt, al vrees ik ervoor. In ieder geval gaan we er alles aan doen om de Black Magic en zijn prachtige trailer een waardige opvolging te geven...
P.S. Ik ben net al gaan testrijden met 2 anderen
