Als een Phoenix uit de as herrezen
In 2007 bestond het Driving Fun forum net een jaar, waren de eerste circuitevenementen georganiseerd en ontstond bij een aantal leden uit de harde kern het plan om te gaan racen. De naam verzinnen was niet zo moeilijk, dat moest uiteraard DFRacing worden. Uiteindelijk ontstond daaruit Downforce Motorsport dat twee jaar zeer succesvol deelgenomen heeft aan de Sportklasse van de Supercar Challenge met meerdere overwinningen en een tweede plaats in het kampioenschap.
Eind 2008 kwamen er meerdere factoren samen die het einde van Downforce Motorsport betekenden. De vrachtwagen kwam buiten de schuld van de bestuurder in een kettingbotsing terecht op de ring van Antwerpen, waarbij een passagier ernstig gewond raakte en zowel trekker als trailer total loss raakten, de wereldwijde kredietcrisis maakte het vinden van sponsoren zo goed als onmogelijk en alle initiatiefnemers hadden een volledige focus op hun eigen bedrijven nodig.
Maar na 15 jaar keihard werken, kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan. Jeugdige overmoed heeft plaats gemaakt voor jarenlange ervaring, maar de rondetijden zouden toch nog ongeveer hetzelfde moeten zijn.
Welke klasse
Nadat besloten is dat er weer geracet moet worden, is de volgende vraag in welke klasse dan. Belangrijk is in ieder geval dat het niveau van de competitie hoog is. In eerste instantie werd naar de Porsche Supercup gekeken, maar dat is tegenwoordig echt vrijwel onbetaalbaar. Voor een raceweekend betaal je +/- €60.000 en dat is voor twee uur rijtijd, zonder schades of testen vooraf. Maar welke klasse of Cup komt dan in aanmerking? De voorkeur ging in ieder geval uit naar een klasse met gelijke auto’s. En uiteraard moest er ook een beetje gang in zitten. Na enig rondsnuffelen, leek de Westfield Cup van de DNRT wel een geschikte klasse. De Cup bestaat al ruim 15 jaar, in het begin werden er rondetijden van rond de 2 minuten op Zandvoort gereden, maar de mannen (m/v) zijn enige tijd geleden begonnen met het inhuren van een data-engineer en het verplicht delen van data met elkaar en daardoor zijn de rondetijden ontzettend aangescherpt. Vooraan in de Cup worden er zelfs rondetijden in de 1.52 gereden onder optimale omstandigheden en de gehele top 10 zit vaak binnen een seconde van elkaar, dus spanning lijkt gegarandeerd. Toen een goede klant van DF ook nog besloot te stoppen met racen en zijn Westfield te koop zette, was een proefrit snel georganiseerd. Daarbij bleek de Westfield Cup racer ook nog eens ontzettend leuke auto om mee te rijden. Er zit uiteraard niks op, geen ABS, ESP, tractiecontrole, schakelen gebeurt met een H5-bak, de auto weegt in racespec met rijder 675kg en kan heerlijk met het gas gestuurd worden. De Ford Zetec motor mag maximaal maar 187pk leveren, maar in combinatie met het lage gewicht en een veld van minimaal 20 gelijke auto’s, is heel veel driving fun toch gegarandeerd.
[23-04-2024] De eerste testdag
De eerste racedag werd wegens zakelijke verplichtingen gemist, maar op 23 april jongstleden was de eerste testdag op Zandvoort. Inmiddels had ik al contact gezocht met Erik Groenendijk de Laat van de Fontys Minor Motorsport Engineering en hem leek het ook een geweldige uitdaging om zich op het project te storten. Dat betekent dat een aantal jonge, gemotiveerde studenten die hun toekomst als engineers in de autosport voor zich zien, zich met het project zouden gaan bemoeien: helemaal geweldig dus! Op de dag dat ik de auto gekocht had, had ik voorzichtig al een stuk of 7 rondjes gereden (met passagier) en kwam tot een 2.00.09. Voor een eerste keer niet heel slecht, maar dat was uiteraard nog veel te langzaam. Zelfs als je er twee seconden vanaf haalt voor de passagier, zou je daarmee in de Cup in de achterhoede meerijden. En daar is het ons niet om te doen.
