Daar gaat de discussie nu over betrouwbaarheid van sportwagens (Ferrari, Porsche). Een paar mensen roepen dat een auto altijd moet starten. Dat zet mij aan het denken; wat is acceptabel bij een auto?
Vooral mensen met klassiekers vinden het 'erbij horen' dat een auto wat eigenaardigheden heeft. Ook op sportwagens valt al snel iets op te merken, vooral omdat ze in lage oplages gemaakt worden.
Natuurlijk is een perfecte auto ideaal, maar dat is gewoon niet mogelijk. Dus wat is nou echt een no-go? Waar zou je een auto echt voor laten staan, en dan bedoel ik in de zin dat het je plezier zo erg verpest dat je er liever vandaag dan morgen vanaf wilt.
Om wat voorbeelden te noemen:
- Slechte lak. Snel last van steenslag.
- Kraakjes in het interieur.
- Snel last van slijtage van materiaal in je interieur. Bekleding, stuur, pook dat er gaar uitziet, plekken die stof aantrekken enz.
- Auto die qua rijden eigenaardigheden heeft (motor die kut loopt als ie nog koud is, of suizende ramen en klapperende ruitenwissers zoals Impreza GTT, TVR etc.).
- Kleine technische dingen die niet kloppen, lampjes die je moet blijven vervangen, elektronica dat nogal eens vastloopt.
- Motorisch hogere risico's op falen (vooral oudere italiaanse/engelse auto's hebben wat meer aandacht nodig, oude Maserati staat erom bekend dat ie op dat gebied meer aandacht nodig hebben dan een Jap)
- Domme zaken waarover simpelweg niet is nagedacht (voorbeeld is de pookknop bij m'n ex-S2000, die was van metaal/alu en werd gloeiend heet in de volle zon, iets wat nogal eens voorkomt bij een cabrio
), onbruikbare opbergvakjes, etc. Zijn maar even wat voorbeeldjes die in mij opkomen... ben benieuwd.
)
