verslagje racecursus Prodrive
-
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 21 sep 2007, 21:30
- Locatie: Leiden
verslagje racecursus Prodrive
Ff een verslagje van mijn driedaagse racecursus op Assen. Man wat hen ik me vermaakt vorige week!
Ben echt een rookie op race gebied maar wilde de grenzen van mijn auto leren kennen. Later toch maar een auto gehuurd om de mijne een beetje te sparen…….
Bij aankomst parkeren tussen de Carerras en turbo’s, Ferrari, Lotussen, RS6-en, S8, en nog vééééél meer PK-porno…..
Dikke grijns dus. Dat beloofde veel lol, 60 petrolheads op een kluitje die als kinderen mogen spelen…… Eerst ff wat onwennig, al die testosteron bij elkaar, daarna zijn de “groepjes” al snel gevormd. Vervolgens blijkt, wonder boven wonder, dat de eigenaren van bepaalde auto’s ook nog bij elkaar in de groepjes zijn ingedeeld, ook al rijden ze in huur auto’s (bravo Prodrive!) .
Zoals 90% van de deelnemers had ik een BMW 325 gehuurd om de mogelijke schade te beperken. Ik kneep ‘m al voor die RWD experience. Tegen mijn natuur in weliswaar maar welke keus had ik.
Bij de aankomst/koffie werden de groepen dus ingedeeld ( 9 groepen van 7 man ongeveer) en werd het programma voor de eerste dag doorgenomen. De eerste morgen werden alle deelnemers in 2 groepen ingedeeld en werden “halve rondjes” gereden op het circuit. Met veel aandacht voor elke bocht (lijnen rijden is het belangrijkst voor goede tijden) konden we in 2 keer een uur het hele circuit leren kennen.
Programma voor de middag: rijden, rijden en nog eens rijden! Vooralsnog niet inhalen en beetje afstand houden. Ieder 1 rondje waarbij de instructeur rijdt en een rondje waarin je zelf rijdt met de instructeur ernaast, alle andere rondjes zelf rijden, steeds harder en harder en harder….
Heerlijk, langzaamaan de grens opzoeken waar de auto door snelheid of acceleratie begint uit te breken, aanrempunt leren bepalen, instuurpunt zoeken, en eenmaal ingestuurd als je de goede lijn te pakken hebt langzaam tot voluit (bij de apex) weer op het gas…. rrrrrrrrrrr, heerlijk!
Als je die extremen leert opzoeken gaat er natuurlijk ook wel eens wat fout (daar heb je tenslotte een huurauto voor) dus je leert al snel wat je wel en niet moet doen bij het uitbreken van de achterkant (driften, go…..!)
’s Avonds theorie (als je nog wat op kunt nemen want geloof me, je bent helemaal gaaaaar!), daarna borrelen, eten en weer borrelen (drie keer raden waarover gesproken wordt behalve over vrouwen…..)
Op de tweede dag ’s ochtend weer gassen en gummen, het gaat steeds harder en harder, bijna (maar niet echt) eng. Dat merk je doordat je auto steeds vroeger in de toerenbegrenzer slaat, dus je moet op een gegeven moment al voor de bochten schakelen en de snelheid er in houden…… Je wint als het ware al een versnelling tijdens je training! De cursisten overwinnen hun angst en gaan steeds meer onverantwoord rijden… Ja dan krijg je de meer serieuze crashes. Dus deze tweede dag steeds meer sleepwagens en gele vlaggen op de baan! Overal voor en achter je zie je de auto’s eruit vliegen.
Dan, na de lunch, wordt er geoefend op starten (veel te veel gas geven natuurlijk, één groot rubberfestijn) en meer serieuze schades….
Daarna is het vrij rijden met aandacht voor de individuele tekortkoming voor het examen de volgende dag, en zijn er ineens geen regels meer…. Inhalen waar je wilt. Jo, was het op de snelweg ook maar zo’n feest!! Ik heb zelf een halve noodstop moeten maken omdat er tussen de curbstones en het kunstgras een M3 zo graag inhalen wilde die van mij geen ruimte kreeg, in de slip raakte (goede kant uit) dat corrigeerde en vervolgens in een oncontroleerbare contraslip raakte en op 5 meter voor mijn motorkap aan het spinnen sloeg! Geloof me, je hebt je hart in je keel zitten als je op je grens in zo’n bocht zit en er een idioot binnendoor komt die je op dat moment wil laten zien hoe z’n koplampen eruit zien…. Vervolgens mag je er niet naar kijken want dan ga je d’r op! Dus wegkijken en een schietgebedje doen… en dat werkte want een minuut later stond ik zwaar aan m ’n peuk te hijsen in de pitstraat….
Assen. Assen is Ramshoek! Ramshoek is de laatste bocht voor de chicane waarna je het rechte stuk op gaat. Je hebt dan een paar hele flauwe bochten gehad waar je mits je de juiste lijn rijdt je voet niet van het gas hoeft te halen en in z’n 5 (bij een bmw) zit. Zoals ze het tijdens de training zeggen: als je een gróóóót hart hebt neem je daarna Ramshoek vol gas. Ramshoek is een bocht waar je de eerste keer met 120 door heen gaat en je al een hele vent voelt, maar na drie dagen op het circuit en goede begeleiding ga je er over vier wielen glijdend met 180 door heen….. Dat is een pure kick, echt ongelofelijk, vooral omdat ze je eerst vertellen dat er vorig jaar bij de cursus eentje met die snelheid is uitgevlogen en maar liefst 9 keer over de kop is geslagen alvorens ie door de grindbak in de railing is geslagen……(kom dus nooit “dwars” in de grindbak terecht!) (Zucht…)
Mijn individuele drama: de week voor de trainingen had ik met de RS4 het circuit al verkend, en was ook al redelijk aan de limiet gegaan voor mijn “leek”-gevoel. Ik was erop voorbereid dat ik een niet al te subtiele achterwielaandrijver (325i) tot mijn beschikking zou hebben dus dat ik voorzichtig moest zijn met gas bij het uitsturen. Ik rij bij mijn eerste ronde dus redelijk voorzichtig de pits uit, eerste bocht, op het gas en ja hoor, hij gaat. Ik wist hem nog op de baan te houden , maar bij de volgende bochtencombinatie ging ie spinnen als een gek…. Ik kreeg van iedereen duimpjes vanwege de spectaculaire spin maar begreep er geen ruk van! Ok, ok, een bmw’, maar zo erg. Het leek wel achterwielaandrijving in het kwadraat. Ik begon me behoorlijk onzeker te voelen in dat apparaat omdat ik, als ik de anderen bij wilde houden in iedere (ja echt iedere) bocht begon uit te breken. Voor mijn gevoel was het vooral in de bochten naar links, maar wie ben ik… Meestal kon ik door de juiste correcties (lang leve de driftcikel in Lelystad) de auto op het circuit houden maar mensen achter mij begonnen steeds meer te dringen, en ik wilde me niet laten kennen als je begrijpt wat ik bedoel….
