Jullie weten dat ik best vaak van familiesloep ruil, en dat daarbij best gekke wagens voorbij komen.
Het mag ook bekend zijn dat ik daarnaast de Lotus Elan had, die me in 15 jaar bezit nooit is gaan vervelen.
Eigenlijk deed hij dat nog steeds niet, maar de roep om wat anders werd sterker en sterker, totdat hij niet lager meer was te negeren. Ongeveer driekwart jaar geleden heb ik de knoop doorgehakt en ben ik begonnen om de centen bij elkaar te harken voor een waardige opvolger.
Dus: Allereerst de Lexus GS450h eruit. Dat deed pijn, want dit was met afstand de allerfijnste reisgezel die ik ooit heb mogen bezitten.
V8 Prestaties, 4 in lijn verbruik en een heerlijke ride in alle comfort en luxe die je je maar wensen kunt. Daarnaast lag die ook nog eens aangenaam op het netvlies, en voelde een beetje aan als de Jaguar XF die ik trouwens ook enorm kan missen. De wagen was snel verkocht, want: Geen occasions te vinden in NL EN Hybride, dus de verkoop was als kakken zonder drukken.
Daarnaast ben ik mijn M100 verkoopklaar gaan maken. Want hoewel technisch een van de beste in de EU, was er optisch een beetje werk aan, En ik wilde gewoon dat alles perfect was voor de volgende eigenaar. Daar ging wel even wat tijd overheen.
In de tussentijd ben ik ook begonnen an de verkoop van Elan onderdelen die ik had liggen, maar ook heb ik veel van mijn geliefde audio equipement op Marktplaats gezet om daarmee anderen blij te maken en mijn spaarvarken aan te dikken. Daarnaast natuurlijk alle spaarcentjes opzij en hyper-focus op de uitgaven. Bij elke uitgave heb ik me de vraag gesteld: Brengt dit me dichter bij mijn doel? Mijn droomwagen? Indien nee... dan niet doen. Daarnaast nog wat andere zaken verkocht op Marktplaats en intussen was de Elan zover om te koop te zetten.
Dat proces hebben jullie kunnen volgen, en dat was niet gemakkelijk. De psychische 20k grens bleek in de weg te zitten en na heel heel veel geduld heb ik besloten de vraagprijs net onder de 20k te zetten. Dat ging al beter, maar nog niet naar mijn zin. Uiteindelijk heb ik wat upgrades verwijderd zodat de prijs van de wagen nog een keer naar beneden kon. Toen ging het los.. Of ik hem naar de USA wilde verschepen, Zuid-Frankrijk, Belgie, Duitsland en Nederland. Ook op facebook heel veel reacties (en nog steeds)
Uiteindelijk heb ik de wagen verkocht aan een echte petrol head, dat is toch het leukste natuurlijk. Afscheid nemen was zwaar na 15 jaar lief en leed gedeeld te hebben en vrijwel elk onderdeel van de M100 te hebben gereviseerd / gerepareerd / verbeterd / opgeleukt of gewoon schoongemaakt. Het mees moeilijke was mijn zoon, die niet beter weet dan dat papa een rode Lotus Elan in de garage heeft staan. Ik heb 'm een paar maanden lang voorzichtig richting afscheid gecoacht. Hem duidelijk gemaakt dat je voor wat nieuws soms ook eerst plaats moet maken door afscheid te nemen van wat ouds. In de ratio ging dat allemaal prima. Op de dag zelf de ene huilbui na de andere, och wat was dat jochie verdrietig. Toen ik nog 1 keer de deur voor hem opendeed stak hij zijn hoofd naar binnen, legde zijn neus op de stoel en nam een diepe diepe teug. "Dan weet ik later nog goed hoe lekker hij rook papa!" (ik schiet er weer vol van nu ik dit typ) Als laatste nog hartverscheurend meegerend toen de trailer om de hoek verdween.
Nadat ik langs de RDW was geweest voor export is het dan nu echt gedaan als Elan M100 Turbo eigenaar! (voor nu dan)
Maar wat nu?
Ik geef de clou vast weg, want ik ben ff klaar met typen. De rest van het verhaal volgt later.
Nu staat dit enorm dikke ding op de oprit en is (bijna) alle leed dik vergeten natuurlijk!
Een heuse Lotus Evora S!
gewenst. 
en anders kun je hen nog ff rood wrappen 
