Over de grens is natuurlijk avontuurlijker, meer het ik-ben-op-reis gevoel. Maar NL is prachtig en kan erg uitdagend zijn. Ik test liever op een zonnig rotspaadje in Frankrijk uit hoe goed het 4wd systeem is, dan in de diepe Brabantse of Drentse modderpoelen tussen de verlaten weilanden of bossen (in het donker, bij vrieskou, you'll get the picture).
Tot nu toe baggeren mijn auto's overal probleemloos doorheen. Met dank aan goede banden, maar vooral de moderne esp-systemen en vrije ruimte onder de auto (geen starre assen of differentiëlen die je bodemspeling opheffen bij het eerste de beste diepe karrespoor).
Nog lang niet alle routes gereden die ik wil. Ook al heel veel zelf ontdekt, door gewoon een keer pardoes een weggetje in te rijden. Dat heb ik altijd gedaan, maar nu kan de auto meer dan ik durf. Dat scheelt een hoop.
Doorgaans rijd ik solo, of met gezin. Dan wil je eigenlijk niet vast komen te zitten. Ik geef daar ook cursussen in voor NGO-medewerkers in Brussel e.o., want de meeste 4x4 trainingen zijn nog redelijk old school (net als de oude garde op het circuit doet). Terwijl de lokale 4x4 clubleden met hun zware Patrols en Pajero's vast komen te zitten, door altijd net iets lompers te doen dan verstandig is, leg ik het verschil uit tussen hun hobby en de mijne. Zij vinden vastrijden om de limiet van de auto te leren kennen namelijk wél leuk. Dan kunnen ze al hun dure spulletjes gebruiken. En levensgevaarlijk lieren.
Als je in een oorlogsgebied zit, dan boeit je dat niet zoveel. Het is dan wél handig dat iemand je heeft uitgelegd hoe je traction control UITzet om weer los te komen. In plaats van een heel verhaal over sperren, lockers, levensgevaarlijke recovery's en alles wat aan hulpmiddelen wegbezuinigd is binnen hun organisatie. Met een beetje boeren verstand kom je veel verder. Of keer je op tijd om. Mijn klanten komen in Bachmut, Gaza en Sudan. Ze krijgen een Duster mee, of met geluk een nieuwe Land Cruiser met allemaal knoppen in plaats van low gear schakelpoken. Soms is het gewoon een 2wd sedan met een taxichauffeur die de verkeerde afslag neemt ivm een road block. Hun wereld lijkt wonderbaarlijk genoeg meer op de mijne dan de Terreinrijden clubjes. Daarom huren ze mij in. Ik wil dit nu ook aan gaan bieden bij overlanders die ook liever rijden dan vastzitten.
Ik werk samen met een zeer ervaren, jonge, JEEP rijder met dezelfde mindset als ik. Hij durft meer, vanwege zijn riante 4x4 ervaring, maar hij snapt alle risico's. Samen kunnen we de verschillende nuances goed uitleggen en demonstreren.
Een maatje van me vertelt tijdens de workshops over zijn ervaringen in Afrika en het Midden-Oosten. Waarbij ze alle foute beslissingen al eens meegemaakt hebben en je niet kon rekenen op enige hulp. Zelf onvoorbereid problemen oplossen levert leerzame verhalen op, kan ik je melden!
Tip: greenlanen wordt off roaden als het weer omslaat, of als je verdwaalt en stug doorrijdt als dat eigenlijk niet meer kan. Ik ga nooit de deur uit om te offroaden, maar ik houd er wel rekening mee dat Terreinrijden opeens nodig is.
Overigens staan er wel een paar trips met potlood gepland waarbij de ML wel tot aan de limiet op de proef gesteld gaat worden, omdat ik wil zien wat de auto kan. Dat zijn serieuze 4x4 routes waarbij het zomaar kan zijn dat ik achteruit terug moet. Dat ga ik niet solo doen.