Zoals het studenten betaamt waren ze fashionably laat op Zandvoort, dus eerst maar even zelf een paar rondjes gereden om een begintijd te zetten. Met flink pushen kwam daar een 1.57.36 uit, al een stuk sneller dan de vorige keer, maar nog altijd was er voldoende ruimte voor verbetering. Nadat de studenten gearriveerd waren, begonnen ze met het uitwegen en uitlijnen van de auto, waarna de vele verstelmogelijkheden van demping, vering en rebounds aan de beurt waren. Al met al kun je vrij veel aan zo’n Cup auto verstellen en alles heeft direct weer invloed op andere parameters, dus onze eerste focus was om de auto legaal te maken qua maximaal camber (mag voor bijv. maar 4 graden zijn) en rijhoogte, om van daaruit in 4-5 stints proberen de afstelling te verbeteren. Uiteindelijk kwamen we tot een 1.56.48 met op de predictive laptimer een ronde later een 1.56.3 tot een langzamere auto bij het ingaan van de Audi S in de weg reed en deze ronde verpestte. Daarmee zouden we in de Cup al ongeveer halverwege het veld komen, dus niet geheel ontevreden, maar toch ambitieuzer dan dat besloten we nog een volgende testdag in te lasten, bij onze vrienden van de HARC.
[10-05-2024] De tweede testdag
De HARC testdag is opgedeeld in vier groepen en met een Westfield rij je uitsluitend tussen lichtgewicht auto’s, met name Formule Fords en Formule 3 auto’s en andere Westfields. Dat klinkt in theorie allemaal geweldig, alleen had niemand erbij gezegd dat die Formule Fords een soort rijdende chicanes zijn die net zo graag een minuutje langer over een ronde doen, dus het was regelmatig bijremmen, van de lijn af en ontwijken, maar verder was het wel heerlijk om op een circuitdag te rijden waarbij ik zelf niet aan het werk hoef te zijn. Na de eerste sessie liepen we alleen wel tegen een hinderlijk probleem aan dat de auto af en toe bij hoge toerentallen in de 4e versnelling begon in te houden.
Samen met race-engineer Matty Driessen hebben we een heel testprogramma doorlopen, waarbij we de auto meer camber gegeven hebben, de demping en met name ook de rebound zachter af hebben gesteld en iedere verbetering was een schot in de roos. De handling van de auto werd steeds beter, alleen werd het stotteren ook steeds erger. Uiteindelijk een 1.56.98 gereden en besloten om voor de 5e sessie een bevriende instructeur in te laten stappen. Maciej Krolikowski heeft onder meer Formule Ford en Formule Renault gereden, won in beide klasses de eerste race waaraan hij deelnam en gaat meestal vanaf de eerste bocht bizar hard in welke auto je hem ook laat rijden. Na een sessie kwam ook hij met een big smile terug, rapporteerde dat het inhouden nu ook in de derde versnelling plaats vond, maar desondanks had hij toch nog een 1.57.18 gereden. Benieuwd wat er mogelijk zou zijn met een motor die vol vermogen levert, werd de Westfield weer in de kar geduwd. Terug naar de Fontys waar het probleem onderzocht en hopelijk opgelost zou worden.
[18-05-2024] Raceday
Kwalificatie
Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zover, de eerste wedstrijd bij de DNRT. Op vrijdagavond was ik nog op Meppen aan het werk, toen in de auto gesprongen richting huis en proberen om op tijd naar bed te gaan (wat uiteindelijk toch na 23:00 werd), want om 05:15 zou de wekker alweer gaan. Bij de Fontys hadden ze een slecht verbinding makende massakabel gevonden en er was goede hoop dat het inhouden van de motor hiermee verholpen was. Om 06:30 aanmelden, auw, dat is toch wel echt vroeg, maar het is voor het goede doel! De studenten waren er dit keer ook ruim op tijd, dus die konden al beginnen met het plakken van de verplichte sponsorstickers en wedstrijdnummers en ik werd om 07:50 bij de verplichte briefing verwacht. De wedstrijdleider ging daar in lekker tempo doorheen, terwijl er toch ook nog wat zinnige dingen werden aangestipt en toen was het tijd om ons in de pitbox op de kwalificatie voor te bereiden. De kwalificatie in de DNRT is een blok van 15 minuten waarin je maar even kijkt hoe je het doet. 15 minuten is te kort om een pitstop te maken om de bandenspanning te checken, want daarmee verlies je zomaar 5 minuten, dus besloten om de hele sessie buiten te blijven. Het is per slot van rekening toch maar de kwalificatie.
