Je moet volgens mij twee dingen onderscheiden, de remkracht en de bestendigheid tegen fading.
1) remkracht
Is dit nog afhankelijk van de remmen of wordt dit voornamelijk door de grip van de banden bepaald?
M.a.w., als het je lukt om je wielen te blokkeren, zit er dan geen winst meer in je remsysteem op dat moment?
Dat is het standaard verhaal, maar toch klopt het volgens mij niet helemaal.
Als het wel zou kloppen, waarom rijden ze dan in F1 bijvoorbeeld niet met (lichtere) kwalificatieremmen die het maar 1 of 2 rondjes zonder fading volhouden in plaats van de gewone raceremmen die het 60 ronden vol moeten kunnen houden.
In principe moet daar toch in gewicht toch behoorlijk wat winst te behalen zijn en dat ook nog eens op een supergunstige plaats, ik kan me niet voorstellen dat ze die kilo's niet zouden willen pakken als het niet ook nadelige neveneffecten heeft?

2) Anti-fading
Wat speelt hier allemaal aan factoren mee?
Grootte van de remschijf?
Grootte en type blokken?
Aantal klauwen?
Soort remvloeistof?
Koeling van wat eigenlijk, wat probeer je bij een racer zo goed mogelijk te koelen? De schijf, de klauw, de blokken, van alles een beetje?
Helpen stalen remleidingen nog mee om fading tegen te gaan of is dat vooral een veiligheids-upgrade (staal kan niet scheuren als je eens door een grondbak o.i.d. gaat)?
En wat is nou belastender voor een remsysteem, in bijv. 100 meter voorzicht van 150km/u naar 120km/u remmen voor een bocht of hetzelfde doen door vol op dat middelste pedaal te stampen en de snelheid in maar 50 meter van je af te schudden?
Meestal lees je dat kort hard remmen een minder grote belasting is voor de remmen, maar hoe spoort dit dan met races waarin ze op het eind soms op het eind rustig aan gaan rijden/remmen als hun remmen het bijna gehad hebben; is dat dan meer het voorkomen van het echte schades als gebroken remschijven i.p.v. het qua temperatuur ontzien van het remsysteem?