ervaring kinderen ontwikkelingsvoorsprong / hoogbegaafd?

[G Kolkman]

had pb moeten zijn

[Geelhoed]

Zullen we het op abnormaal houden?

[Maus335i]

Op de lagere school begrepen ze me nooit...............................rustig, timide en mischien ook wel wat teruggetrokken..................liever 1 goede vriend/in dan een hele oppervlakkige meute........................
Veelal onzinnige dingen "leren", maar nooit die dingen die er toe deden, ik hield mezelf wel bezig met bezigheden en interesses waar zelden in de klas iemand van gehoord had...................

Ik kreeg een LBO advies, maar zie het ontluiken van de natuur, Cito toets met 93 % voor algemene kennis ( die niet meetelde voor het eind resultaat, hoe stupide) het heeft het leraren gilde niet doen ontwaken............................het VWO diploma is er ook gekomen en de rest er achter aan......................een eigen bedrijf en die BMW ook.......................

Terugkijkende denk ik dat momenteel de leraren van toen het niet begrijpen wat er uit gegroeid is, dat zal ook voor de oud klasgenoten gelden, de besten van toen hebben er weinig van gebakken, het omgekeerde geldt ook..........

Ervaring? Met mezelf ja.............................

Echt waar, alsof ik het zelf geschreven heb! (op de vele puntjes na dan heh)

[frankv]

Ik kan je van harte dit boekje aanraden, ook (of eigenlijk vooral) om aan de leerkracht(en) te geven:

Omgaan met hoogbegaafde kinderen
Een doe-boek voor de (aankomende) leerkracht in het basisonderwijs
Willem Wind en Anneke Feenstra
Coutinho, Bussum 2003
ISBN 90 6283 361 6

Het kwam vandaag binnen met de post. Erg helder geschreven. Ik heb het even doorgelezen en het zet me vooral aan het denken over mezelf!

Wat ik moeilijk vind is om te bepalen hoe je van een 5-jarige bepaalt wat haar niveau is. Het is de afgelopen maand een beetje kwakkelen geweest, maar sinds een week (sinds mijn vrouw en ik hier mee bezig zijn?) leeft ze weer helemaal op. De school denkt dat dat is omdat we haar hebben verteld dat de school wil dat ze nog een jaartje in groep 2 blijft...

:banaan: :jenna: (<< kadootje van onze dochter die deze heeft uitgekozen)

We hebben de school eerder deze week een brief geschreven waarin wij vertellen hoe wij haar zien en leren nu uit het boekje dat we zonder dat we het wisten keurig de sociale en het emotionele aspecten uit elkaar hebben getrokken en hebben geanalyseerd en dat je die inderdaad niet op 1 hoop kunt gooien. Iemand kan sociaal (naar anderen) prima ontwikkeld zijn en emotioneel (hoe ga je met je gevoelens om) nog wat moeite hebben zich te uiten. Dat herkennen we.

Het boekje is geen "how to in 5 stappen", maar geeft prima richting, ook aan de juf denken we.

[Joy]

Lol Rico

Lijkt me nog best ingewikkelde materie, vooral ook omdat je het leven moet inrichten van iemand anders dan jezelf.

[Tom]

Ik hecht dan ook geen waarde aan mijn diploma. En ik denk dat veel mensen teveel waarde hechten aan diploma's.

Helemaal mee eens.

Mensen waarschuwen mij ook al zo lang. Op de middelbare school lopen grappen over eigen bedrijfje wat ik had (wat bijklussen in de avonduren). Voor de grap aan komen zetten met een vacature van een internationaal bedrijf, en maar lachen of dat niets voor mij was. Ik had daarop gereageerd en ben vervolgens een vaste leverancier geworden voor dat bedrijf als 15 jarig kereltje (naast enkele grote webbureaus). Toen was het stil. Later op m'n vervolgopleiding er voortijdig mee gestopt, wat volgens de hele klas ook "dom" was. Toen gaan werken zonder diploma, ook al zo stom van mij. Uiteindelijk zal ik volledig ontsporen, hoor. Ik wacht nog steeds op dat moment. Zelfs vandaag de dag krijg ik het nog wel eens te horen, want 'als ik ga solliciteren zullen ze altijd diegene met diploma aannemen'.