Ronde 1 was een beetje rommelig met wat kleine foutjes, dus groot was de verbazing toen er een 1.56.07 op de datalogger verscheen: met afstand een dik PR, woohoo, dat geeft hoop! Daarna waren er vooral rondes waarin andere deelnemers in de weg reden, dus besloten om even een hele langzame ronde te doen en een gat te zoeken. Net voor Audi S kwamen twee snelle deelnemers voorbij die normaal standaard top 5 rijden en ook races winnen, dus daar snel achter aan gesloten. Die gasten gaan echt serieus hard, maar in de allerlaatste ronde kon ik er naar eentje toe rijden. De frustratie was dan ook groot toen de motor naar Audi S toe alweer begon in te houden. Uitkomen Arie Luyendijk bocht het rechte stuk op was het inhouden nog erger, maar desondanks verscheen er een 1.55.47 op de datalogger. Voor het eerst (ruim) onder de 1.56 wat het doel voor deze dag was en P4 in de kwalificatie op een seconde van pole position met een haperende motor en een ronde waarin ik bij Masters van mijn lijn af moest om een andere rijder in te halen, dat is op zijn minst hoopvol!
Racen is vaak hoge pieken en diepe dalen, want een haperende transponder zorgde ervoor dat de drie snelste rondes niet getimed waren en ik met een 1.56.367 vanaf P11 mocht starten. Tijd voor protest was er niet, dus door naar de startopstelling voor de eerste race.
Race 1
Over race 1 kan ik eigenlijk kort zijn: dramatisch. Op weg naar de grid en tijdens de opwarmronde haperde de motor al, dus heel even overwogen om de auto de pits in te rijden, maar tussen race 1 en race 2 zou drie uur zitten; ruim voldoende voor de mannen van de Fontys om het probleem te verhelpen. Bovendien is de startopstelling van race 2 de finishvolgorde van race 1 en er vallen altijd wel een paar rijders uit, dus het zou dom zijn om bij voorbaat al genoegen te nemen met een laatste startpositie voor de volgende race. Dus dan maar gewoon starten. Tot mijn verbazing was de start helemaal top, kon ik een paar mensen die met elkaar aan het vechten waren inhalen en we rolden zo de top 10 binnen. Toen kwam roestigheid in mijn raceskills echter beetje dwars te liggen. We verloren +/- 20 km/u topsnelheid op het rechte stuk, door Slotemaker naar het Scheivlak toe en op het rechte stuk voor Audi S, de rest van de ronde waren we competitief. In de 6e ronde reed een andere deelnemer naar me toe op het rechte stuk naar Audi S en hij probeerde vanaf redelijk ver een inhaalactie aan de binnenkant. In plaats van hem gewoon voorbij te laten, besloot ik om de rem een beetje los te laten om hem op te vangen langs de buitenkant. Maar daardoor dook ik te snel de rechter bocht in en kwam links in het grind terecht. Meteen volgas en ik kon er op eigen kracht uitkomen, maar wel zeker 5 seconden verloren en meteen in het gedrang van andere deelnemers terecht gekomen. Daar reden er nog twee van tegen elkaar aan waarvoor ik moest uitwijken, weer via een grindbak (dit keer in Vodafone) en weer 5 seconden verloren. Uiteindelijk op een hopeloze P15 gefinisht.