Bij de volgende pitstop heb ik de instructeur gevraagd om ff in mijn auto te rijden en hij ging ook zwaar overstuurd het circuit over…. Bij de lunch daarom ff de auto teruggebracht naar Molenaar (deverhuurder) met mijn klacht, daar kwam nog nij dat ik inmiddels koppijn had van de benzinedampen in dat kreng. Michel die op een gegeven moment achter mij zat deelde mij nog mee dat ik erg veel vloeistof lekte. Mijn broek was nog droog dus dat moest ook aan de auto liggen, dus ook dat er maar ff bij verteld…. Bovendien had ik er in 2 uur meer dan een halve tank doorheen gejakkerd en dat is voor een < 200 PK auto bijna niet mogelijk. Ik heb hem er nog bij verteld dat voor mijn gevoel het overstuurprobleem zich vooral bij de bochten naar links zich voordeed. De beste man zou er naar kijken, en ik ben gaan lunchen.
Na de lunch vertelde hij me met een grote schijnheilige grijns dat alles weer OK was, de banden hadden voorheen allen 3 bar en dat was veel teveel (besparen op slijtage zeker…). Maar de eerst volgende bocht vloog ik er weer uit en de stank was nog steeds hoofdpijnverwekkend. Dus ik meteen weer teruggegaan en hem verteld dat ik hier geen drie dagen in kon rijden...! Twee koppen koffie later was het probleem boven water: de benzinetank lekte, dat verklaarde het hoge verbruik, maar de benzine die eruit lekte kwam op het rechter achterwiel, dat verklaarde de ellende in de bochten naar links!
Nadat het probleem weer verholpen was heb ik erg dikke pret gehad. Vooral omdat ik al ruim een halve dag de rest bij moest houden met een zwaar overstuurde auto heb ik goed lijnen leren rijden, je wilt tenslotte niet onderdoen voor de rest dus je zoekt automatisch de betere lijnen op waarbij je snelheid kunt optimaliseren.
Wat Prodrive betreft, echt een klasse club! Het is ongelooflijk om te zien hoeveel enthousiasme alle instructeurs aan de weg leggen, waarmee ze het echt iedereen naar de zin maken. Er waren groepjes, vrienden en individuen door elkaar heen gemengd en ik geloof dat echt iedereen drie memorabele superdagen heeft gehad. Het is ongelooflijk hoe de gepaste individuele aandacht en begeleiding samenging met alle gezelligheid waarbij de serieuze aspecten in zeer goede banen en zonder enige teneur geleid werden door het waakzame oog van deze ervaren begeleiders. Regelmatig verzamelden de instructeurs zich op strategische plekken langs de baan om te analyseren en voorzagen ze iedereen vervolgens van de juiste feedback om nog beter te kunnen rijden voor het examen of gewoon voor de lering. Ongelooflijk. Echte klasse en petje af voor de organisatie! Zij hebben de lat voor zichzelf, en daarmee voor de deelnemers ook, zeer hoog liggen en halen het onderste uit kan. De stress bij de leiding aan het eind van de training vlak voor de examens lag misschien wel hoger dan bij de cursisten! Toen ik n.a.v. de regen op de laatste dag bij Paul Maaskant informeerde hoe hoog hij het slagingspercentage zou inschatten wilde hij daar geen antwoord op geven omdat hij geen mensen af wilde schrijven! Dat noem ik nou klasse! Tot op de laatste minuut voor het examen hebben mensen nog individuele ondersteuning van het team gekregen!
Bij het eerste instructierondje murmelde ik, mij vastklampend aan allerhande steun, dat ik het niet voor mogelijk hield ooit met zo’n snelheid zelf aan het stuur dit circuit over te gaan. Hij moest lachen en zei: morgenmiddag doe jij dat! Ik wilde het niet geloven maar hij had echt gelijk… En dat ik de dag erna op een spekglad circuit zoveel pret kon beleven met bijna dezelfde rondetijden had ik al helemaal niet voor mogelijk gehouden. Ik werd dan ook beloond met een Europese licentie….
De echte lol kwam na het examen. De uitslag vond ik eigenlijk helemaal niet interessant meer, ik wilde meteen mijn RS4 het circuit op hebben na alles wat ik had geleerd. Alle huurauto’s waren al teruggebracht dus alleen de cracks met circuitauto’s en alle PK monsters zoals ik wilden nu ff voluit gaan! Mijn God! Toen begon mijn bloed pas echt serieus te stromen. Eerst ff twee rondjes met me maat naast me voor wat quattro tips (hij had tenslotte al drie dagen die 500 PK+ Quattro op het asfalt gehouden) en om de auto warm te rijden.
