Nog voor ik de 320d testte, had ik eerst een uitgebreide testrit met een 118d met 136pk met het nieuwe EfficientDynamics-systeem van BMW dat meer vermogen geeft bij minder verbruik en uitstoot. Toch even aan de tand voelen.
De nieuwe 1-reeks is naar mijn smaak een aangename verschijning. Goed, de doorgebogen lijn blijft ook in de 3-deurs aanwezig, maar de witte 3-deurs demo met 18”-schoeisel zag er lekker fris uit. De wagen wordt standaard uitgerust met een sportstuurtje dat ook in de E90 3-reeks is terug te vinden, en op deze demo had men ook op sportzetels gekozen. De zetels zitten natuurlijk fijn, en door de aanpasbare zijwanden kan je jezelf er erg stevig in kwijt.
Ook het sportstuur is uitgekiend. Het is iets kleiner en dikker dan het standaard stuurtje in de 5-deurs, en ligt erg goed in de hand. Voor een meerprijs kan je ook het M-stuur krijgen, wat nóg wat dikker is, wat zachter in de hand ligt en afgewerkt is met geperforeerd leder.
Door het stuur kan je perfect het klokkenwerk zien, wat netjes onder een luifel is ingewerkt. Ik vind de luifel mooier dan de bult in de 3-reeks, maar de luifel is afgewerkt in hard kunststof. De rest van de kunststoffen in de 1-reeks hebben evenwel een update gekregen tegenover de pre-facelift, en het geheel komt nu wat zachter en luxueuzer over. De middenconsole ziet er goed uit, de metaal-accenten zijn minder nadrukkelijk dan in de 3-reeks en de middentunnel is in deze uitvoering met twee drankbekerhouders uitgevoerd. Mag belachelijk klinken, maar ik kan het Noord-Amerikaans rijden bij tijden ook wel appreciëren. Ook zit er in deze versie een open- en opklapbare middenarmsteun, waarin je wat cd’s en prullaria kwijt kan. De middenarmsteun verbergt ook de minijack AUX-in aansluiting voor de radio, en optioneel ook een USB-aansluiting. Net zoals in de 3-reeks is dit een prijzige optie, maar als je het dieselgeroffel onder het vooronder maar niks vind, is dit je uitweg.
Achterin is de ruimte beperkt. Je kan zonder meerprijs drie plaatsen op de achterbank aanvragen, maar drie volwassenen achterin vervoeren is voor de betrokkenen geen pleziertje. Zelfs met mijn 1m85 kon ik achter iemand van mijn postuur kiezen tussen rechtop zitten en m’n hoofd pletten tussen m’n schouder en het dak, of wat onderuit gezakt zitten en genieten van de goede hoofdsteunen, maar m’n knieën langsheen de voorzetel prikken. In- en uitstappen in een driedeurs is ook geen sinecure. Maar zo een auto koop je natuurlijk niet voor de achterbank. De koffer is eveneens beperkt, maar in tegenstelling tot de grotere 3, is de achterbank hier standaard wél neerklapbaar in 2 delen.
Over het stuur, zie je in tegenstelling tot de 3 de mooi gewelfde motorkap, dankzij je lage zitpositie en de hoge motorkap. Met dit blik is het moeilijk wachten om de wagen te ervaren tijdens het rijden, dus de “sleutel” gaat in de sleuf en we duwen op de start/stop-knop. De 4 cilinders met 1995 cc longinhoud komen tot leven, en in eerste versnelling schakelen gaat makkelijk. We laten het ontkoppelingspedaal opkomen terwijl we het gaspedaal beroeren, en plots wordt m’n voordeur wel érg klein in de achteruitkijkspiegels.