En ja, er zijn nog genoeg mensen die naar diploma's kijken. Maar ik denk dat het in de toekomst wel zal veranderen en diploma's steeds minder belangrijk worden. Zeker in bepaalde vakgebieden. Ik heb het geluk dat ik creatief ben (is tenslotte moeilijk aan te leren). Tegenwoordig lig ik er niet meer wakker van, weet wat ik kan. En wat ik nog niet kan wil ik graag bijleren. Verder heb ik alleen maar hoger opgeleide collega's (HBO tot Dr.), kan daar prima mee samenwerken. Maar ik heb ook collega's gehad die leuk in de papieren zaten maar in de praktijk slecht werk afleverden.

Over hoogbegaafdheid weet ik niets af. Wel ben ik terughoudend om overal maar een labeltje op te plakken. Mensen gaan zich ook snel blindstaren op het hele gebeuren terwijl het misschien niet zo heftig is (misschien dat een iets andere leermethode al helpt, wie zal het zeggen). Ga ook aardig mee in het betoog van Hugo. Zo vind ik ADHD eigenlijk ook een vreemde ziekte/stoornis. Ik geloof graag dat het een officiele medische term is, maar ik neem het niet serieus. Volgens mij is de helft van de mensen met ADHD gewoon een druktemaker waarvoor ze de term ADHD als een soort excuus gebruiken. No offence aan de DFer met (zelf/kinderen met) ADHD

[Geelhoed]

Ik hecht dan ook geen waarde aan mijn diploma. En ik denk dat veel mensen teveel waarde hechten aan diploma's.

Helemaal mee eens.

Ik ook niet, wel aan de opleiding.

[Tom]

Ik hat nied anders verwachdt

[Joep]

Hmm interessante discussie!

Ik zelf ben nu ongeveer 18-en-een-halve-lente jong. Studeer aan Universiteit Tilburg (Econometrie en Operations Research voor de geïnteresseerden) en gaat me vrij goed af. Wil er volgend jaar ook vakken bij gaan volgen, vooral in de breedte. EOR is een nogal wiskundige/numerieke opleiding, wil ook buiten de getalletjes kwaliteiten ontwikkelen.

Maar zoals vele hier (zo te lezen ) ben ik er heilig van overtuigd: De waarde van diploma's is nihil! Leuk dat VWO diploma, dadelijk keer een Bachelor titel en daarop volgend Master...maar wat heb je eraan? Het geeft je hoogstens een betere ''startpositie'' op de carriereladder. Daarna moet je je toch binnen deze maatschappij/het bedrijfsleven bewijzen, laten zien wat je waard bent.

En werken moet je ook leren, veel mensen die qua leren ontzettend goed zijn, maar in de praktijk stelletje koekebakkers blijken. Ben zelf op m'n 11de in de tuinbouw begonnen met werken, geleidelijk van halve dagen naar hele dagen. Nu werk ik naast een fulltime studie gemiddeld 20-25 uur in de week bij een middelgroot Accountantskantoor hier in de regio. Met als motivatie: bezigheidstherapie, leren hoe het op zo'n kantoor er aan toe gaat, werk ervaring opdoen en last but not least...financiering voor de als maar duurder wordende donderdagavond (de vrijdag- en zaterdagavonden nog niet meegerekend...)

En één ding weet ik zeker, door werken ben ik tot nu toe veel wijzer geworden dan naar professoren luisteren
En mijn mentaliteit is er denk ik ook niet slechter op geworden, door het relatief vroeg beginnen met werken, en relatief veel gewerkt te hebben voor mijn leeftijd.