Toen de voetjes eenmaal weer gewend waren aan mijn eigen paardje, de fenomenale acceleratie, remwerking en de Quattro grip op een nat wegdek ging er een hernieuwde wereld voor me open. Mijn rondetijden met de BMW werden echt aan flarden gereden. Porsches, Lotussen, M3tjes en wat dan meer werden echt het snot voor de ogen gereden. Ik had zelfs de rust om ze in mijn binnenspiegel één voor één de baan af te zien spinnen als ze me bij probeerden te houden in de bochten (rechte stuk hoef ik met 534 PK niet eens over te hebben). Echt, Quattro RULES op een spekglad circuit! Ze gingen allemaal te vroeg op het gas… Dit was mijn wraak, na drie dagen op mijn tail zitten dringen gingen ze allemaal het kunstgras of de grindbak in! Heerrrrrrrrrlijk! (we hebben het hier wel over rookies zoals ikzelf ook huh…ik pretendeer hier niets!)
Ik geloof dat ik verslaafd ben, zouden ze bij Prodrive ook een afkickcentrum hebben?
Toen ik daarna, badend van het zweet, en na mijn afkoelrondje (de groene ventieldopjes op mijn velgen waren gesmolten…..) eindelijk in de Paddock aankwam had ik de examenuitreiking natuurlijk gemist…… (maar ik had voor mijn gevoel in dat uurtje meer fun gehad dan de hele rest bij elkaar…..). Gelukkig wist mijn maat Michel mij van mijn acceptabele resultaten op de hoogte te brengen.
Thuis aangekomen heb ik wel een paar biertjes nodig gehad om te kalmeren…. En de week daarna op mijn werk heb ik me vaak afgevraagd: wat doe ik hier???
Ik heb zo’n vermoeden dat deze story continues…….en kan de verhalen van de cracks onder jullie ineens veel beter plaatsen! Het is gewoon boterg**l!!!
Ben echt een rookie op race gebied maar wilde de grenzen van mijn auto leren kennen. Later toch maar een auto gehuurd om de mijne een beetje te sparen…….
Bij aankomst parkeren tussen de Carerras en turbo’s, Ferrari, Lotussen, RS6-en, S8, en nog vééééél meer PK-porno…..
Dikke grijns dus. Dat beloofde veel lol, 60 petrolheads op een kluitje die als kinderen mogen spelen…… Eerst ff wat onwennig, al die testosteron bij elkaar, daarna zijn de “groepjes” al snel gevormd. Vervolgens blijkt, wonder boven wonder, dat de eigenaren van bepaalde auto’s ook nog bij elkaar in de groepjes zijn ingedeeld, ook al rijden ze in huur auto’s (bravo Prodrive!) .
Zoals 90% van de deelnemers had ik een BMW 325 gehuurd om de mogelijke schade te beperken. Ik kneep ‘m al voor die RWD experience. Tegen mijn natuur in weliswaar maar welke keus had ik.
Bij de aankomst/koffie werden de groepen dus ingedeeld ( 9 groepen van 7 man ongeveer) en werd het programma voor de eerste dag doorgenomen. De eerste morgen werden alle deelnemers in 2 groepen ingedeeld en werden “halve rondjes” gereden op het circuit. Met veel aandacht voor elke bocht (lijnen rijden is het belangrijkst voor goede tijden) konden we in 2 keer een uur het hele circuit leren kennen.
Programma voor de middag: rijden, rijden en nog eens rijden! Vooralsnog niet inhalen en beetje afstand houden. Ieder 1 rondje waarbij de instructeur rijdt en een rondje waarin je zelf rijdt met de instructeur ernaast, alle andere rondjes zelf rijden, steeds harder en harder en harder….
Heerlijk, langzaamaan de grens opzoeken waar de auto door snelheid of acceleratie begint uit te breken, aanrempunt leren bepalen, instuurpunt zoeken, en eenmaal ingestuurd als je de goede lijn te pakken hebt langzaam tot voluit (bij de apex) weer op het gas…. rrrrrrrrrrr, heerlijk!
Als je die extremen leert opzoeken gaat er natuurlijk ook wel eens wat fout (daar heb je tenslotte een huurauto voor) dus je leert al snel wat je wel en niet moet doen bij het uitbreken van de achterkant (driften, go…..!)
’s Avonds theorie (als je nog wat op kunt nemen want geloof me, je bent helemaal gaaaaar!), daarna borrelen, eten en weer borrelen (drie keer raden waarover gesproken wordt behalve over vrouwen…..)
Op de tweede dag ’s ochtend weer gassen en gummen, het gaat steeds harder en harder, bijna (maar niet echt) eng. Dat merk je doordat je auto steeds vroeger in de toerenbegrenzer slaat, dus je moet op een gegeven moment al voor de bochten schakelen en de snelheid er in houden…… Je wint als het ware al een versnelling tijdens je training! De cursisten overwinnen hun angst en gaan steeds meer onverantwoord rijden… Ja dan krijg je de meer serieuze crashes. Dus deze tweede dag steeds meer sleepwagens en gele vlaggen op de baan! Overal voor en achter je zie je de auto’s eruit vliegen.
Dan, na de lunch, wordt er geoefend op starten (veel te veel gas geven natuurlijk, één groot rubberfestijn) en meer serieuze schades….
Daarna is het vrij rijden met aandacht voor de individuele tekortkoming voor het examen de volgende dag, en zijn er ineens geen regels meer…. Inhalen waar je wilt. Jo, was het op de snelweg ook maar zo’n feest!! Ik heb zelf een halve noodstop moeten maken omdat er tussen de curbstones en het kunstgras een M3 zo graag inhalen wilde die van mij geen ruimte kreeg, in de slip raakte (goede kant uit) dat corrigeerde en vervolgens in een oncontroleerbare contraslip raakte en op 5 meter voor mijn motorkap aan het spinnen sloeg! Geloof me, je hebt je hart in je keel zitten als je op je grens in zo’n bocht zit en er een idioot binnendoor komt die je op dat moment wil laten zien hoe z’n koplampen eruit zien…. Vervolgens mag je er niet naar kijken want dan ga je d’r op! Dus wegkijken en een schietgebedje doen… en dat werkte want een minuut later stond ik zwaar aan m ’n peuk te hijsen in de pitstraat….
