Raar maar waar......................

[romo]

Motorrijder verliest been maar rijdt door
14 augustus 2007

TOKIO (ANP) - Een ongelooflijk ongeval in Japan: een motorrijder is maandag ten minste twee kilometer verder gereden voordat hij merkte dat hij een been verloren was, meldde de Japanse krant Mainichi Shimbum dinsdag op haar website.

De 54-jarige man verloor zijn been vanaf tien centimeter onder zijn knie. Dat gedeelte werd door de vangrail van zijn lijf gerukt. Pas toen hij een bocht moest maken, merkte hij het verlies op.

Een andere motorrijder die met de man op pad was, is toen terug gereden en heeft het afgerukte been gevonden, meldde de politie. De man en zijn been zijn naar het ziekenhuis gebracht.

Experts denken dat de enorme pijn van de verwonding de man heeft verdoofd, zodat hij zijn amputatie niet direct bemerkte, aldus de Japanse krant.

[Elmar]

Ik verlies meestal mijn verstand als ik op dat ding ga zitten.

[Mark Nauta]

Vind het een beetje een erg raar verhaal. Je weet toch wel dat je de vangrail hebt geraakt. Op dat moment merk je dat toch, en zie je toch naar de schade aan je motor of jezelf. Dat weet je toch ook wat er aan de hand is.

Erg raar. Weet niet hoe erg dit uit iemands duim is gezogen.

[Arthur]

[René130i]

@verhaal

Die journalisten daar eten teveel paddestoelen

[RVV]

oke even mijn ervaring met pijn. De meesten van jullie weten wel dat ik in 2003 een behoorlijk ernstig ongeluk heb gehad.

Op het moment en zeg maar het eerste half uur daarna voelde ik helemaal niks, ik was compleet bont en blauw, ribbenkast zwaar gekneusd. geen gevoel. onder het bloed schrammen, krassen, snijwonden.. Maar GEEN pijn.

Ik denk dat het een soort van bescheromingsmechanisme is, pijn is niks meer dan een zenuwprikel die waarschuwd dat er iets aan de hand is. Pijn waarneem je met je hersenen die de prikkels ontvangen. Op het moment dat de pijn zo bizar ernstig word waardoor je buiten bewustzijn kan raken. En geen controlle meer hebt over je lichaam. dus gevaar loopt. Sluiten de hersenen de pijnprikkels af.

[Mark Nauta]

Dat klopt ook Rico, en dat ben ik met je eens. Wist trouwens niet van je ongeluk.

Maar wat hier natuurlijk erg raar is. Je merkt toch dat je tegen een vangrail aanrijdt. Dan kijk je toch wat er aan de hand is. En heb je dat toch door, ookal zou je dan de pijn van je been niet eens voelen.

[Bert ///M3]

Tsja ik heb dat al vaker gelezen, dat als ze bijvoorbeeld je arm afhakken met een bijl dat je op dat moment zelf even niks voelt en dat pijn pas later komt.

[RVV]

of gewoon simpel in je vingers snijden, is iedereen wel eens overkomen. het snij moment zelf voel je bijna nooit iets.

[romo]

Er zijn allerhande medische voorbeelden van pijn die niet gelijk aanwezig is ten tijde van het trauma.
Dus bovenstaande verhaal kan zeker wel. ( zie ook verhaal van Rico, waarbij een overvloedige hoeveelheid adrenaline zeker ook een rol gespeeld heeft)

Mensen met steekwonden, die niet eens gevoeld hebben dat ze gestoken zijn, is ook een bekende.
Elizabet keizerin van Oostenrijk ( bekend onder de naam Sisi) werd in 1899 neergestoken door een anarchist, met een mes recht in het hart, ze voelde niets, liep nog 100m en viel toen dood neer....................even uit het geheugen.......................

[RVV]

Na 2 kilometer kwam die bij de schoenenwinkel aan, met het passen werd het duidelijk

[Roel SpeedCars]

Bij in een vinger snijden kan ik me wel voorstellen dat je het niet merkt, maar om een heel onderbeen incl. botten te verliezen zonder dat je het merkt daar komt toch aardig wat geweld bij kijken lijkt mij.

Echte die hards die Japanners

Roel.

[Hubert D]

De 54-jarige man verloor zijn been vanaf tien centimeter onder zijn knie. Dat gedeelte werd door de vangrail van zijn lijf gerukt. Pas toen hij een bocht moest maken, merkte hij het verlies op.

Bij het knee-downen sleepte z'n stompje over de grond

Maar het klopt wel, ik heb ook weleens een redelijk heftig motorongeluk gehad. Frontaal geramd door een auto...
Dat was van KLABOEM-zwart-weer bijkomen op het randje van de sloot, voordat er iemand was, dus vrijwel gelijk-en dan denken 'klote zeg, de motor zal wel goed kapot zijn, nu moeten ze me brengen.' Dus willen opstaan om terug te lopen, maar dat lukte niet. Toch maar blijven liggen dan, want ik lag toch een behoorlijk stuk verder als de auto met de motor erin.....

En tegen die tijd dat de ambulance er was begon ik toch aardig te rillen van de pijn. Nog heel lang daarna pijn van gehad trouwens, ondanks dat je dus eerst niks voelt.