Joep

PS ken binnen mijn familiekring ook nog wel mensen die zonder vervolgopleiding zijn gaan werken, eigen bedrijf gestart in dezelfde branche en nu als een van de weinige met de huidige crisis nog steeds flink kunnen en durven te investeren.

[Dennis Cavallino]

Zo vind ik ADHD eigenlijk ook een vreemde ziekte/stoornis. Ik geloof graag dat het een officiele medische term is, maar ik neem het niet serieus. Volgens mij is de helft van de mensen met ADHD gewoon een druktemaker waarvoor ze de term ADHD als een soort excuus gebruiken. No offence aan de DFer met (zelf/kinderen met) ADHD

Toch wel goed om je er eens in te verdiepen. Je hoort inderdaad vrij vaak dat kinderen ADHD hebben, zo vaak dat je er best aan kunt twijfelen ja. Een vriend van mij is echt een typische ADHD-er (en zo ken ik er wel meer), echt er is er tot voor kort nooit een officiele diagnose gesteld. Nu is 'ie vader, eigenaar van een bedrijf en heeft een koophuis. Het blijft echter een ADHD-er, dus die zit gewoon anders in elkaar dan een 'normale' vent. Nu heeft 'ie voor 't eerst een officiele diagnose laten stellen en hij krijgt medicijnen (wil hij zelf, want 't werkt), om zich te kunnen concentreren.

Je kunt dan wel lacherig doen dat 'ie een druktemaker is, maar in feite liep 'ie rond met een heel groot probleem. En dat is: erkenning. Aangezien hij zelf niet wist dat 'ie ADHD had, omdat niemand dat ooit tegen hem zei, omdat iedereen dacht dat 'ie 't wel wist. En als je het benoemde dat 'ie ADHD had, dan wuifte hij dat weg van: 'ja joh, ik neem zo mijn pilletje, dan is 't weer over'. Dat pilletje nam 'ie helemaal niet, dat was zijn schild wat 'ie had opgebouwd. Dus onbewust heeft hij 35 jaar rondgelopen met adhd, zonder hulp, zonder medicijnen... en met alle problemen die erbij komen kijken. Nu hij 't zelf weet en de mensen om hem heen worden begeleid hoe ze met hem om moeten gaan, zonder 'm af te vallen, lijkt 't erop dat hij (dankzij die medicijnen) veel beter keuzes kan maken. Voor mij blijft 't dezelfde persoon, omdat ik al wist dat 'ie adhd had, maar voor zichzelf geeft 't eindelijk rust. Vooral in zijn hoofd. En ik kan alleen maar beamen dat dat na enkele decennia ook weleens lekker is.

Alles valt of staat dus met een officiele diagnose. Want er lopen genoeg kinderen rond waarbij gewoon wordt aangenomen dat ze ADHD oid hebben, zonder officiele diagnose.

In mijn geval kreeg ik laatst dus eerst een medische keuring, om alle medische oorzaken en allergien uit te sluiten. Daarna wat tests (had zelf al tests gedaan op internet). Nu dus wachten op 't officiele traject... Duurt allemaal veels te lang wegens enorme wachtlijsten, want het is wel een beetje een 'hype' zo lijkt 't.

[Dennis Cavallino]

Nog even over opleidingen, studies en diploma's.

Als chauffeur heb ik gewerkt voor mensen uit de top van 't bedrijfsleven. Die zijn ooit na hun studie (WO + evt. MBA) begonnen bij één of andere multinational. Daar hebben ze zich in stapjes omhoog gewerkt. En uiteindelijk belanden ze op de plek van 'officer' en daarna komen ze in de raad van bestuur (vaak meerdere bestuursfuncties bij diverse multinationals). Dat zijn mensen waar vaak aan wordt gerefereerd. Nu heb ik ze zien werken van dichtbij en ik zou 't niet eens willen. Los van 't feit of ik het zou (aan)kunnen. Die gasten zien hun gezin nooit. Ze werken 80-90 uur in de week. En zeker in deze tijdens met enorme ontslagrondes en terugvallende winstcijfers, neemt de druk enorm toe. Ook als 't goed gaat zie je dat die mensen zichzelf slopen.