Assen. Assen is Ramshoek! Ramshoek is de laatste bocht voor de chicane waarna je het rechte stuk op gaat. Je hebt dan een paar hele flauwe bochten gehad waar je mits je de juiste lijn rijdt je voet niet van het gas hoeft te halen en in z’n 5 (bij een bmw) zit. Zoals ze het tijdens de training zeggen: als je een gróóóót hart hebt neem je daarna Ramshoek vol gas. Ramshoek is een bocht waar je de eerste keer met 120 door heen gaat en je al een hele vent voelt, maar na drie dagen op het circuit en goede begeleiding ga je er over vier wielen glijdend met 180 door heen….. Dat is een pure kick, echt ongelofelijk, vooral omdat ze je eerst vertellen dat er vorig jaar bij de cursus eentje met die snelheid is uitgevlogen en maar liefst 9 keer over de kop is geslagen alvorens ie door de grindbak in de railing is geslagen……(kom dus nooit “dwars” in de grindbak terecht!) (Zucht…)
Mijn individuele drama: de week voor de trainingen had ik met de RS4 het circuit al verkend, en was ook al redelijk aan de limiet gegaan voor mijn “leek”-gevoel. Ik was erop voorbereid dat ik een niet al te subtiele achterwielaandrijver (325i) tot mijn beschikking zou hebben dus dat ik voorzichtig moest zijn met gas bij het uitsturen. Ik rij bij mijn eerste ronde dus redelijk voorzichtig de pits uit, eerste bocht, op het gas en ja hoor, hij gaat. Ik wist hem nog op de baan te houden , maar bij de volgende bochtencombinatie ging ie spinnen als een gek…. Ik kreeg van iedereen duimpjes vanwege de spectaculaire spin maar begreep er geen ruk van! Ok, ok, een bmw’, maar zo erg. Het leek wel achterwielaandrijving in het kwadraat. Ik begon me behoorlijk onzeker te voelen in dat apparaat omdat ik, als ik de anderen bij wilde houden in iedere (ja echt iedere) bocht begon uit te breken. Voor mijn gevoel was het vooral in de bochten naar links, maar wie ben ik… Meestal kon ik door de juiste correcties (lang leve de driftcikel in Lelystad) de auto op het circuit houden maar mensen achter mij begonnen steeds meer te dringen, en ik wilde me niet laten kennen als je begrijpt wat ik bedoel….
Bij de volgende pitstop heb ik de instructeur gevraagd om ff in mijn auto te rijden en hij ging ook zwaar overstuurd het circuit over…. Bij de lunch daarom ff de auto teruggebracht naar Molenaar (deverhuurder) met mijn klacht, daar kwam nog nij dat ik inmiddels koppijn had van de benzinedampen in dat kreng. Michel die op een gegeven moment achter mij zat deelde mij nog mee dat ik erg veel vloeistof lekte. Mijn broek was nog droog dus dat moest ook aan de auto liggen, dus ook dat er maar ff bij verteld…. Bovendien had ik er in 2 uur meer dan een halve tank doorheen gejakkerd en dat is voor een < 200 PK auto bijna niet mogelijk. Ik heb hem er nog bij verteld dat voor mijn gevoel het overstuurprobleem zich vooral bij de bochten naar links zich voordeed. De beste man zou er naar kijken, en ik ben gaan lunchen.
Na de lunch vertelde hij me met een grote schijnheilige grijns dat alles weer OK was, de banden hadden voorheen allen 3 bar en dat was veel teveel (besparen op slijtage zeker…). Maar de eerst volgende bocht vloog ik er weer uit en de stank was nog steeds hoofdpijnverwekkend. Dus ik meteen weer teruggegaan en hem verteld dat ik hier geen drie dagen in kon rijden...! Twee koppen koffie later was het probleem boven water: de benzinetank lekte, dat verklaarde het hoge verbruik, maar de benzine die eruit lekte kwam op het rechter achterwiel, dat verklaarde de ellende in de bochten naar links!
Nadat het probleem weer verholpen was heb ik erg dikke pret gehad. Vooral omdat ik al ruim een halve dag de rest bij moest houden met een zwaar overstuurde auto heb ik goed lijnen leren rijden, je wilt tenslotte niet onderdoen voor de rest dus je zoekt automatisch de betere lijnen op waarbij je snelheid kunt optimaliseren.
Wat Prodrive betreft, echt een klasse club! Het is ongelooflijk om te zien hoeveel enthousiasme alle instructeurs aan de weg leggen, waarmee ze het echt iedereen naar de zin maken. Er waren groepjes, vrienden en individuen door elkaar heen gemengd en ik geloof dat echt iedereen drie memorabele superdagen heeft gehad. Het is ongelooflijk hoe de gepaste individuele aandacht en begeleiding samenging met alle gezelligheid waarbij de serieuze aspecten in zeer goede banen en zonder enige teneur geleid werden door het waakzame oog van deze ervaren begeleiders. Regelmatig verzamelden de instructeurs zich op strategische plekken langs de baan om te analyseren en voorzagen ze iedereen vervolgens van de juiste feedback om nog beter te kunnen rijden voor het examen of gewoon voor de lering. Ongelooflijk. Echte klasse en petje af voor de organisatie! Zij hebben de lat voor zichzelf, en daarmee voor de deelnemers ook, zeer hoog liggen en halen het onderste uit kan. De stress bij de leiding aan het eind van de training vlak voor de examens lag misschien wel hoger dan bij de cursisten! Toen ik n.a.v. de regen op de laatste dag bij Paul Maaskant informeerde hoe hoog hij het slagingspercentage zou inschatten wilde hij daar geen antwoord op geven omdat hij geen mensen af wilde schrijven! Dat noem ik nou klasse! Tot op de laatste minuut voor het examen hebben mensen nog individuele ondersteuning van het team gekregen!
