YOLO zorgde er altijd voor dat we met iets leuks op vakantie gingen. In het begin met de Peugeot 206 gti en de kleine meid op de achterbank. Later de (lease) Peugeot 1.6 306 cabrio. Meisje werd echter groter en Pappa had DF ambities dus uiteindelijk kwam daar een BMW 130i M-sport als vrouw/gezinsauto. Jarenlang dus op vakantie met de 130i. Fantastische reis auto. Ruimte genoeg voor z'n 3-en, achterwielaandrijving, Drexler sperdiff en heerlijke atmo 6-lijn. Pappa was altijd in z'n nopjes op weg naar Italie en door de bergen in de Dolomieten. Vrouwlief, dochterlief soms wat minder maar dat mocht de pret niet drukken.
Toen kwam de periode dat meisje groot werd en niet meer mee ging. Dus gezellig weer op pad met vrouwlief alleen. Dat betekende dat we de tweezitter, de Porsche BoxsterS op vakantie mee konden nemen. Super bijzonder en heerlijk met cabrio, alhoewel ik ooit de fout heb gemaakt dat ding zonder airco te bestellen (was een optie van 6000 gulden). En dat mis je met 35+ in Italie en de kap open ...
Inmiddels nieuwe fase. Benzine is onbetaalbaar, fun auto's voor de deur moeten nog zeker 30 jaar mee en dus wat "gespaard" blijven. Afgelopen voorjaar met een Peugeot 107 1.0 een weekje naar de Harz gestuurd. Was serieus gezellig met z'n twee-en dus afgelopen twee weken ook de P107 maar gepakt voor de trip naar Italie.
Achterbank plat, genoeg ruimte voor bagage en hup naar Levico. Eerste dag ergens na de Tjimmelsjoch in de Dolomieten overnacht. Snelweg gaat prima. Airco, comfortabel 130-140 en dat ding haalt op 1 tank gewoon Oostenrijk vanuit Nederland
Tjimmelsjoch zelf was een bijzondere ervaring. Omhoog volgas in 2 bij zeg 80 overschakelen naar 3 en gewoon snelheid verliezen. De arme P107 trok het niet in z'n drie omhoog. Soms in haarspeldbochten omhoog zelfs noodgedwongen terug naar 1. Naar beneden overigens nog serieus lol gehad. Zo'n ding weegt niks en stuurt dan eigenlijk best nog leuk, scherp en wisselt goed van richting. Zo weinig mogelijk remmen en zoveel mogelijk "snelheid" en "momentum" houden. Conclusie: zelfs in een P107 op een bergweggetje krijg je vrouwlief schreeuwend dat ik normaal moest doen
Tweede week zaten we in Garda en hebben we nog dagtripjes gedaan naar Verona en Venetie. Prima reisauto wat dat betreft en heerlijk qua parkeren in de drukke steden. Past allemaal goed, geen stress met krappe parkeerplekken, krappe bochten, steile drempels en meer van die gein.
Om het "back to basic" gevoel beetje meer gestalte te geven nu ook hotels geboekt zonder avondeten. 's avonds elke keer op pad geweest om boodschappen te doen en ergens een plekje buiten te zoeken om te bbq-en, bakken of simpel een broodje of salade te verorberen onder een ondergaande zon, in de bergen met uitzicht op het Gardameer. La Dolce vita.
Gisteren weer thuisgekomen na denk ik zo'n 2500km te hebben gemaakt in twee weken met het inmiddels "11 jaar oude stadsautootje dat we ooit voor m'n dochter hebben gekocht". Ding heeft het echt geweldig gedaan. Enige wat ik eigenlijk mis is cruise-control. Voor de rest, prima zuinige auto, ook om langere afstanden mee te doen. Wat ook serieus opvalt is dat wanneer je in Italie naast een (originele oude) Fiat 500 staat (een echt stadsautootje zoals vroeger) is hoe groot een P107 eigenlijk nog is !
Wat zijn we toch eigenlijk verwend en wat is het leven toch goed, ook in een 11 jaar oude P107 op vakantie met de achterbank plat en wat camping kook / bbq spullen mee. (Wat mij betreft hadden we nog in een tentje geslapen maar dat krijg ik er bij vrouwlief niet in).
Mark.
(die net thuis is van een boodschapje in Amsterdam/Osdorp. Dan waardeer je overigens wel weer heel, heel, heel ernstig de ervaring van zo'n open cabrio langs de Amstel met schreeuwende 3.2l flat-six tussen de 5500-7200 rpm
)