Mijn pa heeft ook een tijd voor zo'n beursgenoteerd bedrijf gewerkt, vloog de hele wereld over en werkte ook 80 uur per week minimaal.
Je wordt gewoon geleefd door zo'n organisatie. En als je 't niet aankan, dan nemen ze iemand anders.

Ik weet niet of dát nu het voorbeeld is wat je aan jonge mensen moet tonen. Geld verdienen is leuk en prettig, maar een privé leven is ook wat waard. ]
Uiteraard zijn er ook mooie carrieres mogelijk binnen bedrijven zonder meer dan 40 uur te werken. Zoals Tom zegt, met creativiteit ben je vaak ook al een aanwinst voor een bedrijf. Je moet er alleen even tussen zien te komen, maar dat lukt een creativeling altijd wel. Als je maar niet té vreemd bent.

[duifjes.com]

@Dennis Cav......ahahhaaha je moet dit NIET doen....zo herkenbaar....het woord moeten werkt bij mij heel erg heftig....ik MOET namelijk niets...

Ach ja studeren....heb ik nooit gedaan op papier heb ik alleen maar LBO maar altijd HBO/WO functie's gehad ik ben niet iemand die in een boek kan duiken het het leren ben een pratkijkmens....ook was ik altijd als kind veel te veel afgeleid kan me eenvoudigweg niet concentreren als ik in een klas zit etc. Ook had ik vaak het idee waarom moet ik dit in hemelsnaam leren de buitenweredl werkt anders .....

Ik ben wel trots op mezelf dat ondanks mijn LBO diploma altijd redelijk hoge en zware commerciele functie's heb gehadomdat ik het wel aankon. Er is ook zoiets als EQ ipv. IQ en dat schijnt bij mij weer erg hoog te zijn maar dat boeit me niet. Ik kan mezelf gewoon zeer snel aanpassen aan mn omgeving als ik om 1000uur een afspraak heb bij een tegelzetter / noem maar iets en om 1100uur bij de DGA van een bedrijf met 1200werknemers het maakt mij niet uit....eeen soort kameleon zeg maar.

Wat betreft diagnose op bepaalde leeftijd kan ik heel kort in zijn:

Een juiste diagnose is zeer belangrijk en kan een *(nu) kind helpen om in de toekomst er goed uit te komen! Om even in de termen te blijven ik heb sinds een paar maanden de diagnose: Manisch Depressief ook wel Bipolaire Stoornis *(klinkt wat sjieker...), ik heb HSP = High Sensitive Persoon en de term Nieuwetijdskinderen.....kortom lekker dan.

Als iemand geinteresseerd is in bovengenoemde zaken google ff. en je weet het! Vooral de term Nieuwetijdskinderen kun je veel hebben bij je kinderen je kan dan leren om op een goede manier hiermee om te gaan.....en het scheelt als je weet wat je kind hebt. Ik ben nu 35 en weet nu pas wat ik heb en geloof me het is geen pretje om dit nu te constateren maar goed life goes on laten we maar zeggen...Achteraf was het veel gemakkelijker geweest voor mij en mn omgeving om dit eerder te weten....nu moet ik vooral rustig aan doen mn lichaam is gewoon helemaal aan zn eind, praten met jan en alleman en pillen slikken waar je moe, duf, duizelig etc. van wordt.....mn grootste hobbie autorijden gaat hierdoor al veel moeilijker omdat ze mn alertheid negatief beinvloeden etc. etc

Kortom hoe eerder je weet wat je kind heeft ADHD, Hoogbegaaft etc. etc. hoe eerder je ermee om leert te gaan. En laat je vooral niet beinvloeden door anderen die lacherig doen en vaak zeggen al die moderne ziekte's etc. etc.