Bij het eerste instructierondje murmelde ik, mij vastklampend aan allerhande steun, dat ik het niet voor mogelijk hield ooit met zo’n snelheid zelf aan het stuur dit circuit over te gaan. Hij moest lachen en zei: morgenmiddag doe jij dat! Ik wilde het niet geloven maar hij had echt gelijk… En dat ik de dag erna op een spekglad circuit zoveel pret kon beleven met bijna dezelfde rondetijden had ik al helemaal niet voor mogelijk gehouden. Ik werd dan ook beloond met een Europese licentie….
De echte lol kwam na het examen. De uitslag vond ik eigenlijk helemaal niet interessant meer, ik wilde meteen mijn RS4 het circuit op hebben na alles wat ik had geleerd. Alle huurauto’s waren al teruggebracht dus alleen de cracks met circuitauto’s en alle PK monsters zoals ik wilden nu ff voluit gaan! Mijn God! Toen begon mijn bloed pas echt serieus te stromen. Eerst ff twee rondjes met me maat naast me voor wat quattro tips (hij had tenslotte al drie dagen die 500 PK+ Quattro op het asfalt gehouden) en om de auto warm te rijden.
Toen de voetjes eenmaal weer gewend waren aan mijn eigen paardje, de fenomenale acceleratie, remwerking en de Quattro grip op een nat wegdek ging er een hernieuwde wereld voor me open. Mijn rondetijden met de BMW werden echt aan flarden gereden. Porsches, Lotussen, M3tjes en wat dan meer werden echt het snot voor de ogen gereden. Ik had zelfs de rust om ze in mijn binnenspiegel één voor één de baan af te zien spinnen als ze me bij probeerden te houden in de bochten (rechte stuk hoef ik met 534 PK niet eens over te hebben). Echt, Quattro RULES op een spekglad circuit! Ze gingen allemaal te vroeg op het gas… Dit was mijn wraak, na drie dagen op mijn tail zitten dringen gingen ze allemaal het kunstgras of de grindbak in! Heerrrrrrrrrlijk! (we hebben het hier wel over rookies zoals ikzelf ook huh…ik pretendeer hier niets!)
Ik geloof dat ik verslaafd ben, zouden ze bij Prodrive ook een afkickcentrum hebben?
Toen ik daarna, badend van het zweet, en na mijn afkoelrondje (de groene ventieldopjes op mijn velgen waren gesmolten…..) eindelijk in de Paddock aankwam had ik de examenuitreiking natuurlijk gemist…… (maar ik had voor mijn gevoel in dat uurtje meer fun gehad dan de hele rest bij elkaar…..). Gelukkig wist mijn maat Michel mij van mijn acceptabele resultaten op de hoogte te brengen.
Thuis aangekomen heb ik wel een paar biertjes nodig gehad om te kalmeren…. En de week daarna op mijn werk heb ik me vaak afgevraagd: wat doe ik hier???
Ik heb zo’n vermoeden dat deze story continues…….en kan de verhalen van de cracks onder jullie ineens veel beter plaatsen! Het is gewoon boterg**l!!!
- Jelmer850i
- Berichten: 5631
- Lid geworden op: 21 jun 2006, 19:06
- Locatie: Kantoor: www.jumptide.nl of M5
-
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 21 sep 2007, 21:30
- Locatie: Leiden
-
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 21 sep 2007, 21:30
- Locatie: Leiden
-
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 21 sep 2007, 21:30
- Locatie: Leiden
Hierbij het verslag van mijn Audi maatje met zijn RS6 (we zijn ongeveer even snel.....), hij heeft alleen een nogal forse "derriere"....en Mabel is de koosnaam voor zijn 500 PK+ RS6.
Assen.
Ik heb een bijna onbeschrijfelijke 3 dagen achter de rug op het circuit in Assen. Ik heb er intens van genoten en Pauls gezelschap speelde daarin een belangrijke rol. Wat een fenomenale inspannende ontspanning! Hééél verslavend!
De eerste dag verliep teleurstellend voor mij. De gehuurde BMW bleek me onmogelijk te passen. Ze hebben écht hun best gedaan; er zijn er drie achtereenvolgens omgebouwd om op maat te krijgen. De eerste twee kon ik slechts verlaten met hulp van twee uit de kluiten gewassen collega's... Een beetje genant natuurlijk, omdat we met 60 auto's eerst van bocht naar bocht reden en daar telkens uitgestapt instructies kregen. Na vier keer 'uitstappen' was ik fysiek al bijna op...
Dus: de cursus maar met Mabel doen! En hoe! (Mabel met nieuwe schijven en extra koeling, Pagid Grey remblokken, staalflex remleidingen, en Dot5.1 remolie)
Er zijn nu 59 deelnemers voor wie het silhouet van een aanstormende A6 in de spiegels permanent op het netvlies gebrand is; om dat silhouet vervolgens in de verte te zien verdwijnen. Uiteraard heb ik peentjes gezweet uit angst voor schade aan Mabel. Maar aan het begin van de tweede dag, toen Paul Maaskant de groep toesprak over 'respect' voor elkaar, heb ik het woord genomen en gevraagd om 'respect in het algemeen maar voor een zwarte RS6 in het bijzonder'; het is per slot van rekening niet mijn vrije keuze om met de eigen auto te rijden. Een 5-tal deelnemers had ik daar in het bijzonder op het oog: 4 Sjonnies en 1 Kruk. Met 3 Sjonnies heb ik steeds uit strategische overwegingen contact gezocht en dat bleken achteraf ook net mensen te zijn. Die Kruk was niet te redden; de enige deelnemer die het achteraf dan ook niet heeft gehaald. De laatste Sjonnie bleek Schele Nelis; volgens mij heeft die continu op 2 circuits tegelijk gereden en zag twee Mabels, waar hij wel tussendoor kon...
