Morgen de laatste rit in de e46 325i..na 5 jaar gaat ie weg (pinkt traantje weg

) Net de auto helemaal leeggehaald (persoonlijke spulletjes) en dacht na, goh wat hebben we toch een lief en leed gedeeld met deze auto. Een auto met een verhaal. Gekocht na een ernstig ongeluk in zijn voorganger. En vooral in de beginperiode waarin we veel persoonlijke ellende hadden meegemaakt bracht ie ons altijd waar we moesten zijn. De auto is net zolang in het bezit als onze oudste dochter oud is en de eerste belangrijke jaren hebben we alle family things met deze auto gedaan.. in diezelfde periode gingen en kwamen veel andere (de 2e auto) auto's maar de touring bleef zijn waarde in ons gezin bewijzen. Geen racer, geen sportauto, maar een heerlijke reisauto die altijd klaar stond.
Is nooit een liefde op het eerste gezicht geweest. Op de achtergrond binnen mijn autoliefhebberij bleef ie zijn best doen. overschaduwd door Cooper S'en, 1 serie's en M3's .. als een trouwe hond slikte hij al het autogeweld wat wel in de garage mocht staan.. terwijl hij, die het echte werk deed voor het gezin in weer en wind op de oprit moest blijven staan. Met een beetje mazzel mocht ie tijdens vorstperiodes onder de carport staan. Maar dat was ook zijn enige luxe.
Ik heb nooit geen spijt van die auto gehad.. Nu moet ie het veld ruimen. mixed feelings.. dat ie maar een best nieuw baasje in de toekomst mag krijgen
