Maar er moet volgens mij ook zoiets zijn als je biologische tempo. Iedereen kent wel het fenomeen lopen in een menigte, door de stad, een voorbeeld, en je merkt dat je anderen in de weg loopt, en ondertussen lopen ook anderen mensen jou weer in de weg. In het beste geval berust je in je belemmering en in het slechtste geval erger je er dood aan en druk je met schouders en al door de massa heen, meestal als je haast hebt of op tijd ergens moet zijn.
Tot zover off topic, want we zitten hiet niet op het wandel-fun.com
Maar on topic merk ik elke dag weer dat ik ook met het rijden een soort van biologisch tempo heb. Zonder nou zelf aan het hard rijden/scheuren te zijn ervaar ik dat veel andere automobilisten mijn biologische tempo in de weg zitten.
Een voorbeeld, ik rij vanmiddag (325i) de bebouwde kom in met 60, zak af naar 50 en er rijd iemand voor me met 45.. met de grootste moeite kan ik dan het gasloslaten, maar bumperkleven is niet mijn ding.. op datzelfde moment overweeg ik al een inhaalactie, maar zie over 200 meter een gevaarlijke kruising, dus laat je dat uit je hoofd. We rijden de bebouwde kom weer uit (je mag 80) en de voorligger geeft langzamer gas dan ik (wil), ik 85, 90 rijden, maar die voorligger zit net vlak onder de 80.. gevolg is weer dat ik langzaam op de voorligger in rij... gewoon wachtend op een kans op in te halen.. totdat ik de kans krijg haal ik vlot in laat de snelheid weer afzakken (want ik ben niet aan het scheuren) naar 90, dat vind ik op desbetreffende weg een relaxed tempo.
Ondertussen moet ik over 1 kilometer weer afremmen voor een rotonde en 10 seconden later zit diezelfde auto weer achter me te wachten.
Eigenlijk voel ik me op dat moment een beetje stom, want ik wist ook wel dat ik in absolute (tijds)zin niks opschoot met die inhaal actie (die overigens 100% veilig was, dus geen tegenliggers). Maar die auto die ik had ingehaald reed mijn biologische tempo in de "weg".
Ongeachte welke rijstijl ik er op na hou, scheuren, of juist relaxed rijdend en me praktisch aan de toegestane snelheid houden, ik ervaar altijd wel dat men mijn biologische tempo in de weg zit.
De allergrootste frustratie van van biologische tempo, is rijden in een treintje van een stuk of 6/8 auto's op een 2 baansweg waar je niet goed kan inhalen.. en dat je dan achteraan rijd.. helemaal als het tempo van de voorliggers steeds schommelt.. als je 100 mag,, en de snelheid zakt naar 80, weer naar 90 gaat zakt naar 85 en dan weer 100 etc..
Het heeft in mijn geval niet te maken met altijd maar (veel) te hard willen rijden.. ik kan prima me aan een constant (toegestaan) tempo houden, maar zoveel anderen op de weg lijken het niet te kunnen.
Is denk ik ook 1 van de belangrijkste oorzaken van ernstige inhaal ongelukken, ergenis aan de voorligger die niet jouw tempo rijdt.
Herkenbaar ?