Er zijn namelijk 2 aaneensluitende bochten op het circuit waar Mabel's gewicht een groot nadeel is: bocht 4 en 5 genaamd "Ossebroeken", waardoor ik in bocht 6 "Strubben" minder snelheid heb dan andere deelnemers. De straatbanden zijn daar overvraagd. Alle andere deelnemers reden op semi-slicks of andere circuitbanden. Op correct advies van de instructeur neem ik daar een ruimere lijn om de auto vloeiend te laten lopen, maar daardoor maak ik meer meters en 'nodig' iedereen uit om daar binnendoor te steken. De angst dat iemand bij binnendoor steken te vroeg gas geeft en uitbreekt in mijn zijkant zorgt ervoor dat ik geen tegenacties onderneem, maar lekker van het gas ga: laat maar schuiven.
De tweede dag: Starts oefenen. Eerst met 6 auto's, dan met 12, dan met 24, etc. Er werd één groep gemaakt van de snelle deelnemers: 4 x Lotus Elise Compressor en een Donkervoort D8. Mabel werd ingedeeld bij de rest van het grut... bijna allemaal BMW 325i, een Mercedes 2,3 Evo, Honda type R, Mustang 5.0 V8. Owjah, en een kudde Seats; diesels notabene; er valt daar helemaal niets te ploegen rond het circuit, want er ligt kunstgras...
Startgrid: 2 rijen, 3 naast elkaar. Rode lampen aan, dan tussen de 3 en 5 seconden lampen uit en sprinten! De sprints eindigden na 1/3 van het circuit, maar inclusief de eerder beschreven lastige bochten voor Mabeltje. Ronde rustig uitrijden en dan opnieuw aansluiten om te worden ingedeeld.
Wat een KICK!
Vanaf start/finish is het ca 400 mtr tot de eerste bocht. Ik had telkens minstens 150 mtr voorsprong bij het aanremmen voor die bocht "Haarbocht". Zelfs toen ik rechtsachter in rij 4 moest starten, had ik nog 100 mtr voorsprong voor het rempunt. Die bocht is een rechterbocht, dus moet je links aanremmen. Beetje ongelijke strijd dus; maar daardoor ohzo leuk!
Toen werd ik op mijn verzoek ingedeeld bij de Lotussen (Loti?) en de D8. Daar klopte mijn hart wat sterker in de keel. Startopstelling eerste rij: D8, Lotus, Mabel, en tweede rij: 3x Lotus. Mabel dus helemaal rechts, terwijl de ideale lijn links ligt. Nu moet je bedenken dat die groep al 4 sprints onder elkaar had uitgemaakt en dat daar nu dus zo'n 2 ton boodschappencombi werd tussengezet. Stel je het volgende beeld voor: een Donkervoort D8, die zó laag is dat hij een oranje vlaggetje moet voeren om in spiegels zichtbaar te zijn; dan de Lotussen: 1 mtr hoog en je moet op je hurken zitten om te kijken of er iemand inzit. En een Audi Avant. De vraag "wie hoort er niet thuis in dit rijtje" blijkt echter een instinker.
Lampen rood: linker voet op de rem en lichtjes gas, om de aandrijflijn aan te spannen. Lampen uit: rem los, half gas, turbo's vol in, dan plank gas. De Lotus verdwijnt in m'n linker ooghoek naar achteren; de D8 gaat volkomen gelijk op. Ik kan naar links, want de Lotus ligt al 3 lengtes achter. De D8 heeft de ideale lijn. Ik verlies dus iets aan moment, omdat mijn bocht niet optimaal kan. Midden in "Ossenbroek" komen er twee Lotussen langszij, omdat mijn lijn daar ruimer moet zijn. Maar niet zo ruim dat zij hun normale kunnen rijden. De eerste Lotus gaat te vroeg op het gas en spint; de tweede kijkt ernaar en rijdt er vol bovenop. Vier kleine Lotusjes; toen waren er nog twee... Na "Strubben" het rechte stuk, waar ik de D8 nét niet meer kon pakken. De enige sprint die ik niet won! Die D8 heeft een G-Tech vast gemonteerd en klokte onze sprint op 3,9 seconde naar de 100 km/u(!).
De laatste startoefening was met het hele veld; ik achteraan. Nou, ik heb safetycar gespeeld: aan die chaos wilde ik Mabel niet blootstellen...
De derde dag: Het oefenen van het praktijkexamen; "vijf ronden de auto aan de grens bewegen op de ideale lijn"
Klein detail: REGEN !
Twee dagen oefenen op het droge en dan de examendag kletsnat. De instructeurs smulden; 59 deelnemers niet zo; 1 deelnemer in een A6 QUATTRO had een grijns, die alleen door z'n helm in breedte werd beperkt. Van de ene dag op de andere bestond het deelnemerveld uit 59 rijdende chicanes en een RS6. Mijn doel voor die dag: Mabel op het zwarte spul houden tussen de witte lijnen en het groen. En uiteraard, heensturen om de slippende, spinnende, tollende, zwiepende, glijdende andere deelnemers. Resultaat van die ochtend: 3 kapitale schades, waaronder een Lotus (toen was er nog één...).
Inmiddels was forummer Patrick een paar rondjes met me meegereden. Jammer dat ik niet meer dan 80% van het vermogen durfde te gebruiken. De verantwoordelijkheid over het welzijn van een ander weegt dan toch te zwaar. Later is dat goedgemaakt door een instructeur die met Patrick in Paul's (Fluim) RS4 wel even de grenzen opzocht.
Het examen:
Ik sta als 3e in de lineaire opstelling aan het einde van de pitsstraat. Achter me nog 10 deelmemers. Individuele starts met 15 s. tussenruimte. De grapjas van een instructeur blijft echter met een brede smile 30 s. voor Mabel staan, voordat ik mag. Waarom toch? )
Maar goed, mijn gebruikelijke 'geluk' slaat weer toe. Nog voordat ik op het circuit ben, haperen en stotteren boven de 4500 toeren; lopen op zeven cilinders... Achteraf, een bougie die het geweld niet meer aankon. Nou, dan maar tot 4500 toeren. Het bleek voldoende! Door iets later en iets korter te remmen en bij het uitacceleren in de bocht de auto op 4 wielen naar buiten te laten driften, kon ik het hele veld binnen 5 ronden lappen. De twee die voor mij startten dus zelfs 2x ingehaald.
