Net de waterpomp vervangen, vond ik het een goed idee om eens gek te doen: ik nam 14/8 een dag verlof, en genoot van de Belgische feestdag op 15/8 om er een lang weekend van te maken.
Ik ga er van uit dat de Audi niet jarenlang m'n daily driver gaat blijven, en ik volgend jaar met een nieuw stel wielen de zomer inga. Dit is natuurlijk een kruis door m'n plannen doorheen de jaren om de Audi eens de Oostenrijkse bergen in te jagen, uit jeugdsentiment. Net zoals menig Nederlander met weemoed terugdenkt aan z'n dagen in de ouderlijke caravan, herinner ik me de tijden dat palief met de 1.1 benzine Ford Fiesta met drie koffers op het dak en twee koters op de achterbank de Tauernpass probeerde over te rijden, om toch maar de toltunnel te vermijden, terwijl we kwijt werden gereden door de locals die aan onheilspellende snelheden de bergen op- en afscheurden.
Dus, wat doe je dan met 4 dagen vrijaf? Je zoekt een campeerplek, slaat de aanbevelingen van Touring/VTB-VAB/ANWB in de wind over het plannen van een onderhoud voor een autovakaansie, laadt de auto vol met kampeerspullen en pik drie uurtjes vroege slaap mee, alvorens om 1u30 op een donderdagochtend te vertrekken voor een trip van +900 km.
Deze trip ging zonder een greintje zweet met toch regelmatig aan de Vmax van de dame, en eens voorbij München ging ook gewoon lekker het dak eraf. Niks leukers dan aan 170 km/u de wind door je haren voelen waaien, met rechts van je bergen, en links van je de Chiemsee
.
Omstreeks 9u30 aangekomen op de kampeerplek, de tent opgezet en ik herinner me al niet meer ofdat ik een ontbijt heb gehad. Op de eerste dag stond al direct een uitstap naar de
Grossglockner Hochalpenstrasse, niet zover van
onze kampeerplek in Taxenbach.
24€ armer begonnen we aan de klim, en ging de temperatuur van het koelwater ook wat omhoog.
Even doorklimmen naar de
Edelweisspitse:
Vervolgens na een korte pauze reden we door naar de Pasterzegletscher, aan de voet van de Grossglockner.
Als je goed kijkt, zie je dat je via een treintje aan de gletscherwand (buiten zicht) tot aan de gletscherbodem kan geraken, waarna je te voet tot aan het uiteinde van de gletscher kan geraken.
Vervolgens zijn we zuidelijker blijven rijden en hebben we even gestopt voor wat lokale goedkope specialiteiten. Aimée eet hier
Kärntner Kasnudeln:
We hebben de ronde voltooid via Gmünd, over de Katschbergpass, voorbij Mauterndorf waar ik menige zomer heb versleten en zo over de Tauernpass, Wagrain en St-Johann im Pongau terug naar de kampeerplek voor een verdiende nachtrust.
De tweede dag begon belovend, maar de laag hangende bewolking was de voorbode van een erg natte dag.
Toch begonnen we aan onze trip naar de
Malta Hochalmstrasse en de Kolbreinsperre; een stuwmeer dat bij m'n eerste bezoeken 20 jaren geleden nog in aanbouw en herstelling was. In eerste instantie bleef het maar regenen, maar eens in het dal hield de regen op en konden we toch van een wandeling over de dam en omgeving genieten.
We sloten de dag af met een lekker diner in m'n moeders favoriete gasthof
Weitgasser in Mauterndorf en kropen weer onder de wol na deze druilerige dag.
Veel slapen deden we evenwel niet; op ~1500 meter hoogte met uitzicht over het dal, had onze tent veel te lijden van de talloze windvlagen, en was onze tent niet geschikt om al het water buiten te houden. Zaterdag werden we dan ook wakker met kletsnatte kleren, en gaven we het dan ook op. We kropen in de paar kledingsstukken die nog droog waren, gooiden alles in de wagen en begonnen aan de terugreis. Eens voorbij Salzburg begon het weer evenwel op te klaren, en na onze brunch op de parking naast de chiemsee ging het dak er dan ook af, en reden we verder naar München.
M'n originele plan was om op zondagmiddag ook even BMW Welt en mogelijks het museum te bezoeken, maar met natte kleren was het animo voor deze excursie niet zo hoog. Gelukkig kwam Aimée met het vanzelfsprekende idee om een wasserette op te zoeken en onze broeken te drogen. 10 minuten en 70 cent armer hadden we weer kledij waar we onder de mensen mee konden komen, en konden we even BMW Welt bezoeken.
BMW Welt doet nogal showroom-meets-carshow aan, en als je - zoals wij - nalaat om ook het BMW Museum te bezoeken, vertrek je wel met een onvoldaan gevoel. Bij m'n lokale dealer staan vaak ook sportieve modellen, maar mag ik er wél inzitten...
Volgende keer dus gewoon het BMW Museum kiezen. Prijzen van de parkeergarage onder BMW Welt is overigens redelijk democratisch.
Terug de Autobahn op langs Nürnberg, Würzburg, Frankfurt en Köln, na even getankt te hebben in München. In Oostenrijk is de diesel al flink aan de prijs, maar in Duitsland wordt je misselijk als je stookolie moet tanken. Het voordeel van de grote tank en het kleinere verbruik betekende wel dat ik de 800 km voor de boeg in één keer kon doen, zonder me voor plankgas te schamen. Na Frankfurt pauzeerden we even met
quesadillas gemaakt in ons gasfornuisje, en twee Oostenrijkse
varkenssteaks die ik had gekocht voor een avondmaal dat niet werd uitgevoerd. Op de achterbank lagen nog enkele flessen
Almdudler voor nevenimport naar ouders en broer.
Na nog wat blaffen tot een piek van 197 km/u - en gepasseerd worden door de lokale
R32-club - kwamen we omstreeks 22u thuis aan.
Een kennis van me heeft ook eenzelfde cabrio TDI met blauw leer. Blijft toch een geslaagd ontwerp en dat geld ook voor de coupe al valt die vanwege het lage prijs niveau te veel in verkeerde handen. De TDI is een super blok! Heb em onlangs verkocht met 300.000 probleemloze en zuinige kilometers 
