Ik ben bepaald geen Femke Halsema fan (zacht uitgedrukt) maar ergens heeft ze wel een punt denk ik. Als ik zie hoeveel luxe en spullen ikzelf alleen al bezit en sommige mensen gewoon extra ruimte moeten huren om alleen al hun bezittingen op te slaan, dan zijn we misschien wel doorgeslagen. Natuurlijk heb je altijd dingen die je wilt aanschaffen maar sommige 'gekte' gaat misschien wel ver. Ik heb een TV die het perfect doet en een goed beeld geeft, waarom zou ik het ding wegdoen voor zo'n plat exemplaar? Toevallig dacht ik er gister nog aan toen ik eens door m'n huis liep, eigenlijk heb ik alles al. Kan ook wel een nieuwe stereoset kopen maar waar slaat het eigenlijk op, heb nu ook een goed werkend ding. Aan de andere kant: de hele economie is gebaseerd op consumeren en economische groei is 1 op 1 gerelateerd met meer consumeren."Huizen staan overvol met mechanische rotzooi, kleren en troep die we niet nodig hebben. En toch kopen we door", aldus GroenLinks-leider Femke Halsema. De politica noemt de kredietcrisis in Amerika "in wezen een consumptiecrisis." Nederlanders moeten minder gaan consumeren, zegt ze.
Halsema komt na de zomer met een manifest tegen de consumptiemaatschappij. "De samenleving klotst tegen haar grenzen aan", zegt ze in Trouw. "En toch kopen we door. (...) Het roer moet om, de vraag is alleen: hoe kun je mensen verleiden meer ontspannen te leven en minder te consumeren?"
Ik merk ook bij mezelf dat het me niet eens zoveel meer doet. Heb het idee dat toen ik nog in m'n jeugdjaren zat en na lang sparen iets kon kopen, ik daar veel meer voldoening uithaalde dan als ik tegenwoordig iets koop. Ook leuk maar wordt er niet altijd 'gelukkiger' van om het zomaar te zeggen. Misschien is het te makkelijk geworden om iets te kopen wat je wilt. Haal m'n geluk nu veel meer uit andere dingen (de kleine bijvoorbeeld). Dat je gelukkig wordt van zoveel mogelijk bezittingen geloof ik niet (meer).
Enige uitzondering hierop is een Porsche 997.

Misschien een beetje een onsamenhangend verhaal maar jullie begrijpen me vast wel. Hoe denken jullie over de immer expanderende consumptiedrang en hoe sta je daar zelf in?