Ik begreep niet waarom ik niet werd afgevlagd na 5 ronden... Later snapte ik pas dat alle anderen nog in ronde 4 bezig waren! Mijn examen was dus 6 ronden lang.
Dit is er wel eentje voor de boeken! Een zevencilinder RS6 rolt het hele veld op; binnen 5 ronden...
Resultaat: EU-licentie met de vermelding bij de uitreiking: "bijzonder goed gedaan"
Een trotse en voldane Eszes.
Assen.
Ik heb een bijna onbeschrijfelijke 3 dagen achter de rug op het circuit in Assen. Ik heb er intens van genoten en Pauls gezelschap speelde daarin een belangrijke rol. Wat een fenomenale inspannende ontspanning! Hééél verslavend!
De eerste dag verliep teleurstellend voor mij. De gehuurde BMW bleek me onmogelijk te passen. Ze hebben écht hun best gedaan; er zijn er drie achtereenvolgens omgebouwd om op maat te krijgen. De eerste twee kon ik slechts verlaten met hulp van twee uit de kluiten gewassen collega's... Een beetje genant natuurlijk, omdat we met 60 auto's eerst van bocht naar bocht reden en daar telkens uitgestapt instructies kregen. Na vier keer 'uitstappen' was ik fysiek al bijna op...
Dus: de cursus maar met Mabel doen! En hoe! (Mabel met nieuwe schijven en extra koeling, Pagid Grey remblokken, staalflex remleidingen, en Dot5.1 remolie)
Er zijn nu 59 deelnemers voor wie het silhouet van een aanstormende A6 in de spiegels permanent op het netvlies gebrand is; om dat silhouet vervolgens in de verte te zien verdwijnen. Uiteraard heb ik peentjes gezweet uit angst voor schade aan Mabel. Maar aan het begin van de tweede dag, toen Paul Maaskant de groep toesprak over 'respect' voor elkaar, heb ik het woord genomen en gevraagd om 'respect in het algemeen maar voor een zwarte RS6 in het bijzonder'; het is per slot van rekening niet mijn vrije keuze om met de eigen auto te rijden. Een 5-tal deelnemers had ik daar in het bijzonder op het oog: 4 Sjonnies en 1 Kruk. Met 3 Sjonnies heb ik steeds uit strategische overwegingen contact gezocht en dat bleken achteraf ook net mensen te zijn. Die Kruk was niet te redden; de enige deelnemer die het achteraf dan ook niet heeft gehaald. De laatste Sjonnie bleek Schele Nelis; volgens mij heeft die continu op 2 circuits tegelijk gereden en zag twee Mabels, waar hij wel tussendoor kon...
Er zijn namelijk 2 aaneensluitende bochten op het circuit waar Mabel's gewicht een groot nadeel is: bocht 4 en 5 genaamd "Ossebroeken", waardoor ik in bocht 6 "Strubben" minder snelheid heb dan andere deelnemers. De straatbanden zijn daar overvraagd. Alle andere deelnemers reden op semi-slicks of andere circuitbanden. Op correct advies van de instructeur neem ik daar een ruimere lijn om de auto vloeiend te laten lopen, maar daardoor maak ik meer meters en 'nodig' iedereen uit om daar binnendoor te steken. De angst dat iemand bij binnendoor steken te vroeg gas geeft en uitbreekt in mijn zijkant zorgt ervoor dat ik geen tegenacties onderneem, maar lekker van het gas ga: laat maar schuiven.
De tweede dag: Starts oefenen. Eerst met 6 auto's, dan met 12, dan met 24, etc. Er werd één groep gemaakt van de snelle deelnemers: 4 x Lotus Elise Compressor en een Donkervoort D8. Mabel werd ingedeeld bij de rest van het grut... bijna allemaal BMW 325i, een Mercedes 2,3 Evo, Honda type R, Mustang 5.0 V8. Owjah, en een kudde Seats; diesels notabene; er valt daar helemaal niets te ploegen rond het circuit, want er ligt kunstgras...
Startgrid: 2 rijen, 3 naast elkaar. Rode lampen aan, dan tussen de 3 en 5 seconden lampen uit en sprinten! De sprints eindigden na 1/3 van het circuit, maar inclusief de eerder beschreven lastige bochten voor Mabeltje. Ronde rustig uitrijden en dan opnieuw aansluiten om te worden ingedeeld.
Wat een KICK!
Vanaf start/finish is het ca 400 mtr tot de eerste bocht. Ik had telkens minstens 150 mtr voorsprong bij het aanremmen voor die bocht "Haarbocht". Zelfs toen ik rechtsachter in rij 4 moest starten, had ik nog 100 mtr voorsprong voor het rempunt. Die bocht is een rechterbocht, dus moet je links aanremmen. Beetje ongelijke strijd dus; maar daardoor ohzo leuk!
Toen werd ik op mijn verzoek ingedeeld bij de Lotussen (Loti?) en de D8. Daar klopte mijn hart wat sterker in de keel. Startopstelling eerste rij: D8, Lotus, Mabel, en tweede rij: 3x Lotus. Mabel dus helemaal rechts, terwijl de ideale lijn links ligt. Nu moet je bedenken dat die groep al 4 sprints onder elkaar had uitgemaakt en dat daar nu dus zo'n 2 ton boodschappencombi werd tussengezet. Stel je het volgende beeld voor: een Donkervoort D8, die zó laag is dat hij een oranje vlaggetje moet voeren om in spiegels zichtbaar te zijn; dan de Lotussen: 1 mtr hoog en je moet op je hurken zitten om te kijken of er iemand inzit. En een Audi Avant. De vraag "wie hoort er niet thuis in dit rijtje" blijkt echter een instinker.
