Long time no see, tijd voor een update!
Laatste 2 weken voor de Carbage Run was een beetje hectisch. Had een weekje wintersport geplanned staan, dus een week niet werken aan de Cherokee. Maar hij maakte nogal wat bijgeluiden in het onderstel. Wat ook niet gek is, gezien de liftkit toch wat andere belasting geeft op alle componenten die al 285.000km onder de Cherokee zitten. (ik geloof niet dat kruisstukken/lagers/assen/bussen ooit vervangen zijn).
Dus tijd voor een uitlijning en diagnose van de bijgeluiden. Auto bij de garage neergezet en gezegt dat ze een week de tijd hadden.
Na een weekje weer opgehaald, volgende dingen:
- Uitlaat zat los, hebben ze gelast
- Auto is helemaal uitgelijnd
- Kruisstukken doorgesmeerd
- Wielen lopen bij maximale stuuruitslag tegen de draagarmen aan.
De week tussen de Wintersport en Carbage Run m'n zus de taak gegeven om hem uitvoerig te testen. Ze heeft de hele week met de XJ gereden naar haar werk. En was tevreden.
Woensdags kwamen de stickers binnen voor de Carbage Run, want een saaie auto met alleen wat nummers erop is natuurlijk niet leuk.
Hoewel we natuurlijk niet voor de prijzen meedoen, moet je wel een beetje in de spirit van het evenement mee doen. Dus als thema hebben we gekozen voor een auto die in de basis ook al blauw is. Dat scheelt weer een bult geklieder met verf.
Voor de kenners, het is een Jeep-interpretatie van de Hudson Hornet (bekend van o.a. Cars)
Dag 0 - 1: Vertrek!
En toen was het zondag en klaar voor vertrek richting Malmö
Wel een dag van wennen. Elke vibratie, elk bijgeluid toch wel weer even schrikken/nadenken over wat het kan zijn, volt meter in de gaten houden, olie druk, tankmeter etc.
Cruisesnelheid lag op een geschikte 120km/h (geen Cruise Control, dus we doen het met het voetje) en dan lust de vierkante baksteen wel een aardig slokje. (1 op 4.5 of 5) en met een tank van 70 liter, is het toch wel vaak tanken
Onderweg verschillende runners & duitsers ingehaald, echt wat is dat toch met die Duitsers die op de autobahn ook allemaal 100 rijden?
Op de boot naar Denemarken:
Kleine Hudson op weg naar de brug tussen Denemarken en Zweden:
En toen werden we staande gehouden bij de grensovergang tussen Denemarken en Zweden.
Stonden 3 andere runners ook heel serieus te kijken en met een paar Zweedse ambtenaren zenuwachtig om hun auto te lopen. We moesten in het rijtje aansluiten en toen kwam er een ambtenaar naar ons toe.
"The Lights are not allowed"
Kwam er op neer dat onze dagrijdverlichting in de verstralers (die oranje kruizen) niet mochten. Ik kan ze van binnenuit wel schakelen tussen oranje en wit, maar niet uit. Dus heb de connector eruit getrokken en toen mochten we doorrijden.
Op het moment dat we willen doorrijden komt een runner die voor ons staat naar ons toe, of we onderdelen kunnen meenemen. Ze zijn namelijk te zwaar beladen. En niet ook een klein beetje ook. (ze moesten 360kg kwijt, wat neer kwam op 1 setje wielen met studs, 3 zware gereedschapkoffers, 1 kledingkoffer en 1 runner
)
Dus na een overlaadsessie en een afspraak waar ze het weer konden ophalen, zijn we vrolijk Zweden in gereden en weer overgeladen. 45 minuten later waren we op het adres van ons hotel.
De Start
Grote vreugde, de auto stond de volgende ochtend nog gewoon op de plek waar we hem neergezet hadden. En hij startte ook nog
Vloeistof check on point, 200ml olie erbij gegooid en richting de start locatie vertrokken.