[InjectTheVenom]

Bij mij is het pas op mijn 20ste geconstateerd hoe hoog het was en dat is 1 van de oorzaken geweest dat ik dingen gemist heb waarvan ik nog dagelijks aan het proberen ben om de schade in te halen..
1 ding heb ik ontdekt, mijn mate van zelfleerzaamheid (lees: stronteigenwijsheid in zijn hoogste vorm) is dermate hoog dat ik doorgaans amper of niets van anderen aan WIL nemen, iets wat super sterk aanwezig is in beide families.
Het zure en wrange ervan is dat het door omstandigheden gedeeltelijk versterkt en verergerd is maar dat is weer een ander boek....

[Tom]

[Arthur]

[frankv]

de school wil niet, we zijn nu denk ik officieel drammerige zeur ouders

het komt er op neer dat de school denkt dat ze er emotioneel niet aan toe is om het tempo in groep 3 vol te houden

wij denken dat de school het gewoon niet goed oppakt, een donkere school bril vs een roze ouders bril

omdat we ook geen foute keuzes willen maken, schakelen we maar eens een expert in, we hebben afspraken gemaakt met het contact van Dutch, zo weten we op de valreep van de zomer wat het goede is om te doen, helaas hebben we dat niet eerder gedaan, de tijd is nu wel krap

groeten, frank

[Jurjen]

Misschien heb ik het gemist, maar gaat dit over het over laten slaan van een groep?

[frankv]

Misschien heb ik het gemist, maar gaat dit over het over laten slaan van een groep?

zie daarvoor de eerste pagina, ik meen de 11e post, niet zozeer echt overslaan alswel als hele vroege leerling van januari meegaan met de groep en de discussies die wij daar over hebben met de school

de bijdragen van de DF leden zijn tenminste zo interessant als waarom ik dit topic ben gestart, ik vind het erg interessant om van iedereen zijn ervaringen te lezen, je leert er veel van

frank

[InjectTheVenom]

de school wil niet, we zijn nu denk ik officieel drammerige zeur ouders

Denkt een school het nou echt altijd beter te weten dan de ouders van het kind zelf? Shit man... mij hebben ze mavo aangeraden maar dat pikten wij dus niet omdat ik getuige de cito toets duidelijk meer in mijn mars had... eerst 3 jaar athe-vervomde-neum gedaan en daarna overgestapt op havo... wie had er hier ookweer geen verstand van hoe een kind in elkaar zit ?

[Shakes]

Ach,

al mijn kinderen kunnen makkelijk havo aan maar uiteindelijk doen ze niet zelden vijf jaar over vmbo-t. De school doet het nooit goed.

N.

[frankv]

omdat dit een serieus topic is, durf ik het wel neer te zetten

doordat we ons bezig zijn gaan houden met onze dochter en er meer over zijn gaan lezen en in dit topic ook allerlei informatie en reacties hebben gekregen, ben ik me ook een aantal dingen over mezelf (nu 37) gaan afvragen

mijn vrouw attendeerde me op de thuistest van mensa, we hebben hem beiden eens online gedaan met (gelukkig?) beiden hetzelfde resultaat

Uit de resultaten van de Mensa-thuistest blijkt dat uw intelligentie waarschijnlijk boven het 98e percentiel ligt. Dit betekent dat u, wat betreft uw intelligentie, bij de bovenste twee procent zou behoren. De thuistest is echter geen officiële, geijkte test en geeft alleen een indicatie. Voor toelating tot Mensa moet de Mensa-eindtest worden afgelegd onder toezicht van een psycholoog. Wij menen dat u een heel goede kans maakt te slagen voor de Mensa-eindtest. Wel komen daarbij meer aspecten van intelligentie aan de orde dan in de thuistest het geval was, zodat we nooit met zekerheid kunnen zeggen dat u in beide gevallen een even hoge score haalt.

geen garanties dus, maar beiden deze uitslag, zegt dat iets over ons nageslacht?