Ja, je voelt alsof het een nare droom is

[Sander S.]

oke even mijn ervaring met pijn. De meesten van jullie weten wel dat ik in 2003 een behoorlijk ernstig ongeluk heb gehad.

Op het moment en zeg maar het eerste half uur daarna voelde ik helemaal niks, ik was compleet bont en blauw, ribbenkast zwaar gekneusd. geen gevoel. onder het bloed schrammen, krassen, snijwonden.. Maar GEEN pijn.

Ik denk dat het een soort van bescheromingsmechanisme is, pijn is niks meer dan een zenuwprikel die waarschuwd dat er iets aan de hand is. Pijn waarneem je met je hersenen die de prikkels ontvangen. Op het moment dat de pijn zo bizar ernstig word waardoor je buiten bewustzijn kan raken. En geen controlle meer hebt over je lichaam. dus gevaar loopt. Sluiten de hersenen de pijnprikkels af.

Ik kan er gewoon niet bij hoe ongelooflijk kut bovenstaande voor jou geweest moet zijn Rico.

De vrouw waarvan je houdt bij je in de wagen, een enorme klapper waar jij als bestuurder toen niets aan kon doen. Ik heb de foto's gezien van je 323i en je mag echt van geluk spreken dat het verder geen blijvende gevolgen had. Maar het moment zelf is voor mij niet te bevatten. Je vrouw ondersteboven in de gordel, zonder te weten of ze oké is.

Ongelooflijk.

[BBVW]

de meeste vrouwen hebben ook een gat in hun hand, dat weerhoudt ze er echter niet van je hele rekening te plunderen. Het lijkt wel of zij er helemaal niks van voelen.

[Paul]

Hmmz klinkt me bekend in de oren.. werd vorig jaar door iemand met een mes door mijn hand gestoken.. voelde eerst niets en pas toen alles onder het bloed zat.. tja...

[Tomaz]

Even over de motorrijder waar het hele draadje om begon. Motoren kunnen dan wel belachelijk snel rijden, maar door het (heftige)bloedverlies lijkt het me aannemelijk dat je al snel wat duizelig begint te worden onder het rijden. Ongeacht of je pijn voelt of niet.

[Elmar]

Wat veel frapanter aan het verhaal is...als ik motor rij, heb ik mijn voet op het stepje. Als ik mijn voet daarvan af haal, zal het gewicht van mijn bovenbeen naar beneden zakken. En dat voel je toch echt wel.

[frank de jonge]

Je bent dan al een stuk massa kwijt he Elmar, reken zo'n 10 tot 15 kg vlees, bot en nog wat gewicht aan kleding + schoen.

Dan lijkt je been ineens wel licht of je verneemt het gewoonweg niet.

[Hubert D]

Hij zal best gemerkt hebben dat ie tegen de vangrail kwam, waarschijnlijk dacht hij even dat het wel meeviel....

[Macboy]

de meeste vrouwen hebben ook een gat in hun hand, dat weerhoudt ze er echter niet van je hele rekening te plunderen. Het lijkt wel of zij er helemaal niks van voelen.

hahahahahahaha

[romo]

Kunstmatig leven komt er aan

Gepubliceerd op maandag 20 augustus 2007

Een groep wetenschappers verwacht dat er binnenkort kunstmatig leven gecreëerd kan worden.
Wetenschappers van over de hele wereld zijn al tijden bezig om vanuit het niets leven te creëren. De verwachting is dat dit over maximaal tien jaar gaat lukken.

Voor het creëren van zogenaamd 'synthetisch leven' zijn volgens Bedau drie zaken van belang. Ten eerste moet er een container of membraam komen dat de slechte cellen uitsluit en goede cellen vermenigvuldigt. Daarnaast moet er een genetisch systeem komen dat de taken van de cellen controleert en in kan spelen op veranderingen in de omgeving.

Tot slot is van groot belang dat er een stofwisselingsproces op gang wordt gebracht. Ruwe materialen moeten in dit systeem omgezet worden in energie.

Goede hoop
Volgens een leiders van het onderzoek naar kunstmatig leven, Jack Szostak, moet er binnen een half jaar bewijs zijn dat het maken van een membraam dat goede cellen opslaat en slechte weert, te verwezenlijken is. Ook het creëren van een systeem dat de taken van cellen coördineert, moet volgens de geleerde te doen zijn.

Zijn idee is dat het membraam een soort Darwin-achtige functie krijgt. In het membraam moeten de cellen de wetten van de evolutie volgen. Szostak: "We zijn niet slim genoeg om dit soort dingen te ontwerpen, we laten de evolutie zijn werk doen."

Levensvatbaar
De biologische chemicus Steve Benner, van Foundation for Applied Molecular Evolution is wat cynisch over de levensvatbaarheid van kunstmatige leven. "Als dit leven is gemaakt, zal het zo zwak zijn, dat er in het laboratorium een gigantische inspanning moet worden geleverd om het maar een uur in leven te houden."

[Pascal]

Over dat been van die Japanner;een automatische enorme andrenaline-stoot is inderdaad goed voor flinke tijdelijke verdoving;echter de klap waarmee een been er af rukt,moet genoeg zijn om de motorrijder onderuit te laten gaan.
Broodje aap,denk ik,iig gedeeltelijk.