Het moment dat je je (wederom) realiseert dat al het werk wat je deze week verricht voor een ander is..
De pakweg 24.000 brievenbusmaatschappijen die een handvol Amsterdamse adressen telt, sluizen op jaarbasis 12.000 miljard euro door, ( en er moet 17 miljard worden bezuinigd over de rug van de arme, zieke en bejaarde, wie is hier nu Maf?) twintig keer ons bruto binnenlands product. Wij verdienen daar een helersfooi aan van 1,5 miljard euro, dat wordt binnengeharkt door ongeveer duizend moreel gelobotomiseerde advocaten en fiscalisten. Het gaat allang niet meer alleen om vermijden van dubbele heffing. Belastingontwijking, zoals dit fiscale pootje lichten eufemistisch heet, is uitgegroeid tot een ware industrie. Met fraaie prospectussen, glimmende folders en kant-en-klare fiscale constructies reizen de diefjesmaten van KPMG, Ernst & Young en Deloitte van beurs naar beurs om ons fiscale walhalla aan te prijzen. Geen betere plek voor belastingontwijking. En – in toenemende mate, gezien de hoge positie van Nederland op de lijst van schaduwbancaire centra – geen betere locatie om uw smerige financiële zaakjes voor de toezichthouder te verbergen.
Die doen het dus beter als 'ons'.Ook minder fijn voor Nederlandse ondernemers. Tante Mien mag niet wat Starbucks, Google en al die andere bedrijven wel mogen. En als ze er al mee weg zou komen, zou ze tienduizenden euro’s kwijt zijn aan advocaten en trustmaatschappijen die de constructie voor haar optuigen. Internationale belastingontwijking is dus alleen weggelegd voor grote multinationals, waardoor die een oneerlijk concurrentievoordeel hebben ten opzichte van het Nederlandse mkb.
Ieder Hollands bedrijf dat zelf het volle pond aan belastingen betaalt en concurreert met multinationals heeft hier last van. De belastingconstructies die Nederland – onder enthousiast applaus van een leger fiscalisten, accountants en Frans Weekers – faciliteert zijn slecht voor het mkb en dus voor de Nederlandse economie.
Onze brave instelling verbaasd me dan ook wel eens. Als je iets doet wat niet mag. Dat wordt er al snel verontwaardigd gereageerd. Dingen die te ingewikkeld lijken ( of zijn ) negeren we maar.. Ondertussen werken we maar door tot ons 67ste en betalen we ons blauw (..) aan belasting.
Voor wie eigenlijk?
Want hoe meer we betalen, hoe meer er bezuinigd moet worden.
Overheidstekorten houden we toch. De wereld gaat toch wel naar de klote. Of je nu betaald , of niet.
Wat doen we ? Gewoon doorbetalen ?