en graag serieuze reacties, df-ers die hier niet mee om kunnen gaan:

als je zelf ook geinteresseerd bent: http://www.mensa.nl/lid-worden/doe-de-thuistest" onclick="window.open(this.href);return false;

overigens ga ik vooralsnog niet proberen om lid te worden, eerst onze dochter even door deze fase heen loodsen en wat over mezelf leren en dan zien we wel verder

frank

[Dutch]

Even gemist wegens vakantie!

omdat we ook geen foute keuzes willen maken, schakelen we maar eens een expert in, we hebben afspraken gemaakt met het contact van Dutch, zo weten we op de valreep van de zomer wat het goede is om te doen, helaas hebben we dat niet eerder gedaan, de tijd is nu wel krap

Verstandig. En nog op tijd, hoor. Wij waren nog later en hebben 't uiteindelijk op de laatste schooldag (!) rondgekregen.

Succes en veel wijsheid toegewenst. (En nee, dat laatste heb je niet per definitie als je hoogbegaafd bent. )

[Dennis Cavallino]

Die Mensa test had ik een tijdje terug ook gedaan, omdat 't me van de online IQ tests wel een betrouwbare leek. Kreeg 't zelfde bericht terug, maar dat irriteerde me enorm, omdat ik een getalletje wilde zien. Dat zou me dan een goed vergelijk geven ten opzichte van andere tests.

Edit: Even mailtje erbij gezocht, ik ben toch niet zo slim als Frankv:

Hoewel uw intelligentie, volgens de resultaten van de Mensa-thuistest, wel tot de hoogste 10% zal behoren, denken wij dat u het 98e percentiel (dit betekent: de bovenste twee procent, de eis om lid te mogen worden van onze vereniging) niet zult halen. De thuistest is echter geen officiële, geijkte test maar geeft slechts een indicatie. Voor toelating tot Mensa moet een eindtest worden afgelegd onder toezicht van een psycholoog.

[frankv]

Edit: Even mailtje erbij gezocht, ik ben toch niet zo slim als Frankv

check! 10% zit nog altijd zeker boven de 120

maar ik doe die test ook nooit weer! ik heb nu deze uitslag om aan iedereen te vertellen!

[Thijs-v-d-H]

Zeer interesant topic frank,

Ik heb ook praktijk ervaring met ongewoonlijke schoolgang en een 'labeltje'. Mijn advies is om je erg goed te informeren, vervolgens je keuze te maken en die door te zetten. Waarom? Ik ben zelf zeer dyslextisch en heb tot nu toe best al wat dingen mee gemaakt met scholen en dan leer je wel om voor je zelf te vechten. Mijn zus is ook erg dyslextisch en heeft een groep over moeten doen, ze heeft hieraan slechte herinneringen. Ik heb zelf vier jaar lang zeer intensieve training gehad tijdens om op het zelfde niveau als mijn klasgenootjes te komen. In die periode is het heel belangrijk dat je zelfbewuste ouders achter je hebt staan omdat dit de vitale motivatie geeft om niet op te geven.

Ook voor mijn middelbareschool heb ik een hele omweg gemaakt. Toen ik in de eerste klas uitgebreid getest werd was het resultaat ''zeker niet ongeschikt voor het vwo''. In de drie jaar die ik er heb doorgebracht heb ik verdomt hard moeten vechten dat ze me op de havo wouden houden. Ik ben vervolgens het MBO gaan, kwam er achter dat ik niet gek was en heb nu twee high school gedaan in Engeland. Begin volgend schooljaar is een van mijn grootste mijlpalen want dan begin in aan de Roosevelt Academy in Middelbrug en dat was iets dat wat veel mensen tegen mij zijden wat onmogenlijk was.

mijn advies is dan ook nogmaals: doe en laat proffesioneel ondezoek doen, maak de juiste keuze in jouw ogen en ga er 100%, want scholen hebben niet altijd gelijk.