http://www.planet.nl/planet/show/id=174 ... /sc=1e9512
Column: De teloorgang van een mooi merk
Gepubliceerd op dinsdag 31 januari 2006
Door Thomas Bangma
Alfa Romeo, wie heeft er geen heerlijke herinneringen aan? Ik in elk geval wel. Ja, ik kan wel janken als ik terugdenk aan hoe het vroeger was.
Vroeger, toen was alles beter. Als je tenminste niet al te ver teruggaat in de tijd. Een jaar of dertig, maximaal veertig is genoeg. Toen was Alfa Romeo nog een prachtig merk, dat heel bijzondere auto’s bouwde. Auto’s die ten opzichte van de concurrentie eigenlijk ook nog eens heel redelijk geprijsd waren. Ik heb ze gelukkig nog heel bewust mee mogen maken; de Giulia’s, de Alfetta’s, en vrij recent nog de 75’s.
Laatstgenoemd model – waarmee het 75-jarig bestaan van het merk werd onderstreept - was niet bepaald een stilistisch hoogstandje, maar een aparte auto was het zeker. Bovendien had de 75 achterwielaandrijving, een raszuivere dubbelnokker (de eerste jaren nog lekker met twee dubbele carburateurs) onder de kap en vooral heel veel karakter.
Karakter is iets geheel anders dan een sleets imago, dat dankzij beoefenaars van de hogere marketingkunst bij tijd en wijle opgepoetst wordt. Het karakter van een auto, daar kun je van genieten. Je kunt je er desnoods (of desgewenst) zelfs af en toe aan ergeren. Maar als al wat rest van een mooi merk een door de realiteit ingehaald imago is, dan valt er niets meer te genieten. Dan kun je slechts hopen dat anderen onder de indruk zijn van het imago van jouw Alfa Romeo. En dat is toch wel een beetje sneu.
Deze sombere gedachte overviel me terwijl ik in de nieuwe 159 reed. Terwijl juist deze Alfa me alweer bijna een jaar geleden tijdens een zogeheten ‘statische’ presentatie bijzonder aangenaam verraste. Want hij ziet er gewoon vreselijk goed uit. En dankzij de bemoeienissen van ene Karl-Heinz Kalbfell beloofde het een goed gebouwde, Duits-keurig afwerkte auto te worden. Wel, dat is ook heus gelukt. Ik vrees evenwel dat het daarbij is gebleven.
De 159 is ook weer heel redelijk geprijsd, maar het is helaas ook niet meer dan een redelijk alternatief voor diverse andere auto’s in zijn klasse. De 159 is simpelweg niet bijzonder genoeg waar het om de rijeigenschappen gaat. Zeker, hij rijdt uitstekend. Zoals zo veel andere auto’s dat thans ook doen. De 159 is als een vrouw die supersexy gekleed gaat, maar bij nadere inspectie de zonde eigenlijk niet waard blijkt te zijn. Geen moment voelde ik dan ook de neiging te ‘zondigen’ in het verkeer. Ik heb er een week lang bijzonder braaf in rondgereden. Om de dagelijkse dingen te doen. Geen kilometer extra. Dat zegt eigenlijk alles. Toch wil ik u het commentaar van Ton Roks (hoofdredacteur van Autovisie en erkend Alfa-liefhebber) inzake de 159 niet onthouden: ‘Alfa is een weg ingeslagen die tot gewonere auto’s leidt. Voor een merk dat het van liefhebbers moet hebben is dat gevaarlijk’. Hij laat het nog bij een welgemeende waarschuwing. Voor mij is Alfa Romeo vandaag al niet meer dan een mooie herinnering…