De demo heeft amper 900 km op de klok, dus moet ik het nog wat rustig aan doen. We zoeken even wat lokale wegen op, en daar merk ik dat ondanks het 19” lichtmetaal op het laagprofiel rubber, de wagen érg vlot over vluchtheuvels durft, en daarbij minder ongemakken doorgeeft dan mijn oude Audi Cabriolet op 17” lichtmetaal. Bochten gaan strak en snel, maar op rechte stukken voel je de snelheidssensatie niet. Het ligt daarbij écht aan het ontbreken van een VAG-turbogat en het gebrek aan het geluid van een benzinemotor in hoge toeren, want je maakt al snel illegale en onaangepaste snelheden in zo een 1-reeks. Remmen gaat strak, en de wagen geeft nergens aan dat ie moet zoeken voor grip.
Nergens zie ik de stumperhulp-lampjes aanschieten, ondanks soms uitdagend rijgedrag, en bij het naderen van een rotonde wil ik wel eens weten ofdat zo een achterwielaangedreven einser wel degelijk overstuurd of onderstuurd is. Op geruime tijd van de rotonde moet je beginnen op de DTC-knop te duwen, want pas na 5 seconden induwen gaan alle stumperhulpjes – exclusief ABS – uit. Door één keer klikken wordt het systeem namelijk in een soort “sport”-mode gezet, waar je gekker moet doen om stumperhulp te krijgen, maar de systemen blijven in die modus wel wakker. Je wordt op de hoogte gehouden van je instelling door een knalgele indicator in het midden van je instrumentarium.
Eenmaal op de rotonde blijkt dat de einser qua basis even onderstuurt, en vervolgens bij lift-off overstuur doet. Snel terug accelereren na de rotonde, en ook op glad asfalt rijdt ie perfect. We naderen een rood licht, en het is de eerste keer om de automatische stop-start-functie te testen: vanaf het moment dat je de versnellingsbak vrij zet en de koppelingspedaal loslaat, stopt de motor met draaien. Vanaf het moment dat je het koppelingspedaal terug induwt, start de motor weer, en het is letterlijk zo dat de motor al draaiende is nog voor je voet de bodem raakt met het koppelingspedaal, zodat je zonder tijdsverlies kan vertrekken. Met deze technologie ben je dus zelfs in Duitsland en Groot-Brittanië nog altijd de snelste aan de lichten.
We sprinten even tot 160 km/u op een stuk semi-snelweg, en merken dat de wagen wel genoeg longinhoud heeft om hard te kunnen gaan. Maar er is en blijft het verschil met de Belgisch geknepen 163pk of zelfs volle 177pk van de huidige 120d of toekomstige 320d. In absolute waarden heeft de 320d zelfs 10pk meer per ton dan de 118d. Klein betekent in deze dan ook niet noodzakelijk licht.
Dat gewicht zit natuurlijk voor een groot deel in de veiligheidsvoorzieningen van de 1-reeks. Met 6 standaard airbags en een stevige kooi scoorde de 5-deurs 33 punten en 5 sterren op de EuroNCAP-testen, wat niet slecht is voor een auto van die klasse. Enkel qua voetgangersveiligheid scoort de 1, net zoals vele andere BMW’s, slechter.
Eindconclusie voor mij is dat de 118d een erg capabele auto is. De enige redenen om niét voor de 1 te gaan zijn het feit dat de 320d voor mij ietsje krachtiger is, meer ruimte heeft voor de occasionele passagier, en het imago van een 1-reeks met standaardbumpers toch nog meer “young professional” is. Privé zou ik niet twijfelen over een 120d met M-tech pack, alhoewel dan plots een Z4 ook mijn interesse trekt.
118d getest
- wooter
- Berichten: 519
- Lid geworden op: 02 feb 2006, 16:31
- Locatie: Onder het canvas
- Macboy
- Berichten: 26187
- Lid geworden op: 02 feb 2006, 11:49
- Locatie: www.petkovski.nl
- Panda de Beer
- Berichten: 490
- Lid geworden op: 31 mar 2006, 14:15
- Jelmer850i
- Berichten: 5631
- Lid geworden op: 21 jun 2006, 19:06
- Locatie: Kantoor: www.jumptide.nl of M5
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten