Donderdagavond 20 juli begon het.
Schoonzoon heeft gehuurde aanhanger opgehaald en 's avonds staan we twee motoren op te laden en de trekauto, BMW 130i M-sport, vol te laden. Mijn KTM superduke 1290R er op. Zijn Aprilia Shiver 750 erop. Bagagetassen in de auto, doorwaai motorpakken erbij, schoenen, helm, handschoenen, koelbox, portable BBQ, you name it. Donderdagavond stond alles klaar.
Vrijdagochtend 7.00 vertrokken.
Richting gereserveerd hotelletje in Oostenrijk / Imst. Rustig begonnen (100 op cruisecontrol) maar dat hadden we na een paar uur wel gehad. Dus toen ging het wat harder, zeg 140 op cruise control. 130i geeft geen krimp enkel zuipt er op los met een zware aanhanger met twee motoren erachter. Gelukkig kwam Oostenrijk in zicht en daar hebben ze nog een beetje normale benzine prijzen. Rond een uurtje of 1800 bij een supermarkt wat vlees gekocht en daarna stekkie gezocht. BBQ, een gloednieuwe Nomadiq die ik een week ervoor van m'n moeder voor m'n verjaardag had gehad, uitgeladen en ergens langs de kant hamburgers en kipsate zitten grillen. Zeer tevreden en een geweldig ding. Uurtje later ingecheck in zo'n typisch Oostenrijks hotel met veel hout en een grote familie kamer. Motoren afgeladen en gaan slapen.
Zaterdagochtend
Na te hebben genoten van het hotel ontbijt, motorkleding aangedaan, motoren opgestart en via Solden de Tjimmelsjoch naar Merano gepakt. Bekende weg maar toch altijd weer erg leuk. Zeker met de motor. Ijsje en terrasje gepakt in Merano en daarna binnendoor dwars door de Dolomieten naar Riva del Garda gestuurd.
Enkel niet zonder slag of stoot. Want daar ergens stond de Canabinieri. En ja hoor we moesten stoppen. Beiden direct het contact uit en drie man om ons heen. 1 met een mitrailleur om z'n lichaam. "Not to be messed with" zeg maar. Roepen iets onverstaanbaars. Enige wat ik verstond was "Akropovic". Onder mijn KTM zit een arrow catvervanger en een e-keur Akrapovic demper, met db-killer. Arrow decat is hoogst illegaal natuurlijk maar Akrapovic demper is volledig legaal. Onder de Aprilia van schoonzoon zit gewoon een cat en ook twee Akrapovic dempers met e-keur. Alleen zonder db-killers! Dus een stuk minder illegaal als mijn KTM.
1 van die gasten pakt een (DB) meter en zegt dat we de motoren moeten starten. Hmmm, stationair draaiend stopt ie eerst de meter in de uitlaat van de Aprilia en daarna in de KTM uitlaat. Er echt gewoon erin zeg maar. We hoeften geen toeren te maken maar blij keek ie niet... Roept vervolgens tegen mij "not original". Ik maakt hem in m'n beste Engels en meest onschuldige bljk duidelijk dat dat de optionele goedgekeurde KTM Akrapovic demper is en laat hem de e-keur, de bijbehorende certificering en de letters "for Superduke 1290" zien. Maar blij keek ie nog steeds niet en steekt de steel van z'n stopbordje in m'n db-killer om te controleren of ie niet afgezaagd was. Was ie niet maar blij keek ie nog steeds niet
Vervolgens loopt ie terug naar de Aprilia. Begint wat te roepen over ontbrekende db-killers en mijn schoonzoon doet alsof ie niks begrijpt, terwijl ik hem heb gewaarschuwd de db-killers te monteren. Jong en eigenwijs zaten die natuurlijk in z'n bagagetas ipv in de uitlaten zelf... 15 minuten Italiaans gelul tussen de drie mannen en uiteindelijk roept ie "He is good (wijst naar mij), he is less good (wijst naar schoonzoon)". En we mochten door. Moraal van het verhaal: Je uitlaat kan zo illegaal als mogelijk zijn zonder cat maar zorg dat je db-killer in je demper zit, desnoods doorboort met gaten ...
Tocht naar Riva was geweldig en hotel midden in het centrum ook. Nog steeds rond de 22 graden en vollop zon. Ingecheck, zwembroek aan, duik genomen in het zwembad op het dakterras, zon onder zien gaan over het Garda meer en daarna lekker ergens een pizza/pasta gaan eten. La bella vita ...
Zondagochtend
Via Pieve de Ledro en Idro meer vertrokken richting Iseo. Mooie route ook en voor mij vanaf Ido meer geheel nieuw voor me. Eind van de dag werd het echter wel wat warm met 31,5 graden op de klok. 's avonds ingecheck in hotel in Iseo, duik genomen in het zwembad en naar de supermarkt gegaan om wat hamburgers en kipschoarma te halen. Nomadiq BBQ lag nog in de auto in Oostenrijk maar ik had op de motor wel een campingaz brandertje mee en een lichtgewicht camping koekenpan. Op de boulevard in Iseo alles neergezet en brander gestart. We hadden geen olie/vet mee maar ik dacht "dat gaat wel goed met vette hamburgers". Nou niet dus, binnen 3 minuten stond de boulevard grijs van de rook. Leverde vervolgens wel een leuk onderonsje op met een "gezellige dame op leeftijd die in badpak van boot afklom de boulevard op". De hamburgers smaakte er uiteindelijk niet minder om. Ze wou enkel niet mee eten. Hahahahaha
Maandagochtend
Vanuit Iseo richting Bormio gestuurd. Regenachtig weer en een beetje saaie autoweg maar we moesten meters maken. Ergens middenin waren we het zat en zijn de SS39 opgedoken om de Passo Tonale te gaan doen. Prachtige bergpas met de motor. Te smal voor de auto maar met de motor echt prachtig. Helaas in de regen maar dat mocht de pret niet drukken. Uiteindelijk bij Bormio aangekomen en naar de Stelvio gestuurd. Uiteraard ook prachtig, zowel naar boven aan de Italiaanse zijde als naar beneden aan de Oostenrijkse zijde. Ook hier wat mij betreft stukken beter met de motor als met de auto. Voor twee auto's die elkaar moeten passeren en beide willen genieten zijn dit soort passen eigenlijk een beetje te smal. Perfect voor de motor. Oostenrijkse kant naar beneden gingen we nog door de wolken/mist heen dus stukjes max. 35km moeten rijden qua zicht. Beneden bij een dorpje gekomen broodje gegeten en daarna doorgestuurd naar het Resia meer. Ook prachtige omgeving, nog steeds bochtig en heuvelachtig maar wel met wat meer snelheid. Ook erg leuk om de KTM bocht uit in z'n twee heuveltje op vol in z'n toerenbegrenser te trekken en vervolgens dat zelfde ook in 3 te doen. Daarna moest ik wel 15 minuten wachten, zo voelde het - in werkelijkheid was het waarschijnlijk 90 seconden, op m'n schoonzoon...
Resia pass / berg deel in Oostenrijk was ook erg mooi en 's avonds rond 1800 weer aangekomen bij het hotel in Imst. 130i en aanhanger stonden er nog (gelukkig maar). Regenkleding uitgedaan en toen het even droog werd alles opgeladen. 's avonds ergens een schnitzel in het dorp gehapt en veel gesproken over de mooie routes en de legendarische uitspraak "he is good, he is less good". Kreeg wel 's avonds nog wat berichten vanuit het thuisfront of alles goed was. Blijkbaar was er op de nacht van zondag naar maandag "wat hagel" rond het Garda meer gevallen. Weinig van gemerkt dus. Zondagavond zaten we met 30+ in het zwembad in Iseo en hebben we de boulevard in de rook gezet ... geen hagelsteentje gezien ... geluk is blijkbaar met de domme ...
Dinsdagochtend
Naar huis. Veel file maar super blij en voldaan dat alles heel en gezond is gebleven. Voel me toch altijd wel verantwoordelijk. Stel je voor dat je je dochter moet gaan vertellen dat er iets met haar man is gebeurd. Dinsdagavond laat weer thuis. Motoren afgeladen, aanhanger teruggebracht en moe maar voldaan gaan slapen.
Woensdag
Gelukkig nog een extra dag vrij maar desalniettemin hard moeten werken. KTM zag er door de kilometers in de regen niet uit. Tassen schoongeschrobt, olie beurtje + filter gegeven, ketting schoongemaakt en ingevet, motor gewassen, gepoetst en ook de 130i schoongemaakt van buiten en van binnen. Op het werk hoef ik minder hard te werken zeg maar. Hele dag bezig geweest...
Vervolgens nog een laatste verrassing van het lot. Ik trek de motorkap van de 130i open en voel iets misgaan. Motorkap gaat niet open en hendel binnenin kun je vrij bewegen. Vloeken en stress. Dus dat werd 's avonds googlen. Uiteindelijk motorkap opengekregen (heel simpel als je weet wat je moet doen, maar dat koste eerst een uurtje) en spullen gerepareerd. Motorkapkabel was gelukkig niet gebroken maar buitenkabel was zeg maar ergens ingeschoten waardoor ie los kwam. Alles uiteindelijk gemaakt in het donker 's avonds.
Donderdag/vrijdag -> rustig weer werken, maar met de "blessing van corona" wel gewoon lekker vanuit thuis. Voelde als vakantie/rust.
"He is good, he is less good" zullen we denk ik nooit meer vergeten
Mark.
prettig aanhangertje heb je dan!