Na de start begon het avonduur eigenlijk gelijk. Binnen 30km stonden we al op weggetjes die ondergesneeuwd en opgevroren waren en de eerste runners stond al in de berm met pech en/of gebrek aan grip
. Was serieus tricky <3
Na 200km begon ons op te vallen dat ons stuur wat uit het midden stond. Elke keer als we een ijs-pad afkwamen, was het stuur iets verder naar links gedraaid om rechtuit te rijden. Een korte inspectie later vertelde ons dat ze tijdens het uitlijnen vergeten waren de stuurstang (van de stuurbox-arm, naar het fusee) kraag vast te zetten waarmee ze het stuur in het midden konden zetten.
Met een sleutel 15 in de hand, onder de auto alles weer min-of-meer uitgelijnd met het oog en vastgezet.
Verder begon ons LSD in de achteras redelijk wat gemopper te geven bij rijden op asfalt en korte bochten. Ik had in de week voor de carbagerun wat Frictie-modifier toegevoegd, maar dat is blijkbaar niet genoeg.
Dus een tripje naar de Biltema, en de juiste olie met de toevoeging gekocht.
Rest van de dag eigenlijk zonder problemen doorgereden. Verbruik met 80km/h en op de binnenwegen steeg naar 1 op 6.5, dus weinig te klagen en te melden.
Even wat willekeurige foto's van de afgelopen dagen.
En na zo'n 3500km, genoeg benzine, 5 hotelovernachtingen en heel veel echte mooie wegen in een nog mooiere omgeving, één bermbezoekje, was de finish in Göteborg daar!
En dat was precies om 15:03 uur. En dat is 57 minuten voordat de finish normaal open gaat, en 4 uur en 57 minuten voor de start van de prijsuitreiking. Beetje vroeg en we hadden nog wel de lange route genomen van 460km / 8 uur die dag (duurt een uur langer dan de korte).
Organisatie vertelde ons vrolijk dat we de tweede auto waren die binnen was (nogmaals, het is geen wedstrijd, maar het voelt toch wel goed) en dat de eerste binnenkomer de korte route had gereden. (Nog iets enthousiaster was ik toen).
en toen was het tijd om af te druipen. 4 uur wachten op een uitreiking waar we toch niets zouden winnen, dat doen we een andere keer wel. Dus de Cherokee weer aan geslingerd om 16:30 en de navigatie op "Huis" gezet.
Boot van Denemarken naar Duitsland geboekt om 21:15 en klomp-control op 120km/h gezet!
Na de eerste tankstop het stuur overgedragen aan m'n zus en m'n kop op het kussen gelegd op de passagiersstoel. Ik werd wakker toen we weer stopten om te tanken. Wat ik raar vond, want we kunnen op snelweg-tempo zo rond de 300-320km op een tank voordat de lamp aankomt, en 300km zou het niet zijn naar de haven.
Maar blijkbaar vond m'n zus een cruisesnelheid van 144km/h een stuk beter, want dat is precies hoe hard de XJ loopt. En meer snelheid, betekend sneller bij de haven. Een snelle rekensom aan de pomp leerde ons dat m'n zus elke 2.6km een liter benzine door had gegooid en dat de XJ de hele weg vol gas heeft gelopen. Harder wil die niet dan de 144km/h.
Toch de bevestiging dat de XJ motorisch wel echt betrouwbaar is. Want toen we bij de haven aankwamen om 20:10, een uur te vroeg dus, startte hij gewoon weer nadat we hem hadden uitgezet. JEEJ!
De boot van 20:35 zat niet vol, dus we konden met die boot mee.
Op de boot snel wat gegeten, want je moet die 25 minuten toch stil zitten. Dat scheelt weer een pauze op de terugweg en na het aandokken weer volgas naar huis!
1:44 's nachts - THUIS!
Samenvatting van de laatste dag:
Totaal aantal km's: 1490km
Totaal aantal uren: 18 uur
Totaal aantal tankstops: 5
Aantal liters olie verbruikt: 600ml (1 Liter in totaal over de hele week, heel netjes voor een blok met 290.000km)
Aantal liter water verbruikt: 0ml
*Pakt stempel met Betrouwbaar en drukt hem op de auto*
En nu?
Dit is tijdens de run binnen gekomen. Dus daar gaan we binnenkort een begin aan maken, net als wat las-werkzaamheden aan de carrosserie en een nieuwe custom uitlaat. En dan maar eens gaan nadenken over de run van volgend jaar, die gaat naar Helsinki en daar ben ik nog nooit geweest.