Race 2
De studenten van de Fontys doken na de eerste race meteen op de auto en keerden deze helemaal binnenstebuiten. De olie catchtank werd geleegd, alle filters schoongemaakt, de bougies en injectoren vervangen. Eigenlijk wilden we de bandstofpomp ook nog vervangen, maar dat bleek op het circuit helaas onmogelijk. Op naar race 2, die we vanaf P15 zouden starten. Op weg naar de grid en tijdens de opwarmronde leek het probleem verholpen. Ik had een redelijke start en wist één plekje te winnen, maar halverwege de eerste ronde kwam het probleem weer in alle hevigheid terug, met als gevolg dat de auto’s die achter me reden me op de rechte stukken gemakkelijk voorbij konden rijden. Aan het einde van de tweede ronde reden we stijf achteraan, dit leek op een deceptie uit te gaan lopen… De auto voor ons begon langzaam uit beeld te verdwijnen toen er aan het begin van de 4e ronde een soort siddering door de auto heen trok en deze opeens weer vol vermogen gaf. Woohoo! Racen met dit soort problemen geeft je een soort borderline symptomen, maar na heel veel jantje huilt, was het nu tijd voor jantje lacht. Met nog 8 rondes te gaan, vlogen we naar de andere deelnemers toe en schoten deze vervolgens links en rechts voorbij. Met nog 3 rondes te gaan, waren we terug op P12 en kwamen we Lennart Hiemstra tegen. Lennart is een vriend en compagnon van me, rijdt normaal ergens tussen de 3e en 8e plaats in deze Cup, maar had deze dag ook zijn dag niet. Maar de eerste keer dat we op het circuit met elkaar de strijd aan konden gaan, gaf ons allebei vleugels. In de laatste 3 rondes hebben we elkaar 10x ingehaald, zonder ook maar 1x contact te maken; close racing met respect voor elkaar en uiteindelijk op 0,3 seconde achter elkaar gefinisht, Lennart op P11 en ik op P12. Helemaal blij en klaar om de volgende race verder te gaan met de opmars naar voren.
Video met dank aan Lennart die als camera-auto fungeert.
Race 3
Had ik al gezegd dat je van racen af en toe borderline krijgt? Zo nee, dan bij deze. Race 3 weer een goede start en een plekje gewonnen, om vervolgens na een halve ronde weer het probleem met de haperende motor te krijgen. Qua rijden was deze laatste race van de dag echt goed, eigenlijk geen fout gemaakt en 12 kwalificatierondes achter elkaar gereden, stuk voor stuk vol op het randje. Met vol trappen konden we in het spoor van de auto’s voor ons blijven, maar als je 20km/u verliest op de rechte stukken, kun je inhalen wel vergeten. Iedere keer kom je 30-40 meter achter de auto voor je bij de remzone aan, dat gat rem je vervolgens wel dicht en door de bochten waren we echt sterk, maar inhalen lukt gewoon niet. Uiteindelijk op P13 gefinisht, op maar 6 seconden achter degene op P7 en 30 seconden achter de racewinnaar. Als je daarbij bedenkt dat het motorprobleem minimaal zo’n 2 seconden per ronde kost, dan zitten we dus aardig in de buurt. Uiteraard is er nog veel te leren op het gebied van rijden, kunnen we de afstelling nog iets beter voor elkaar krijgen, maar het doel voor dit jaar was een keer in de top 5 rijden, dat lijkt me op dit moment wel een haalbare kaart. Maar goed, eerst dit motorprobleem maar zien te verhelpen, want dat zit ons echt dwars.
Video met dank aan Lennart die als camera-auto fungeert.
Enthousiast geworden?
"The value of life can be measured by how many times your soul has been deeply stirred."
Soichiro Honda
Ondanks alle technische problemen, heb ik echt een geweldige dag gehad en van iedere minuut genoten. De sfeer in de pitbox was fantastisch, iedereen bleef de hele dag positief en we werkten echt als een geweldig team samen. Dus, geheel in lijn met het gedachtegoed van DF, zou ik dit graag willen delen met meerdere mensen. Als je de kans hebt om dit te doen, kan ik het iedereen aanraden om het dan ook gewoon te doen!
Wat heb je nodig?
*) Een EU racelicentie of hoger (die kun je bij DF halen als je die nog niet hebt)
*) Een volledige KNAF gekeurde race-outfit (ondergoed, pak, schoenen, handschoenen, helm en HANS systeem).
*) Enig budget.
Geen Westfield is geen probleem; ik wil er een paar aanschaffen om een leuk team op te zetten. De volgende stap is een racetrailer, die komt later deze week of volgende week, afhankelijk van de tijd die er is om hem op te halen. Hop hop, gas erop!
Interesse? Stuur me een PB om een keer een test te plannen of om je voor een race in te schrijven.
.
) maar je hebt je niet boven hoeven melden op racecontrol voor contactjes ofzo, dus netjes gereden !