Lampen rood: linker voet op de rem en lichtjes gas, om de aandrijflijn aan te spannen. Lampen uit: rem los, half gas, turbo's vol in, dan plank gas. De Lotus verdwijnt in m'n linker ooghoek naar achteren; de D8 gaat volkomen gelijk op. Ik kan naar links, want de Lotus ligt al 3 lengtes achter. De D8 heeft de ideale lijn. Ik verlies dus iets aan moment, omdat mijn bocht niet optimaal kan. Midden in "Ossenbroek" komen er twee Lotussen langszij, omdat mijn lijn daar ruimer moet zijn. Maar niet zo ruim dat zij hun normale kunnen rijden. De eerste Lotus gaat te vroeg op het gas en spint; de tweede kijkt ernaar en rijdt er vol bovenop. Vier kleine Lotusjes; toen waren er nog twee... Na "Strubben" het rechte stuk, waar ik de D8 nét niet meer kon pakken. De enige sprint die ik niet won! Die D8 heeft een G-Tech vast gemonteerd en klokte onze sprint op 3,9 seconde naar de 100 km/u(!).
De laatste startoefening was met het hele veld; ik achteraan. Nou, ik heb safetycar gespeeld: aan die chaos wilde ik Mabel niet blootstellen...
De derde dag: Het oefenen van het praktijkexamen; "vijf ronden de auto aan de grens bewegen op de ideale lijn"
Klein detail: REGEN !
Twee dagen oefenen op het droge en dan de examendag kletsnat. De instructeurs smulden; 59 deelnemers niet zo; 1 deelnemer in een A6 QUATTRO had een grijns, die alleen door z'n helm in breedte werd beperkt. Van de ene dag op de andere bestond het deelnemerveld uit 59 rijdende chicanes en een RS6. Mijn doel voor die dag: Mabel op het zwarte spul houden tussen de witte lijnen en het groen. En uiteraard, heensturen om de slippende, spinnende, tollende, zwiepende, glijdende andere deelnemers. Resultaat van die ochtend: 3 kapitale schades, waaronder een Lotus (toen was er nog één...).
Inmiddels was forummer Patrick een paar rondjes met me meegereden. Jammer dat ik niet meer dan 80% van het vermogen durfde te gebruiken. De verantwoordelijkheid over het welzijn van een ander weegt dan toch te zwaar. Later is dat goedgemaakt door een instructeur die met Patrick in Paul's (Fluim) RS4 wel even de grenzen opzocht.
Het examen:
Ik sta als 3e in de lineaire opstelling aan het einde van de pitsstraat. Achter me nog 10 deelmemers. Individuele starts met 15 s. tussenruimte. De grapjas van een instructeur blijft echter met een brede smile 30 s. voor Mabel staan, voordat ik mag. Waarom toch? )
Maar goed, mijn gebruikelijke 'geluk' slaat weer toe. Nog voordat ik op het circuit ben, haperen en stotteren boven de 4500 toeren; lopen op zeven cilinders... Achteraf, een bougie die het geweld niet meer aankon. Nou, dan maar tot 4500 toeren. Het bleek voldoende! Door iets later en iets korter te remmen en bij het uitacceleren in de bocht de auto op 4 wielen naar buiten te laten driften, kon ik het hele veld binnen 5 ronden lappen. De twee die voor mij startten dus zelfs 2x ingehaald.
Ik begreep niet waarom ik niet werd afgevlagd na 5 ronden... Later snapte ik pas dat alle anderen nog in ronde 4 bezig waren! Mijn examen was dus 6 ronden lang.
Dit is er wel eentje voor de boeken! Een zevencilinder RS6 rolt het hele veld op; binnen 5 ronden...
Resultaat: EU-licentie met de vermelding bij de uitreiking: "bijzonder goed gedaan"
Een trotse en voldane Eszes.
- Dennis van der Schoot
- Berichten: 1573
- Lid geworden op: 12 mei 2007, 11:51
- Locatie: Tilburg
- Niels
- Berichten: 22520
- Lid geworden op: 13 feb 2006, 23:04
- Auto: Prius+
- Locatie: Grunn...
Mooie verhalen en Audi RS roelzzzz 8)
Ik ga me er nog eens in verdiepen denk ik, 1000,- is goed besteed lees ik zo. Assen is een super baan behalve de nieuwe strubben waar Mabel het ook zo moeilijk mee had. Wat een köt bocht is dat. De Ramshoek is super inderdaad en die neem ik met de motor ook met een goede 180km/h zonder problemen. De bochten ervoor zijn ook super vanwege de verkanting imho.
Het benzine-band verhaal herken ik alleen dan met een motorfiets
Ik ga me er nog eens in verdiepen denk ik, 1000,- is goed besteed lees ik zo. Assen is een super baan behalve de nieuwe strubben waar Mabel het ook zo moeilijk mee had. Wat een köt bocht is dat. De Ramshoek is super inderdaad en die neem ik met de motor ook met een goede 180km/h zonder problemen. De bochten ervoor zijn ook super vanwege de verkanting imho.

Het benzine-band verhaal herken ik alleen dan met een motorfiets

- Bert ///M3
- Berichten: 9424
- Lid geworden op: 28 mar 2006, 22:30
- Jelmer850i
- Berichten: 5631
- Lid geworden op: 21 jun 2006, 19:06
- Locatie: Kantoor: www.jumptide.nl of M5
- rudie ter hogt
- Berichten: 146
- Lid geworden op: 20 okt 2007, 21:51
- Locatie: haaksbergen
- E30-Amateur
- Berichten: 100
- Lid geworden op: 22 okt 2007, 00:14
- Auto: BMW E36 325i
- Locatie: Eindhoven
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Bing [Bot] en 3 gasten